Αέναη Μετακίνηση

 Τρίτη πρωί, αραχτός στο κρεβάτι κάνω call με το αφεντικό... κλασσικά η κουβέντα πηγαίνει περισσότερο προς την διάλεξη, εγώ να προσπαθώ να βγάλω κάποιο tangible actionable από την όλη κατάσταση (είναι κουσούρι του αφεντικό αυτό, και το δικό του αφεντικό του την έλεγε τις προάλλες ότι μιλάει για να μιλάει), το αφεντικό να προσπαθεί να πετσοκόψει τις όποιες μου ιδέες να αλλάξει κάτι και κάπου εκεί σκάει το εμαιλ από την hrου μιας εταιρείας που μιλάγαμε πριν κάτι αιώνες..

-Τι θέλει μετά από τόσους μήνες, σκέφτομαι... τώρα αποφάσισαν να μου ρίξουν το άκυρο?

- Θέλουμε να σου κάνουμε οφφερ λέει, έλα στο Λουξεμβούργο άμα ψήνεσαι.

-Αντε γαμηθειτε ρε ! Γαμιεστε! Πλάκα μου κάνετε ρε? Δύο γαμημενους μήνες έχω που απέκτησα 'μόνιμη κατοικία' Δύο. Όχι τρεις, Δύο. Ξέρετε πόσο καιρό βολοδερνα? μένω, φεύγω από την Βιέννη... στην σπίτονοικοκυρά είχα δώσει notice δύο φορές και τελικά με κάποιο τρόπο είχα μείνει  (ή γυρίσει) ... είχε καταλήξει η γυναίκα να μην το πιστεύει ότι θα φύγω τελικά... και, με κάποιο τρόπο, τον τελευταίο μήνα που ήμουν στο σπίτι δεν είχα καν συμβόλαιο... που είναι έγκλημα για τα γερμανικά δεδομένα.. μετά ταξίδι στην Ελλάδα κάτι βδομάδες, μετά ξενοδοχείο ένα μήνα Φρανκφούρτη... δηλαδή έλεος...πόσες φορές μπορεί να μετακομίσει ένας άνθρωπος... πόσες φορές να ψάξει για σπίτι... 

Τέλος πάντων, και πες ότι φεύγω, ξέρετε πόσα συμβόλαια με ελάχιστες διαρκειες έχω στο κεφάλι μου? ΠΟΛΛΑ. Σπίτι, ίντερνετ, γυμναστήριο... άσε την εταιρεία που θα μου ζητήσει πίσω ότι ξόδεψε για την μετακίνηση μου... ούτε καν ξέρω πόσα είναι αυτά... 15κ - 20κ τα υπολογίζω... η καλύτερη λύση είναι βγάλω κανα πιστοποιητικό θανάτου αλλιώς θα χάσω το μέτρημα πόσοι θα με κυνηγάνε άμα φύγω... 

Και ξέρετε ότι σκοπεύω να πάρω και δεύτερο διαμέρισμα? που θα βρω τα λεφτά και να ξεχρεωσω εταιρίες, συμβόλαια κτλ αλλά και να αγοράσω το σπίτι που έχω συμφωνήσει ήδη την τιμή....

Και πέρα από τα φράγκα, την ταλαιπωρία κτλ, ξέρεις τι είναι να αλλάζεις εταιρίες κάθε τρεις μήνες? αντε πάλι on boarding, guidelines, τσούρμο από μαλακες (ή μαλακισμενες, ακόμα χειρότερες) που νομίζουν ότι επειδή είσαι καινούργιος θα σου παίξουν ιστορίες και πρέπει να τους πηδηξεις έναν έναν με την σειρά μέχρι να το πάρουν χαμπάρι ότι δεν παίζουν αυτά.. και πολλές φορές παραπάνω από μία φορά, μερικοί είναι και αργοστροφοι... 

Οπότε, όπως ήταν αναμενόμενο, τους απαντώ:  - Ευχαριστώ πολύ για την προσφορά σας, που υπογράφω?

Μεσάνυχτα στη Βιβλιοθήκη

Σαββάτο απόγευμα, μετά από αρκετά χρόνια νιώθω άρρωστος... πυρετός, body pains κτλ - Λες να ναι κορόνα σκέφτομαι? - Let's beat corana together λέει το test centre της γειτονιάς - Δεν παίζει να τους εμπιστευτώ με κανένα διαόλι στη μύτη μου, αυτοί ούτε καν να κάνουν spell τον ιό δεν μπορούν...

