Thursday, December 30, 2021

Rua des douradores face off




Και τώρα οι δυο μας αγαπητέ δρομε...έρχομαι...Ίσως το φάντασμα που είχα εντοπίσει ακριβώς πριν 
 ένα χρόνο να την κάνει με ελαφρά αν τα πούμε από κοντά... και τι θα κάνουμε χωρίς φαντάσματα θα μου πεις?....'θα βρούμε κάτι άλλο να μυθοποιησουμε, η ζωή συνεχίζεται' είναι η κυνική απάντηση αλλά κάπως δεν κολλάει με τα φαντάσματα... 

και, ναι έψαξα για κάποιο δωμάτιο στην μυθική αυτή οδό αλλά τελικά κατέληξα στο pessoa hotel (... που τυγχάνει να έχει και σπα - γιατί φαντασματοπληκτος είμαι, όχι μαλακας, που θα λέγε και ο Λαυρέντης, θεός σχωρεστον) 

Αλλά πέρα από τον μύθο... ο Πεσσοας είναι κάτι σαν μπλογκοιος... πως αλλιώς να εξηγηθεί ότι με το έγραψα για το βιβλίο της ανησυχίας πήρα σχεδόν μισό χρόνο και ένα γεμάτο lockdown για να σταυρωσω ανάρτηση?... που είχα βάλει και πριντεζη μέσα με πεταχταρι μπας και την γλιτώσω αλλά τίποτα... 


Sunday, December 26, 2021

Κλιματικά Παρατράγουδα Part 2: Η χοντρή λαμογιά με το bitcoin


 Κρυπτονομίσματα... σαν ιδέα όχι άσχημη: γιατί να έχουν τον έλεγχο του χρήματος οι κεντρικές τράπεζες? ας γίνει open source η φάση...δώστε τη δύναμη στο λαό...

Φυσικά, αυτό είναι παράδεισος για κάθε είδους ξέπλυμα - δεν παίζουν σοβαρά KYC οπότε αν θες να κάνεις κάτι με τα φράγκα που μάζεψες από ναρκωτικά, πορνεία κτλ τότε πάρε κανά bitcoin. Εν προκειμένω όμως, για να φτιάξεις ένα bitcoin (ή μερικά άλλα παρεμφερή κρυπτονομίσματα) πρέπει να σπαταλήσεις μπόλικη ενέργεια...και που είναι πιο φθηνή η ενέργεια? Μα στο εξωτικό Καζακσταν οπού η τοπική κυβέρνηση υποσχέθηκε στους 'fintech enthusiasts/miners' ότι δεν θα ξεστομίσουν πότε την ατάκα 'όχι άλλο κάρβουνο' και θα έχουν πάντα φθηνή και βρόμικη ενέργεια...φυσικά σε κάποια φάση η χώρα ξέμεινε από ενέργεια και ξεκίνησαν να βάζουν όρια αλλά ναι... το κάρβουνο, κάρβουνο.

Αλλά ας ξεκινήσουμε να μετράμε λαμόγια:

                                            Elon Musk feat. Jack Dorsey

Tesla.. η εταιρία που θα σώσει το περιβάλλον και τα νεύρα των οδηγών... όχι πια βενζίνη και εκνευρισμός όταν έχεις κολλήσει στην κίνηση, μόνο ηλεκτρισμός..

όλα καλά ακούγονται αλλά επειδή money rules και ο Ελονάκος έπρεπε να δείξει κέρδη για το μαγαζί του σκέφτηκε: 'Γιατί να μην μανιπιουλάρω λίγο την αγορά μέσω twitter λέγοντας κάτι ασυναρτησίες ότι το bitcoin βοηθάει με κάποιο τρόπο την ανάπτυξη πράσινης ενέργειας και αφού πουλήσω μετά να πέσω από τα σύννεφα ανακαλύπτοντας ότι προκαλεί ζημιά στο περιβάλλον... γιατί, στην τελική green/electric αυτοκίνητα πουλάω οπότε θα με πάρουν με τις πέτρες σε κάποια φάση...'

