28 Φλεβάρη, Καντίνα Ρωσικής τράπεζας:
-We will end up being China's bitches, μεμψιμοιρεί ο 25χρονος Ρώσος intern.
-At least, Chinese cock is small, you won't even feel it, τον καθησυχάζει? ο sen_saven.
- Come on, sen_saven, don't make fun of people at this time, παρεμβαίνει ένας άλλος συνάδελφος...
-I am not making fun, I am just telling him that it's gonna be alright, aren't I?
Πέρασαν δυόμισι μήνες... σήμερα έσκασα μύτη στο γραφείο στις 11... a welcome drink?, μου λέει ο αυστριακός δεινόσαυρος (έπινε προσεκο με κάτι τύπισσες στην κουζίνα)... φέρνω κάτι δυνατότερο και έρχομαι του λέω...
μετά από λίγο εμφανίζεται ένας υπέρβαρος Ουκρανός... τον κόβει για λίγο μια από τις τύπισσες και αναφωνεί : 'Πόσα κιλά έχασες?' 12, λέει... πολύ στρες... ήρθαν οι γονείς μου από την Ουκρανία και μαγειρεύει η μάνα μου, προσπαθεί να αστειευτεί...
έχω αυτήν την υπερδύναμη συνεχίζει η ψιλό tipsy τύπισσα, μπορώ και σκανάρω τους πάντες σε έλαχιστα δευτερόλεπτα...τι ξέρεις? της πετάω και όλοι γελάνε... (είμαι καλός στα drunk jokes:))
Τέλος πάντων, έχουν δει πολλά τα μάτια μου αυτούς τους μήνες.. υπνωτικά χάπια να ξεπροβάλουν σαν μανιτάρια στα πράγματα των Ουκρανών (είναι για την γιαγιά μου θα σου πουν...μπούρδες..), bon viveur Ρώσσους να χάνουν το υπεράνω υφάκι τους (σταμάτα να με καλείς στα πάρτυ θα σου πουν, μέχρι να τελειώσει ο πόλεμος δεν θα γιορτάσω τίποτα), working machines να 'τοιχώνονται' σε μπαρ (συνήλθαν μετά από 1-2 βδομάδες), γενικά ήρεμους τύπους να κάνουν σχέδια για το πως θα εξοντώσουν το 15-χρονο ανιψάκι που κουβαλήθηκε από την ουκρανία μαζί με την μισή οικογένεια (αρπάξε το από το λαιμό του λέω, θα σε σέβεται μετά:))
Κανείς δεν ήταν έτοιμος για όλα αυτά - ποιος θα περίμενε ότι ο Πούτιν είχε λαλήσει τόσο πολύ... αλλά το κλισέ 'ότι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό' είναι αλήθεια (πιο 'ζωντανό' δεν είμαι σίγουρος:)) - όλοι όσοι έρχονται σε κάποιου είδους επαφή με τον πόλεμο σκληραίνουν αναγκαστικά - είναι κάποιου είδους εμπειρία όπως και να χει.