Τέλος πάντων, ενώ αργοπεθαίνω στον καναπέ, πιάνω με την άκρη του ματιού μου το βιβλίο του τίτλου αραχτό σε ένα ράφι.... και σκέφτομαι : αυτό χρειάζομαι αυτή τη στιγμή! κάτι να να κυλάει... όχι σαν το ξύπνημα του Φινεγκαν ή την ναυτία του Σαρτρ που φτύνεις αίμα για να βγάλεις μισή σελίδα...

Οπότε το ξεκινάω... φυσικά και δεν το είχα αγοράσει εγώ... best seller δημοσιευμένο το 2020 είναι ένα ξεκάθαρο no-go... ακόμα χειρότερα, μεταφρασμένο από τα αγγλικά στα ελληνικά... όλα τα κακά της μοίρας του... 

και όμως, αυτό το βιβλίο μου θύμισε την χαρά της ανάγνωσης... να διαβάσεις 300+ αραιό γραμμένες σελίδες άκοπα είναι κάτι που χρειάζεσαι όταν είσαι του θανατά... και πέρα από το πως νιώθεις: καμιά φορά δεν είναι άσχημη ιδέα να θυμάσαι ότι τα βιβλία γράφονται για να διαβάζονται και όχι για να κάνει την παλαβή ο συγγραφέας. 

Θα μου πεις : μια ιδέα είχε όλη και όλη το ανάγνωσμα και την ξεδιπλωνε με κάθε δυνατό τρόπο... άσε την μετάφραστρια που έπαιρνε αγγλικές εκφράσεις και τις έγραφε αυτολεξεί στα ελληνικά... υπάρχουν και στην ελληνική αντίστοιχες ατάκες μανδαμ.. 

Όπως και να χει, το βιβλίο έφυγε σε μια βδομάδα - και ήξερα ότι όταν το πιάνα είχα μπροστά μου 1-2 ώρες ευχάριστης ανάγνωσης... και πολλές φορές, that's all what matters. 

Finding a flat in Frankfurt - A survival guide

The scenario is : you move to Frankfurt, you have to find a flat in a matter of weeks and you don't have these three payslips since you just moved here. Also, you are not German. 

This sounds like Mission impossible, right? Probably it is, but I will tell you how I did it. 

1. Use Immobilienscout.de (or its app)

2.  Pay for its premium membership, connect your bank account and do all the fancy data entry it requires.

3. But, do keep in mind that real estate agents all around the world have one thing in common : THEY NEED TO RECEIVE A PHONE CALL. Never assume that your polite message is enough (btw, your message should be in German - but almost all real estate agents are happy to switch to English)

4. Create a search in immobilenscout and check it all the time for new results. Again repeating, send your polite message but CALL the RE agent the very same moment you see something interesting. 

5. Remember, you don't pay the RE agent (the owner does) but the 'von privat' ads are more likely to be responsive.

6. If the Nebenkosten are less than 150 or more than 300 something looks fishy (they need to explain you the reason either directions) . Also, this story that the owner moved to Spain or whatever but he will handle all remotely is just the typical scam.

8. An atypical scam consists of the current tenant requiring a huge 'abdchlage' to sell his furnitures to you. A typical kitchen does cost 3k (and by 'kitchen', Germans mean every device in the kitchen - even the sink) but one guy was literally asking 9k - as if he had placed a golden wc somewhere. 

8. If you receive a message to a Besichtigungstermin for a decently priced flat where your confirmation is not needed then just don't go. It will be like a warzone with dozens of people struggling to catch a glimpse of the place - and, given your circumstances, you are not the first option.

9. To the appointments where you will actually go, reach at least five minutes earlier. You may get the chance to chat with the RE agent first (and, remember, he/she is a GOD in this situation, try to be extra nice)

10. Flats on top floors without elevator may be an option for you - don't be picky! .. of course, as long as it's not one of the very steep ones where you know that, sooner or later, you will crash on them throwing around all your weekend groceries. 