Και το έκανε χωρίς να πάει φυλακή κιόλας αφού τα cryptos είναι unregulated markets όπου το κάθε λαμόγιο μπορεί να κάνει ότι γουστάρει... αντιθέτως, όταν είχε προσπαθήσει να κάνει κάτι αντίστοιχο με την μετοχή της εταιρίας του, η sec του χε ρίξει 40 μύρια πρόστιμο και τον έβαλε να πληρώνει independent directors...

                                                        COP26

 

Σε αυτές τις 'κοπ' μαζεύεται κόσμος και κοσμάκης και πετάνε διάφορες ιδέες για το πως θα λυθεί το κλιματικό πρόβλημα... οπότε παίζει πολύ blah blah blah όπως τα λέει και η Greta

Μέσα σε όλο αυτό το κουβεντολόι πρέπει κάπου να ακούστηκε και η ιστορία με το bitcoin και ότι τρώει περισσότερη ενέργεια από αρκετές χώρες (και εδώ μιλάμε μόνο 1. για το bitcoin και όχι όλα τα υπόλοιπα κρυπτο που χρησιμοποιούν το proof-of-work 2. για το mining μέρος οπότε οι όποιες συναλλάγες είναι εξτρα)

Οπότε τι ιδέες πέταξαν οι κοπ-ιτες? ΤΙΠΟΤΑ, μόνο κάτι γενικολογίες για πιο βιώσιμη εξόρυξη κτλ κτλ... ο λόγος προφανής: 'είναι πολλά τα λεφτά, Άρη'

                                       Το άγνωστο λαμόγιο

Έξω από την COP μαζεύονται συνήθως κλιματικοί ακτιβιστές για να καπνίσουν χασίσι και να ακούσουν την Greta να καταριέται τους πολιτικούς. Μέσα σε αυτούς υπήρχαν και ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ του bitcoin των οποίων η λογική απλή και ξάστερη: 'Μπορεί μεν το bitcoin να καίει κάρβουνο, αλλά αν είχαμε ενέργεια μόνο από ανανεώσιμες τότε δεν θα έκαιγε, γιαυτό είμαι εδώ και διαμαρτύρομαι!'

Και πέρα από το άγνωστο λαμόγιο, υπάρχουν άπειρα από αυτά εκεί έξω που γράφουν ασυναρτησίες για πυρηνικά εργοστάσια κτλ...



Η κακομοίρα η πραγματικότητα όμως είναι πάρα πολύ απλή: μέχρι να γίνει η παραγωγή ενέργειας αποκλειστικά από ανενεώσιμες, τα κρυπτο θα είναι βρώμικα... και είναι να τρελένεσαι ότι όλο αυτό γίνεται για να βγούνε φράγκα - δεν είναι καν σαν τα αεροπλάνα που μπορεί να πεις, πάει στο διάολο, ο κόσμος πρέπει να πάει να ξεχαστεί για λίγο σε ένα εξωτικό νησί...


Tuesday, December 14, 2021

Κλιματικά Παρατράγουδα Part 1: Όταν η Greta βλέπει αεροπλάνο...


Πριν σκάσει μύτη ο κορόνας, το βασικό πρόβλημα της ανθρωπότητας ήταν το πως θα περιορίσει τις πτήσεις της... 

- Τι σου φταίξαν τα αεροπλάνα ρε ανθρωπότητα?

- Εκπέμπουν μεγάλες ποσότητες co2 που οδηγεί σε global warming. 

- Πόσο μεγάλες? 

- 5% της συνολικής παγκόσμιας παραγωγής CO2 καταπώς τα λέει το bbc

- Με δουλεύεις ρε ανθρωπότητα?

- Όχι αλλά πρέπει να ξέρεις ότι μόνο το 3% του παγκόσμιου πληθυσμού μπαίνει σε αεροπλάνα. Αν το κάνεις scale στο 100% τότε φαντάσου τι θα γινόταν.

- ΟΚ, δεκτό, αλλά για πες μου τι θα γινόταν αν όλες οι συνήθειες αυτού του 3% εφαρμόζοταν σε όλο τον πλανήτη? Πιστεύεις έχουν Iphone οι αγρότες στην Αφρική ή την Ινδία? Αράζουν στο air condition όταν πιάνουν οι ζέστες? 

