Skip to main content

Recycling within the EU

It's seven in the afternoon, January, subzero Luxembourgish temperatures and I just keep walking and walking towards a remote gas station where, no wonder, buses wouldn't reach.

- I want these plastic recycling bags, I demand after finally making it.
- Only if you have the QR code, they challenge back.
- I do! I even passed the test!
- OK, scan it here, we will give your bags, they succumb, defeated.

Yes, you need to have your plastic waste in specific Luxembourgish bags so that the garbage collector will take a look at them. And, no, these won't be carried outside of the building by whoever does that for the 'normal' bins. YOU have to do it yourself every second Friday because, NO, we don't pick up plastic every week so that YOU will have to live with your plastic garbage for two weeks (or you can avoid all this hassle and just not recycle plastic and save everyone's time?, I hear them saying)

Fast backwards five years, Austria, the Hausmeister is showing me around the garbage area :

- This bin is for the general waste and this one for the paper. 
- OK, but where is the plastic one? 
- The plastic one?, he wonders rather perplexed. I don't know, maybe you will find it somewhere on the street. But this is the one for the paper recycling, very important to chuck your 'Altpapier' in it, he insists. 

Finally, there was indeed a relevant bin a couple of minutes away from the building with the setup being quite similar in Germany; the only difference was that I had to walk into a nearby building which did have this sought after bin and, sneakily, (because tenants over there might had been rather unpleased with random people accessing their premises just to throw their rubbish), do the needed.

Just a few years even more backwards, Malta: Plastic recycling? Of course, we collect it twice a week from everywhere. Paper? yeah, maybe, we are not really sure how and when... 

So what basically happens is:

In Malta, plastic can be a real problem since it takes ages to disintegrate so it will end up getting the landfill mountain even higher. Leave aside the fact that we have all seen plastic floating in our seas, which is just ugly. Who cares about paper? we don't even have forests.... 

- In Austria etc, we do have forests and, regardless if the paper we are using is coming from our trees or not, we just want to feel that we are protecting these. Plastic is not our issue, we will just dig it in somewhere or let the river take to the sea... we are not an island or something... 

In a nutshell, globally, countries are supposed to be spending several billions on climate and nature preservation projects but, apparently, they cannot even agree on what is more important to be recycled and what is not, so they just do whatever.. leave aside that all these are in the eu with strong common policies, europarliament etc... 

Comments

Popular posts from this blog

λυτρωτικά ηχεί το κομπρεσέρ..

ω ναι γίνεται κ αυτό.. να ξυπνάς 8μισι ώρα το πρωι να βαράει το κομπρεσέρ και να είσαι καταχαρούμενος νιώθοντας μια τρομαχτική ευεξία... μέρες περίμενα να τον ακούσω αυτόν τον ήχο..πιο συγκεκριμένα οχτώ όταν ξαφνικά είδα ότι δεν είχα τηλέφωνο κ ιντέρνετ ενώ λίγο πιο δίπλα βρίσκοταν ένας εδώ και μέρες ληγμένος λογαριασμός της hol.. και όμως τα φαινόμενα απατούσαν..η κακομοίρα η hol δεν είχε κάνει τίποτα κακό,ο φίλος μας o OTE είχε ανοίξει μια μεγάλη γούρνα σε ένα πεζοδρόμιο και είχε χαλάσει το δικτύο.. -Σε δυο μέρες θα έρθουμε να το φτιάξουμε,άφησαν να διαρρεύσει τα μαστόρια της πιο σταθερής μας σχέσης.. Και έτσι οι μέρες πέρναγαν..η γούρνα έμενε ορθάνοιχτη..ενώ εγώ καταριόμουν που για άλλη μια φορά επιβεβαιωνόταν το ρητό ότι ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΟΤΕ! Τελικά οι σαπιοκοιλιάδες του ΟΤΕ ήρθαν,δουλέψαν για καμμιά ωρίτσα και όλα ήταν οκ. Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο στην όλη ιστορία είναι ότι χάρηκα πάρα πολύ όταν ήρθαν κ το φτιαξαν(το χρειαζόμουν το ιντερνετ για μια εργασία που έκανα) Δηλαδή...

Βασιλική Θάνου: το απόλυτο βαμπιρ

\ Πάνε 3-4 χρόνια από αυτό το meeting/call που ο αφεντικός μας μετέδιδε τόσο πολύ άγχος για το τι θα γίνει με το project που απλά βγήκα από την κλήση... δεν παλεύοταν ο πούστης (γενικά ήταν απάλευτος αλλά αυτό είναι άλλο θέμα). Κάτι αντίστοιχο ένιωσα ακούγοντας την Θάνου να μιλάει...τόσα νεύρα, τόσο μίσος... είναι πολύ εύκολο να ταράξει αυτό το ήσυχο αυγουστιάτικο βράδυ... Και πες ότι αφήνεις την προφανή εξήγηση της κατάστασης: Βαθιά ποτισμένη με την 'καφκικίλα' των ερμηνευτών του νόμου, να κάνει το άσπρο μαύρο και να αδυνατεί να χωνέψει ότι πρέπει να πάρει πούλο τώρα που αλλάξαν τα κόζια... Όμως αν το δεις από την πλευρά του ότι μια 70-χρόνη γυναίκα να πιστεύει ότι πρέπει να κρατήσει τα 'κεκτημένα' της πάση θυσία τότε ενεργοποιούνται μέσα σου τα κανιβαλιστικά αντανακλαστικά που λέει και ο Ανδρουλάκης... γιατί δεν ξέρω αν το μετάφρασε από κάποιο ξενόγλωσσο βιβλίο ή το σκέφτηκε μόνος αλλά η παρακάτω ατάκα κρύβει μέσα της την πλήρη αλήθεια για το πως πρέπει να...

Ν. Καζαντζάκης - αποσπάσματα

Λοιπόν μέχρι να το πάρω απόφαση και να γραφτώ στην τοπική δημοτική βιβλιοθήκη (γλυφάδας- πάντα άφραγκος..) διαβάζω από τα βρισκούμενα... και έχει πέσει στα χέρια μου ένα αφιέρωμα για τον Καζαντζάκη. Και όπως διαβάζω λέω.. Εδώ είμαστε! ... πάντα έτσι γινόταν όταν διάβαζα κάτι από τον δάσκαλο... Να  ένα τμήμα: -           (φίλος καζαντζάκη) Πώς άλλαξες, Μανάγη!, μου είπε χαμογελώντας. Όταν σε άκουγα προ ολίγου να συζητάς και να αρνιέσαι με αγανάχτηση τους παλιούς σου Θεούς – τη θρησκεία, την πατρίδα, την ιδιοχτησία, την ηθική, το δίκαιο, - όλα τα θεμέλια της σύγχρονης ζωής, συλλογιζόμουνα με αλαφρή περιφρόνηση το ομολογώ: Αλλάζει ο Μαναγης, ρέει δεν αποχτάει πρόσωπο, χάνεται! Ό,τι χτες πίστεβε, σήμερα το αναλύνει, το περγελάει, ζητάει καινούργιο. Κ’ έτσι ακατάπαφτα . Θυμούμαι πόσες φορές ως τόρα σε είδα ν ‘ αλάζης! Σαν ήσουν έφηβος και πηγαίναμε μαζί στο Γυμνάσιο τι ρομαντική μελαγχολία που είχες, τι μίσος για την καθημερινή ζωή τι ν...