11. On top of everything, always use any kind of connection possible. In my case, being Greek probably helped since the company of the flat was owned by a Greek guy (only God knows how many rejections I also got because of the very same reason :)) 

Walk On The Wild Side

Κλιματικά Παρατράγουδα - Η βιώσιμη μπίζνα

Εταιρία Παρατράγουδο Νο1: Οι supreme culture τύποι

Ο sen_saven ψάχνει για δουλειά και κάνει apply σε μια μικρή εταιρεία χωμένη με τα μπούνια στην βιώσιμη ανάπτυξη (SDG-based και δεν συμμαζεύεται)

- Πες μας για τo βιογραφικό σου sen_saven ξεκινάει το πρώτο interview.

- ΜπλαΜπλαΜπλα παίζω την κασέτα για μερικά λεπτά.

- Όλα καλά μου λέει - ξέρεις εδώ όμως δουλεύουμε για να βοηθήσουμε τις φτωχές χώρες της Αφρικής, της Ασίας κτλ - δεν είμαστε μια τυπική τράπεζα, hedge fund κτλ - έχουμε UNIQUE CULTURE.

- Ναι τέλεια τους λέω, έκανα πρόσφατα ένα certification στα βιώσιμα κτλ οπότε με ενδιαφέρει πολύ αυτό το θέμα.

Το πρώτο interview πήγε καλά και κάναμε άλλα τρία video interviews με senior members της εταιρίας. Τυπικά, κάπου εκεί περιμένεις να πάρεις job offer αλλά επειδή ήταν σχετικά μικρή εταιρία ήθελαν να κάνουμε και face-to-face που είναι αρκετά φυσιολογικό.

Μετά όμως έρχεται το calendar invite για τα interviews:

- Τέσσερις ώρες - θα μιλήσεις άλλη μια ώρα με τους ίδιους που τα είπες μέσω video.

- Τι ακριβώς θα λέμε τόσες ώρες ρε παιδιά? Αφού μίλησα ήδη σχεδόν μία ώρα με όλους αυτούς.

- Α ντάξει, τότε θα κάνεις interview και με΄junior που θα τεστάρουν τα skills σου.

- Σοβαρά λέω? Δεν συνηθίζεται αυτό σε κανονικές εταιρίες....

- Όχι ντάξει, απλά κουβέντα θα κάνετε - δεν θα πουν την γνώμη τους για το βιογραφικό σου κτλ.

- ΟΚ λέω (την είχα ψυλλιαστεί ότι κάτι βρομάει αλλά τζάμπα ταξίδι μου πληρώνετε οπότε πάμε να δούμε..)

Οπότε πηγαίνω... και μίλαγα όντως κοντά τέσσερις ώρες με βασικό ερώτημα να είναι:

- Είσαι αρκετά ενθουσιασμένος να δουλέψεις για μια τόσο ηθική και αγγελικά πλασμένη εταιρεία? 

- (Ναι κοιτάξτε, αν όντως είναι κάποιος τόσο ηθικός κτλ, προφανώς και δεν το περηφανεύεται τόσο έντονα - κάποιου είδους μετριοφροσύνη είναι αναμενόμενη αλλά δεν σκαμπάζετε ούτε τα βασικά ρε μάγκες...) Ναι, φυσικά, έλεγα... αν και μετά από τέσσερις ώρες δεν το έλεγα με τόση ενέργεια. Και σε κάτι junior που με ρώταγαν παθιασμένα για το motivation μου (είχαν ξεκινήσει ήδη τα politics δηλαδή) τους έλεγα μια δουλειά είναι και αυτή - μη μου ζαλίζετε τα @@...

- Παρόλαυτα μου στείλαν κάποιο offer μέσω του recruiter μετά από καμιά βδομάδα... με παραξένεψε αλλά του λέω πες τους να φτιάξουν το contract πρώτα και βλέπουμε...

Φυσικά, αντί να μου δώσουν contract, μου στείλε μετά από 2-3 μέρες ο recruiter ένα δακρύβρεχτο εμαιλ που (πάνω-κάτω) έλεγε τα παρακάτω: 

1. Υπήρχαν δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα για μένα στην εταιρεία.

2. Αυτοί που με ήθελαν, νόμιζαν ότι είχαν κερδίσει τον πόλεμο και γιαυτό μου στείλαν οφερ.

3. Το άλλο στρατόπεδο όμως θίχτηκε που δεν το ακούσανε αρκετά και συνέχιζε να κάνει meeting κτλ προσπαθώντας να κερδίσει την μάχη.