...αυτό το τελευταίο προφανές ερώτημα δεν το έκανε ποτέ κανένας για κάποιο ανεξήγητο λόγο - και η εξήγηση είναι προφανής: πάντα πουλάει το να κατηγορείς τους πλουσίους για όλα τα δεινά του πλανήτη... έχει μια κομουνιστική αύρα πως να το κάνουμε...:) Και ευτυχώς που υπάρχει αυτή η κακομοίρα η Wikipedia να πει την μαύρη αλήθεια για το Flight Shaming: ...showed that 90% of people overestimate the air transport share of CO₂ emissions, more than half think it is over 10% instead of the actual figure of 2-3%. 90% of people think the emissions per passenger have been stable or grew, while they actually reduced by 25% within the last 15 years and 70% overestimate modern aircraft fuel consumption (within 2-3 L/100 km per passenger) with 24% thinking they burn over 10 L/100 km per passenger.

Όσο για την greta, είναι γεγονός ότι έχει βελτιωθεί όσο περνάνε τα χρόνια... ισως να βοήθησε και η καραντίνα που την ανάγκασε να κάτσει σπίτι και να ψαχτεί λίγο για το τι παίζει με το περιβάλλον... γιατί όταν είσαι δεκαπέντε και τρέχεις από χώρα σε χώρα μόνο και μόνο για να την πεις στους ηγέτες της λογικό είναι να μην ξέρεις τι σου γίνεται... 

Tuesday, November 30, 2021

Οι παρενέργειες της ν-οστής καραντίνας

 ..γράφεις στο μπλογκ σου μετά από μισό χρόνο...αυτό και αν είναι παρενέργεια με αρχίδια.. 

Και θα μου πεις: όχι σεν σαβεν, το να γράφεις καμιά φορά είναι κάτι δημιουργικό, σε κάνει να νιώθεις καλύτερα.... δεν είναι όπως τα εμαιλ της δουλειάς που μέσα σε αυτά έχεις έναν συγκεκριμένο ρόλο που πρέπει να παίξεις (συνήθως να γαμοσταυρίζεις κόσμο) - εδώ γράφεις ότι σου καπνίσει.

Ίσως... τέλος πάντων, σκεφτόμουν να γράψω για τους αντιεμβολιαστές που την πληρώνουμε όλοι με την μαλακία που τους δέρνει και ξεκίνησα να γράφω στο google: 'unvaccinated s... ' -- σε φάση 'οι ανεμβολίαστοι πρέπει απλά να την βγάλουν πέρα μόνοι τους αμά όντως κολλήσουν covid αφού, ενήλικες άνθρωποι είναι, πρέπει να αναλαμβάνουν τις ευθύνες των πράξεων τους και να μην τρέχουν στα νοσοκομεία υποφέροντας από έναν ιο που δεν υπάρχει:) -- πετάχτηκε πρώτο πρώτο το: unvaccinated sperm price increase

εκεί είναι που λες, masturbation goes cloud, χάζεψε results:

  • 21,000% Price Increase on Unvaccinated Sperm, by Sodom Sun (haahhaha - respect:)). Στα σχόλια να γίνεται της κακομοίρας με δεκάδες καβλωμένους αντιεμβολιαστές να ψειλιάστηκαν και γαμήσι και φράγκα οπότε παλεύουν να πουλήσουν την πραμάτεια τους.
  • Unvaccinated semen is the next bitcoin
  • Antivaxers Think Their ‘Pure’ Semen Will Skyrocket in Value
οπότε όταν λες ότι οι τύποι μαλακίζονται, δεν είναι έκφραση...είναι πραγματικότητα - παλεύουν κιόλας να βγάλουν φράγκα από αυτό...και θα μου πεις: πως ακριβώς πιστοποιείται ότι δεν έχουν εμβολιαστεί? υπάρχει σχετικό app? που ξέρει η κάθε αντιεμβολιάστρια αν το σπέρμα που θα πάρει είναι εμβολιασμένο και εγγυημένο από τον παραγωγό? (φλασμπακ: ο γύφτος που πουλάει κοτοπουλάκια στο χωριό μου παίζει μια συγκεκριμένη κασέτα από το μεγάφωνο - η οποία και περιέχει την ατάκα περί εμβολιασμού - αυτούσια τα τελευταία τριάντα χρόνια... αυτό θα πει αίσθηση αιωνιότητας....)

Sunday, May 16, 2021

Το τέλος του Βιβλίου της Ανησυχίας


Ποτέ δεν χώνεψα τα βιβλία που εκδόθηκαν μετά τον θάνατο του συγγραφέα...μπαίνουν μέσα οι εκδότες και τους αλλάζουν την πίστη.... και όχι μόνο εκδότες... κάπου είχα διαβάσει ένα που το χε (από)-τελειώσει η αδερφή (ή η κουνιάδα?) του συγγραφέα - δεν θύμαμαι ποιο ήταν αλλά, δεν το χε η κουνιάδα ήταν ξεκάθαρο, ας το άφηναν ημιτελές καλύτερα.

Τέλοσπαντων,  το βιβλίο της Ανησυχίας είναι η εξαίρεση - ο εκδότης έδωσε ρέστα βάζοντας αυτή την ιστορία στο τέλος που όσες φορές και να την διαβάσω μου προκαλεί κάποια εντύπωση (σαν να βλέπω το πεταχτάρι του Πρίντεζη... όχι ακριβώς την ίδια εντύπωση αλλά κάτι ξυπνάει). Την παραθέτω μπας και, όπως έλεγε και ο Καζαντζάκης στον Ζορμπά, καταφέρω να αποτινάξω από μέσα μου αυτόν τον όψιμο γέροντα (εδώ δεν είναι γέροντας αλλά όπως να χει) 

Άσχετο, αλλά αν κάποιος βαριέται να διαβάσει το βιβλίο, το audiobook είναι μια καλή λύση ενώ υπάρχει και μια ταινία (που, όπως συνήθως, δεν έχει καμία σχέση με το βιβλίο και το διαστρεβλώνει κιόλας αλλά στην εποχή της εικόνας είναι η μόνη λύση για κάποιους ανθρώπους)


Μέσα σ΄ ένα γαλανό, λιγότερο χλομό και λιγότερο γαλάζιο, που καθρεφτίζεται στις προσόψεις των κτιρίων, η ακαθόριστη ώρα βραδιάζει λίγο ακόμα.

Το βράδυ πέφτει ελαφρύ, τέλος της ημέρας αναμφισβήτητο, ώρα που όσοι πιστοί και απατώμενοι καταπιάνονται με την καθημερινή τους ασχολία, και βρίσκουν, μέσα στον ίδιο τους τον πόνο, την ευτυχία της ασυνειδησίας. Πέφτει ελαφρύ, κύμα φωτεινό που υποχωρεί, βραδινή μελαγχολία άχρηστη, ομίχλη χωρίς σύννεφο που μπαίνει στην καρδιά μου. Πέφτει ελαφρύ, γλυκιά, ακαθόριστη, διάφανη χλομάδα της νερένιας βραδιάς - ελαφρύ πέφτει, γλυκό,  θλιμμένο πάνω στην απλή και κρύα γη. Πέφτει ελαφρύ, στάχτη αδιόρατη, μονοτονία πονεμένη, πλήξη χωρίς αναισθητικό.

 

Sunday, March 7, 2021

Μια κανονική κυβέρνηση και ο Κουφοντίνας...


Κακά τα ψέματα, ειδικά για αυτούς που δουλεύουν στο finance, η ΄έλευση του Μητσοτάκη πανηγυρίστηκε σαν ενός μεσσία - από ένα, απλά άσχετο, ταγάρι (βλέπε Τσίπρας) πηγαίναμε σε κάποιον που είχε κάποιες σοβαρές πιθανότητες να ξέρει την αγορά και να κάνει πέντε προφανή πράγματα... και όπως και να χει, τον νιώθαμε σαν δικό μας άνθρωπο.. πχ έχουμε 14 κοινές επαφές στο linkedin και έχει δουλέψει και αυτός κάποια χρόνια στο Λονδίνο.