4. Μετά από άπειρα meeting οι υπόλοιποι senior stakeholders τα παράτησαν και απέσυραν την προσφορά τους.

Οπότε η λογική μου απάντηση ήταν:

1. Στέλνω απευθείας σε αυτούς που μίλησα λέγοντας τους στο περίπου ότι είστε ένα απέραντο μπουρδέλο και θα δημοσιεύσω τα παραπάνω στο glassdoor για να γίνει λίγο πιο διάσημη η UNIQUE CULTURE σας.

2. Δημοσιεύω τα πάντα στο glassdoor γράφοντας ατάκες του τύπου 'heavyweight politics' κτλ. Τόσα χρόνια σε τράπεζες hedge funds κτλ, έπρεπε να μιλήσω με την αγγελικά πλασμένη εταιρία για να δω τέτοιους ιστορίες με στρατόπεδα, meetings μέχρι πειστούν οι εχθροί ότι οι 'άλλοι' έχουν δίκιο και είναι οι καλύτεροι και δεν συμμαζεύεται.. αηδία..

Εταιρία Παρατράγουδο Νο2: Οι γερμανόφωνοι Ιδεαλιστές

-Οπότε μιλάς γερμανικά, sen_saven?, ρωτάει (στα Γερμανικά) η interviewer στην πρώτη συνέντευξη.

- Ναι, κοιτάξτε, προφανώς και συνεννοούμαστε αυτή τη στιγμή στα Γερμανικά - απλά δεν νομίζω ότι είμαι 100% professional σε αυτή την γλώσσα - και, ούτως ή άλλως, έχω δουλέψει τόσα χρόνια στα Αγγλικά - και στα Ελληνικά να μου έλεγε να δουλέψω κάποιος θα ζοριζόμουν.

- Θα σου κάνουμε οφφερ, sen_saven μου λένε στο τελευταίο interview. Απλά πρέπει να κάνεις μαθήματα Γερμανικών και σταδιακά να γίνεις fully professional στην γλώσσα.

- (Ας δούμε πως θα πάει αυτό, σκέφτηκα) Ναι, εντάξει, είπα.

- Πιο παλιά μας έλεγαν ιδεαλιστές, που κυνηγάγαμε την βιώσιμη ανάπτυξη, τώρα όλοι κατάλαβαν ότι έχουμε δίκιο, κηρύσσει ο ceo της εταιρίας σε strategy meeting λίγες μέρες αφού είχα κάνει join. Πρέπει να φτιάξουμε έναν καλύτερο και πιο ηθικό κόσμο για τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας, συνεχίζει. 

- Πολύ ωραία ακούγονται αυτά...

- Στον sen_saven πρέπει να μιλάμε αργά και καθαρά, πάντα στα Γερμανικά όμως. Αγγλικά να του λέτε ΜΟΝΟ σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Πρέπει να μάθει το ιδίωμα μας. 

- (Ελπίζω να καλύπτει αυτό την περίπτωση φωτιάς στην κουζίνα, σκέφτομαι. ΟΚ, κανένα πρόβλημα, ευτυχώς που δεν έκαψα και κάτι άλλες προσφορές οπότε την κάνω από εδώ το συντομότερο) Χαμογελάω συγκαταβατικά.

Κλιματικά Παρατράγουδα - Η Επιστήμων

 

Πριν κανα χρόνο έγραφα για τα mainstream παρατράγουδα :Γκρετα, Ελον και δεν συμμαζεύεται.... όλοι τους ξέρουν αυτούς, σιγά το πράγμα...

Τον χρόνο που μας πέρασε όμως χώθηκα στα άδυτα των κλιματικών κύκλων... γνώρισα τον απλό κόσμακη που μάχεται είτε να σώσει τον πλανήτη από την υπερθέρμανση ή να φτιάξει έναν καλύτερο κόσμο όπου όλοι θα έχουν ίσες ευκαιρίες, τα παιδάκια στην Αφρική δεν θα πεινάνε κτλ κτλ...

Η εντρυφηση μου αυτή μου χάρισε άπειρες ιστορίες... θα γράψω ότι μπορώ, προσπαθώντας παράλληλα να κρατήσω τον κίνδυνο μηνύσεων σχετικά χαμηλά (είναι κάπως ευθικτοι οι σωτήρες του κόσμου)

Ξεκινάω λοιπόν με το παρατραγουδο νούμερο ένα : Πρόκειται για γυναίκα, Επιστημών που τα είπαμε μερικές φορές...