Και, ναι, κάποιος βαθμός διαφθοράς ήταν αναμενόμενος - πχ απότι ακούγεται τα σκάει χοντρά στα ΜΜΕ για να τον βγάζουν για θεό αλλά, πάει στο διάολο, κανείς δεν είναι τέλειος...

Αυτό όμως που κάνει τώρα με τον Κουφοντίνα, οπού, σκοπεύει να τον αφήσει να πεθάνει ενώ διεκδικεί κάτι που βασίζεται σε έναν νόμο που το ίδιο του κόμμα ψήφισε πριν κάτι μήνες είναι κάτι ασυγχώρητο... και το μόνο κόμμα που βρίσκει να τον υποστηρίζει ένας ακροδεξιός ηλίθιος που έκανε telemarketing με επιστολές του Ιησού ή δεν ξέρω τι στο διάολο άλλο...

Και μπορεί το ποίμνιο να κρατιέται κοιμισμένο αφού μέχρι και το facebook τον βοηθάει που μπερδεύει την υποστήριξη στην τρομοκρατία με την υποστήριξη στη νομιμότητα (λες και αν κάποιος έχει καταδικαστεί σαν τρομοκράτης έχει αυτομάτως άδικο στα πάντα) αλλά αν όντως πεθάνει ο Κουφοντίνας και γίνει ο Μητσοτάκης Θατσερ Νο2, τότε, πολύ απλά, τον πήρε ο διάολος...οι Έλληνες είναι πολύ πιο συναισθηματικοί από τους Άγγλους οπότε δεν είναι σίγουρο ότι θα αδιαφορήσουν και θα το ξεχάσουν με ένα pint... και, όπως και να χει, η Θάτσερ απλά δεν αποδεχόταν τα αιτήματα του IRA και δεν παρανομούσε όταν άφηνε τους απεργούς πείνας να πεθάνουν όποτε καν αυτό δεν καταφέρνει είναι...

Friday, February 19, 2021

Πέντε χρόνια από το θάνατο του Έκο

Δεν ξέρω πως ή γιατί, αλλά την είχα σημαδέψει αυτή τη μέρα... οτιδήποτε και να γινόταν έπρεπε αυτή την Παρασκευή να γυρίσω νωρίς στο σπίτι, να βάλω ένα κονιάκ (ή μπραντυ ή κάτι πάνω από 40% τέλος πάντων) και να ξεκινήσω να γράφω για τον Έκο και τα βιβλία του...

Και, σχεδόν, το έκανα: απέφυγα τους Ρώσσους που πίνουν κάθε Παρασκευή στην τράπεζα (και, ντάξει, καλά παιδιά... μιλάνε και στα Αγγλικά για να καταλαβαίνω, αλλά, πολύ απλά, δεν πίνω ουϊσκι τι να κάνουμε) μπήκα στο σπίτι πριν τις 19:00 αλλά είπα: - Ας κάνω πρώτα την καθιερωμένη 1.5 ώρα γυμναστικής και μετά ξεκινάω... έχω χρόνο...

Το πράγμα δεν πήγε ακριβώς έτσι αλλά, σε κάθε περίπτωση, αυτή τη στιγμή κάθομαι όντως με το ποτήρι του κονιάκ παραμάσχαλα (άσχετο, το courvoisier VSOP είναι ξεκάθαρα υποεκτιμημένο...αξίζει περισσότερο από 30 ευρώ αν το συγκρίνεις με τον ανταγωνισμό) και γράφω, αλλά, πραγματικά, δεν έχω καμία όρεξη να γεμίσω από μία παράγραφο για κάθε ένα από τα βιβλία που έχω διαβάσει... αν το έκανα με το ζόρι δεν θα ήταν κανονικό blog αλλά fake blog / παράρτημα εκδοτικού οίκου και υπάρχουν ήδη αρκετά από δαύτα...

Ας μιλήσουμε για τον Έκο: ο τύπος είχε χιούμορ όπως φαίνεται στην παραπάνω συνέντευξη αλλά και στα βιβλία του όπου το grotesque ξεχυλίζει. Γενικά, βέβαια, δεν πολυ ψηνόταν να έχει άδικο και ούτε είχε και ιδιαίτερες αναστολές να κάνει show off τις γνώσεις του. Το αντίθετο, πολύ συχνά, θα ξαμολούσε έναν χείμαρρο γνώσεων (πολλές φορές όχι άμεσα συνδεδεμένων με το θέμα της συζήτησης) μόνο και μόνο για να ψαρώσει τον συνομιλητή του... κάνεις δεν είναι τέλειος όμως... και, να πω την αλήθεια, σε αυτή την συνέντευξη ίσως παραήταν πολύ χαλαρός και ευχάριστος γεράκος... ίσως γιαυτό το numero zero να ήταν και το χειρότερο βιβλίο του, επειδή ακριβώς είχε στερέψει από δυνάμεις... Από την άλλη, αν δίνεις άλλη μια συνέντευξη που κατά βάση σε ρωτάνε για το βιβλίο που έγραψες κοντά 40 χρόνια πριν και σε κυνηγάει μια ζωή τότε είτε τους αρχίζεις στα γαμοσταυρίδια είτε το παίζεις φιλόσοφος (που τυγχάνει να είσαι κιόλας) και το αντιμετωπίζεις στωικά - την βγάζεις μόνο με μερικά άσχημα αστεία που έχεις προκαταβολικά κοτσάρεις και disclaimer του τύπου "ετοιμάζομαι να σου την πω".

Για τα βιβλία του, το goodreads πραγματικά δίνει ρέστα δικαιοσύνης .. και μπορεί ο ίδιος να πιστεύει ότι το εκκρεμές είναι το καλύτερο βιβλίο που έχει γράψει και όχι το ρόδο και, όντως, το εκκρεμές θα πρεπε όντως να ναι πάνω από 4 και όχι 3.9... αλλά, όπως και να το κάνουμε, δεν έχει αυτό το 'ΔΩΣΤΕ_ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΑ_ΣΤΟ_ΛΑΟ' που έχει το ρόδο
































Μια ατάκα για κάθε ένα από αυτά:


1. Το όνομα του Ρόδου: η χαρά της ανάγνωσης FULLSTOP

2. Το νησί της προηγούμενης ημέρας: αξίζει τον κόπο, πρέπει να αντέξεις την περιγραφή των συναισθημάτων της πέτρας που κατρακυλάει από ένα βουνό.

3. Το εκκρεμές του Φουκώ: και, πάλι, η χαρά της ανάγνωσης - η σκηνή με τον πρωταγωνιστή να ανακαλύπτει την αίσθηση της γελοιότητας ενώ ετοιμάζεται να τον κάψουν στην πυρά τα σπάει. 

4. Το μπαουντολίνο: περνάει η ώρα, δεν θα σου αφήσει πάρα πολλά να θυμάσαι - ίσως το πείσμα του πρωταγωνιστή να ξαναπεράσει τα πάντα από την αρχή για να βρει τον γιο του αν δεν κάνω λάθος.

4. Η μυστηριώδης φλόγα της πριγκίπισσας Λοάνας: πάλι περνάει η ώρα, δεν θα μείνει τίποτα να θυμάσαι όμως

5. Το κοιμητήρι της Πράγας: Το κύκνειο άσμα του Έκο, αξίζει να το διαβάσεις

6. Φύλλο μηδέν: θυμάμαι όταν είχε πρώτο κυκλοφορήσει να χαζεύω αποσβολωμενος τους Ιταλούς να του ρίχνουν μοναστερα στο goodreads... Θυμίζει Έκο σε μερικά σημεία ξεκάθαρα, όμως, το χειρότερο του βιβλίο - καθώς το διάβαζα αναρωτιόμουν αν το γραψε ο ίδιος ή όχι...


Monday, January 18, 2021

Λογοτεχνικό Αδιέξοδο Νο2

 Κοντά εφτά χρόνια από την τελευταία καταγραφή της λογοτεχνικής μη-προόδου μου, πιστεύω έφτασε η στιγμή να το ξανακάνω... και αν τότε παραπονιόμουν για τέσσερα βιβλία που έτρεχα παράλληλα τώρα είναι εννέα.