- Ξέρεις sen_saven, δεν είναι μόνο ότι κάνω δημοσιεύσεις με nobel prize holders (ανάθεμα και αν είναι πλήρως αλήθεια αυτό) ή ότι έχω Premier HSBC account, μαρεσει κιόλας να δουλεύω στον κήπο...

- woah, λέω... και μένα... δες τα χέρια μου πως είναι από το σκάλισμα... και εγώ έχω hsbc premier account btw (στην Μάλτα όμως:))

- Έχω και start up παράλληλα με την θέση μου σε top university... κάνω διαλέξεις σε τράπεζες στη Βιέννη..

-ξανά woah, λέω... και εγώ έχω ασχοληθεί λίγο με open source start up ... αν είναι πάντως να κανονίσω να μιλήσεις και στην τράπεζα που δουλεύω...

- Ναι, λέει, θα έρθω τζάμπα για μια ώρα introductory lecture. Και έχω κάνει open source τον κώδικα του πιο πετυχημένου μου άρθρου ..

Μέχρι εδώ όλα καλά - then the reality kicks in:

- Κοίτα, επιστήμων, της λέω μετά από κάτι βδομάδες, η τράπεζα θα δώσει όλα τα climate σε μια big-4 consultancy - θα ήθελες όμως να ρθεις να μας μιλήσεις για καμιά ώρα μπας και γίνει κάτι στο μέλλον?

- ΞΕΧΝΑ ΤΟ, απαντάει. Έχω το πανεπιστήμιο να δίνω διαλέξεις άμα θέλω... δεν θα κάτσω να εξηγώ τι κάνω για να τα πάρει η big-4.

- OK, της λέω, κατανοητό. Ως προς τον κώδικα που έχεις κάνει Open source, που μπορώ να το δω?

- Ναι, είμαι πιεσμένη τώρα - θα στα στείλω όταν μπορέσω.

- ΟΚ, ξαναλέω.

- (Μετά από 2-3 μήνες που ποτέ δεν μπορούσε να στείλει αυτό τον κώδικα, στέλνω εμαιλ σε αυτήν και τους co-authors του paper της). Κοιτάξτε μάγκες, έχετε πάρει κάποια grants, τα UN σε κάτι reports τους πιστεύουν ότι είστε open source αφού με φράγκα της ευρωπαικής ένωσης την κάνατε την δουλειά οπότε απλά στείλτε μου τον κώδικα να ξεμπερδεύουμε.

- Να εδώ είναι ο κώδικας απαντάει η επιστήμων (και μου στέλνει μια μαλακία)

- Ναι κοίτα το διάβασα το paper σας οπότε δεν είναι αυτός ο κώδικας...

- Σταμάτα να μας ενοχλείς, αγριεύει.

- ΟΚ, θα επικοινωνήσω με τα european authorities που σας έδωσαν τα φράγκα τότε (και που πίστευαν ότι ο κώδικας είναια ανοιχτός στο κοινό...)

- Μου κάνεις harassment, απαντάει.

- Να φανταστώ κάνεις κάποιου είδους πλάκα? γράφω εμβρόντητος.

- Όχι δεν κάνω πλάκα. Με απειλείς για τα authorities επειδή είμαι μια νέα γυναίκα - δεν θα τόλμαγες να το κάνεις αυτό αν ήμουν άντρας.

- ΟΚ, τότε, πήγαινε με στο δικαστήριο (ας κάνουμε ένα Johny Depp vs Amber Heard thing)

- Όχι, γιατί απλά είσαι από τους ανθρώπους που θες προσοχή.

- χαχαχα, απαντώ. Κοίτα, δεν πρόκειται να με τρομάξεις με τις μπούρδες που γράφεις, θα γράψω απλά στα authorities μπας και βγάλω άκρη.

Και έγραψα όντως στα authorities (είχαν πάρει grants από τρία διαφορετικά projects τα παιδιά για ένα paper - στο θεό τους) και φυσικά δεν έβγαλα άκρη με τα projects της ευρωπαικής ένωσης... Ένας μου απάντησε μόνο ότι συμφωνεί πως θα έπρεπε να είναι Open source, αλλά απλά επειδή τους έδωσε χρήματα για το paper και όχι για τον κώδικα δεν μπορεί να κάνει κάτι.... τους απάντησα φυσικά ότι για να βγουν αυτά τα διαγράμματα κτλ που έχει το paper πρέπει να γραφτεί κώδικας άρα δεν γίνεται να τα διαχωρίζει αυτά αλλά φυσικά τίποτα δεν έγινε... 