(άσχετο, το ότι έγραφα τότε ότι θα ρίξω δύο αστέρια στους αδερφούς Καραμάζοφ και τελικά ότι όντως έδωσα τρία αστέρια είναι μέγιστη καφρίλα...στο μυαλό μου έχει μένει σαν κορυφαίο βιβλίο, δεν ξέρω τι σκεφτόμουν όταν το τέλειωσα...)

  1. Το βιβλίο της Ανησυχίας (σελ 150/183)
           

Το χα ξεκινήσει κάποια στιγμή στην Αγγλία (2014 μάλλον), θυμάμαι το άνοιγα και κοιμόμουν σχεδόν αυτόματα.... τελικά κάπου χάθηκε στις μετακομίσεις και το ξαναγόρασα πριν 1-2 χρόνια - σε καμία περίπτωση δεν είναι 'αδιέξοδο' όμως: διαβάζω 2-3 σελίδες τη βδομάδα...θα χει τελειώσει σε κάτι μήνες.

2.    Για μια νέα ζωή (σελ 293/333)

Κάπου στις αρχές του 2016 το είχα ξεκινήσει... έχει κάτι ωραίες ιδέες μέσα αλλά, γενικά, συνονθύλευμα...σκεφτόμουν πριν κάτι βδομάδες να αφιερώσω μερικές ώρες για να φτάσω στο τέλος του και να πάψω να το ταλαιπωρώ αλλά, δεν βαριέσαι, άστο να υπάρχει έτσι για την παρέα:)


3. Οι Λέξεις (σελ 224/326)



 

Πρέπει να το ξεκίνησα κάπου στο 2017, πρόκειται για την αυτοβιογραφία του Σαρτρ - δεν είναι τόσο βαρετή όσο θα περίμενε κανείς αφού ο Σαρτρ δίνει ρέστα σκωπτικότητας, αλλά, και πάλι, δεν είναι ότι θα ξυπνήσεις το πρωί με την περιέργεια του τι θα γίνει μετά (εκτός και αν έχεις σκοπό να γίνεις συγγραφέας)


4. 2666 (σελ 461/1161)


Ποτέ δεν ξέρεις, αλλά αυτό μάλλον δεν θα το ξαναπιάσω σύντομα για δύο λόγους:

  • Είναι βασισμένο σε fake news ότι και καλά σε μια πόλη του Μεξικού σκότωναν χύμα γυναίκες... που όντως σκότωναν αλλά το θέμα με αυτήν την πόλη είναι ότι γενικά είχε ένα θέμα με τις δολοφονίες, με το ποσοστό των δολοφονημένων γυναικών να είναι στην πραγματικότητα μικρότερο από τον μέσο όρο των υπόλοιπων χωρών (πιο απλά, αν ο μέσος όρος είναι ότι στις 100 δολοφονίες οι 25 είναι γυναίκες, τότε σε αυτή την καταραμένη πόλη ήταν 18)
  • Ο σκοπός της τέχνης είναι να μεταδίδει τα συναισθήματα του συγγραφέα στους αναγνώστες και, δυστυχώς, εδώ ο στόχος εκπληρώνεται πλήρως αφού μπορείς εύκολα να νιώσεις ότι ο συγγραφέας ήξερε ότι θα τα τίναζε σε κάτι μήνες καθώς έγραφε το βιβλίο (για την ακρίβεια, πέθανε πριν φέρει το βιβλίο στην τελική του μορφή). Και, πολλές φορές, η κατάθλιψη μπορεί να είναι κάτι 'όμορφο' (βλέπε Πεσσόα) αλλά εδώ μιλάμε για σκέτη μαυρίλα, ξερή, 'απτή' που λένε (και έχουμε αρκετή δικιά μας, όταν θα χρειαστούμε έξτρα το ξανακοιτάζουμε)


5.  Τα Κοσμοκωμικά (σελ. 59/171)

Αυτό το βιβλίο το ξεκίνησα πριν κάποιο απροσδιόριστο αριθμό ετών... τίποτα δεν είναι προσδιορίσιμο με αυτό όπως και να χει... ούτε καν το διαβάζω κιόλας να πω την αλήθεια... το βρήκα σε ένα συρτάρι όταν έψαχνα πανικόβλητος κάτι να με βγάλει από την κατάθλιψη του 2666... τελευταία ιστορία που διάβασα μίλαγε για το big bang όταν όλα ήταν ένα σημείο και μέσα σε αυτό μια οικογένεια ήθελε να απλώσει μπουγάδα ενώ η έκρηξη δημιουργήθηκε από την επιθυμία μιας γυναίκας να φτιάξει ταλιατέλες (πάει η σημειολογία γόνατο τι να λέμε...)


6. AlphaBrain (σελ 72/274)


Αυτό το αγόρασα στα μέσα του 2019 μετά από ένα Tedx talk του συγγραφέα που είχα δει. Καλά τα λέει, γενικά, καμιά φορά πετάει μερικές προφανείς μλκιες όμως (πχ ότι ο Djokovic βελτίωσε τα ποσοστά του στο tennis κατά ένα πολύ μικρό περιθώριο και πήγε από Νο20 στο Νο1 - έλεος, δηλαδή, και εγώ δεν το κατέχω το άθλημα αλλά, ντάξει, καταλαβαίνω πόσο φόλα είναι αυτό το επιχείρημα)... γενικά δεν το πολυέχω με τα βιβλία της αυτοβελτίωσης...αν πάει όπως το 'Για μια νέα ζωή' το βλέπω να ξεμπερδεύουμε το 2024.



7. 'Ταξιδεύοντας - Ισπανία' (σελ. 60/225)



Αν δεν κάνω λάθος, αυτό το ξεκίνησα το 2020... τυπικό ταξιδιωτικό του Καζαντζάκη με την πραγματικότητα να πηγαίνει βήμα-βήμα με το τι θα περίμενε να δει ο συγγραφέας με βάση το τι είχε διαβάσει για τους μεγάλους καλλιτέχνες, επαναστάτες κτλ που είχαν ζήσει σε κάθε πόλη. Πχ σαν να έγραφα ταξιδιωτικό για τη Μάλτα και να μίλαγα για κάποιον καμένο που νομίζει ότι είναι απόγονος των ιπποτών (που υπάρχει όντως) και όχι για τις ορδές των, πεινασμένων για παστιτζις και ενοίκια, Μαλτέζων.


8. Η μελαγχολία της αντίστασης (σελ 80/399)



 Αυτό το ξεκίνησα πριν 1-2 βδομάδες και είναι το goto βιβλίο όταν απλά θέλω να διαβάσω κάτι... απλά τσουλάει... παρόλο τον τίτλο, αν το συγκρίνεις με το 2666, είναι ένα χαρωπό γατάκι ενώ οι μεγάλες του προτάσεις δεν έχουν καμία σχέση με φάση Προυστ - απλά αντί να βάζει τελείες, βάζει κόμματα, big deal...

 9. Οδυσσέας του Τζόυς (σελ 721/816)


Το βλέπω στη φωτογραφία της 'Πολιτείας' και δεν το αναγνωρίζω... δες πιο κάτω πως έχει καταντήσει το δικό μου αντίτυπο - λογικό, αφού το παλεύω από το 2015 και σχεδόν κάθε βράδυ κοιμάται στο κρεββάτι μου... το είχα πάρει τις προάλλες να το διαβάσω σε ένα αεροδρόμιο και κάτι τύπισσες με κοίταζαν με θαυμασμό... το να έχεις χώσει τη μούρη σου μέσα ένα κουρελιασμένο βιβλίο δείχνει ψαγμενίλα, it seems.... τελικά μου ζήτησαν να προσέχω τις βαλίτσες τους γιατί θα πήγαιναν να ψωνίσουν κάτι (anyway, δεν διατάραξαν τον Τζουσικό διαλογισμό μου)... γιατί είναι τόσο άκυρα αυτά που γράφει που, αν δεν μπεις στο μυαλό του Τζόυς, δεν έχεις καμία ελπίδα να καταλάβεις ούτε το παραμικρό. Δυστυχώς τελειώνει, αλλά θα παραγγείλω το επόμενο επίπεδο: 'Finnegans Wake' - έτσι στα αγγλικά για να γίνει της πουτάνας... να χρειάζομαι δύο ώρες για κάθε πρόταση.