Το τελευταίο βράδυ στο John Harris

 

Μερικές ώρες πριν φύγει (οριστικά, μάλλον, αυτή τη φορά) από τη Βιέννη, στο εικονιζόμενο jacuzzi, ο sen_saven λέει σε μια random τύπισσα: 'Θα δεις σε λίγο θα σκάσουν μύτη οι regulars του gym - έρχονται πάντα, κάθε μέρα, λίγο πριν κλείσει και αράζουν στο τζακούζι και στη σάουνα... τους θαυμάζω σε κάποιο βαθμό... ότι και να γίνει, ότι μέρα και να ναι, τουλάχιστον 2-3 από αυτούς θα εμφανιστούν...'

Και όντως μετά από λίγο σκάει μύτη ο μεξικάνος δάσκαλος χορού και ένας άλλος (δικηγόρος ίσως?)

..Τι παίζει ρε sen_saven?, μου λένε με τα μάτια

- Take it easy, απαντώ κλασσικά...

- Κλείνει το jacuzzi, λένε μετά από λίγο και φεύγουν.

- Τι διάολο λέω στην τύπισσα, 10:30 είναι, στις 11 κλείνει κανονικά.

- Ίσως κάτι να έτυχε σήμερα, απαντάει.

- ΟΚ, πάμε προς τη σάουνα να δούμε αν υπάρχει ακόμα κόσμος τότε.

Κάπου στο δρόμο προς τη σάουνα, η random τύπισσα εξαφανίζεται. Όπως γυρνάω να ψάξω να δω που πήγε μου λένε οι regulars:

- sen_saven θα έρθεις για το infusion αυτή τη φορά?

- (Έχω δύο επιλογές: είτε να βρω την random τύπισσα ή να δεχτώ, για πρώτη φορά, να πάω δω τι είναι αυτό το infusion... ) Εντάξει ρε μάγκες, λέω, αν και το κόβω να ψήνομαι ζωντανός, πάμε για αυτό το infusion (εδώ βγάλαμε Χριστούγεννα, Πάσχα, Καλοκαίρια τόσα χρόνια έχετε προτεραιότητα ως προς την random τύπισσα)

Ως προς το infusion: ξεκινάει καλά, δεν ψήνεσαι ζωντανός, ο 'infusion master' σου ρίχνει με μια πετσέτα τον αέρα από τα αιθέρια έλαια που καίνε, αλλά τελικά καταλήγεις όντως να ψήνεσαι ζωντανός όσο συνεχίζουν να καίνε... ο κόσμος αρχίζει να φωνάζει φέρτε ασθενοφόρο αλλά το φχαριστιέται κιόλας (πότε δεν κατάλαβα αυτό τον μαζοχισμό του να βράζεις ή να παγώνεις - ή το ακόμα χειρότερο να κάνεις και τα δύο εναλλάξ)... survival tip: αν κάθεσαι στους κάτω πάγκους της σάουνας έχεις περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης - ιδανικά κοντά στην πόρτα.

Υ.Γ. 1: Η random τύπισσα είχε τρομάξει όντας η μόνη γυναίκα σε έναν όμιλο (ημί) γυμνών αντρών και κρύφτηκε στην τουαλέτα. Την βρήκα μετά το infusion να αράζει δίπλα στο jacuzzi και προσπάθησε να δικαιολογηθεί ότι δεν έχει πρόβλημα με γυμνούς άντρες αφού είναι open minded κτλ απλά το να βλέπει γέρικους αντρικούς κώλους την αήδιασε.

Υ.Γ. 2: Λίγες μέρες αργότερα, έχοντας μετακομίσει σε μία πόλη με ένα gym με 5-6 διαφορετικές σάουνες έμαθα ότι το infusion is a very real thing. Εδώ το έχουν και οργανωμένο με timetables, τι αιθέρια έλαια θα χρησιμοποιούσαν κάθε φορά κτλ κτλ...  δεν 'ψήνομαι' να το δοκιμάσω.

-