Pavlos Sidiropoulos-Stin K

Τα φαινόμενα απατούν

Η Κ. περνάει για πρώτη φορά την μεγάλη ξύλινη πόρτα της τράπεζας και τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να φαίνονται καλύτερα. Είναι μια νέα, όμορφη κοπέλα με καθαρό βλέμμα, γεμάτη όρεξη για δουλειά - ποιος θα μπορούσε να φανταστεί καλύτερο hire? 

- Καλά, δεν ξέρεις ότι η τράπεζα έχει πουληθεί ήδη και ότι, σχεδόν όλοι μας, θα πάρουμε τον πουλο?, ξεκινά την αποδόμηση ο κλασσικός sen_saven. Γιατί έφυγες από την μεγαλύτερη τράπεζα?

- (Ναι, αυτό είναι το τελευταίο που με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή. Ο βασικός μου στόχος αυτή τη στιγμή είναι να κάνω μια νέα αρχή και να βγω από την βαριά κατάθλιψη που είμαι χωμένη μέχρι τα μπούνια. Και όσο για την τεράστια τράπεζα που δούλευα πιο πριν, ναι σίγουρα, είχαν και ιατρικό κέντρο μέσα στην εταιρία με όλα τα κομφόρ αλλά στην πραγματικότητα δεν τους καίγεται καρφί για το αν πεθαίνεις ή ζεις... ''λυπάμαι πολύ" μου είπε η αφεντικινα όταν πήγα με χαρτί από τον εκεί ψυχίατρο να της πω τον πόνο μου... φυσιολογικό, θα μου πεις, ε? αμ, δε, το 'λυπάμαι' το είπε με το ίδιο παγωμένο χαμόγελο που είχε πάντα σαν τσάμπα πάνω στην φάτσα της... ) Όχι, εντάξει, δεν πιστεύω ότι θα επηρεαστεί τόσο το department μου, όλα καλά, απαντάει τελικά με την αθώα της φωνή να υποδηλώνει ότι απλά δεν ήξερε πού έκανε apply... 

Οι μήνες περνάνε, η τράπεζα πάει κατά διαόλου γενικά, ο sen_saven συνεχίζει να ζαλίζει την Κ.:

- Μα αφού έχεις βρει δουλειά γιατί συνεχίζεις να στέλνεις?

- (Δεν έχω βρει ρε - έτσι παραιτήθηκα χύμα, δεν την πάλευα ούτως ή άλλως. Ευτυχώς που κλείνει γενικά το μαγαζί και φαίνεται πιο φυσιολογικό) Καλό είναι να κοιτάζω τι άλλες επιλογές υπάρχουν στο ενδιάμεσο, sen_saven?, απαντά, φαινομενικά αδιάφορα, η Κ.

- Τελοσπάντων, καλύτερα να αποφεύγεις τα νέα για τον πόλεμο, σε αγχώνουν επιμένει ο sen_saven υπονοώντας την ιστορία που η Κ. ζαλιζόταν και τρέχανε να βρουν πιεσόμετρο τις προάλλες

- (Κοίτα, πέρα από τον πόλεμο, πέρα από το ότι χάνω ένα εργασιακό περιβάλλον όπου οι άνθρωποι φαίνονται φυσιολογικοί και cool, πέρα και από τα ίδια τα ψυχολογικά μου, μόλις μου είπε η μάνα μου ότι ο άντρας μου (ναι, εγώ η αβγαλτη νεαρή περιστερα, όπως σας έχω πείσει ότι είμαι, είμαι παντρεμένη) της φώναζε επί μία ώρα στο τηλέφωνο να με πείσει ότι πρέπει επιτέλους να υπογράψω το διαζύγιο και ότι τι δεν πάει καλά με την ζωή μου κτλ... Δηλαδή, πραγματικά, τι μου έχει μείνει.. ) Ναι, δίκιο έχεις, δεν θα διαβάζω απαντά... είμαι ευαίσθητη κατά πώς φαίνεται... 

- Θα σηκωθώ να φύγω από την Βιέννη, ξεκινάει το κλασσικό τροπάρι ο sen_saven.

- Καλά πως θα φύγεις τόσο απλά και θα αφήσεις πίσω σου όλα αυτά? απαντά η Κ. 

- Δεν έχω τίποτα να με κρατάει εδώ, πάντα κυνικός ο sen_saven

- (Ναι, βλέπεις κάτι μαλάκες σαν εσένα που υπάρχουν... έχεις μια χαρά ζωή, πίνεις τις μπύρες σου όποτε γουστάρεις χαρούμενα στα παρτυ κτλ και τα χεις γραμμένα όλα στα @@ σου... εγώ εδώ παλεύω να πείσω τον εαυτό μου κάθε μέρα να μην φουντάρω από τον δέκατο όροφο...  και εσύ δεν μπορείς να μπορείς να εκτιμήσεις αυτό που έχεις...)

- Γιατί το παράτησες το yt κανάλι σου Κ., επιστρέφει 1-2 χρόνια μετά ο sen_saven. Τι παίζει, σε ζαλίζουν στη δουλειά? Σε χώρισε ο γκόμενος?

- (Κοίτα, επειδή τόσα χρόνια με έχεις ζαλίσει με τις ερωτήσεις σου και αφού, αποτι είναι ξεκάθαρο, μπορείς να κατανοήσεις μόνο είναι ότι βλέπεις με τα μάτια σου ή ακούς απόλυτα ξεκάθαρα... σου τα πω χύμα μπας και με αφήσεις ήσυχη) Ναι, περνάω μια υπαρξιακή κρίση πρόσφατα, παλεύω με κάτι προβλήματα τα τελευταία τέσσερα χρόνια, δεν ξέρω πότε θα ξαναβρώ την δύναμη να ασχοληθώ...

- χμμ, θα γράψω για αυτά στο μπλογκ μου, απαντά ο αδίστακτος γραφιάς sen_saven. Πρέπει να φτάσω με κάποιο τρόπο το yearly quota μου.

- Ναι, θυμάμαι, μου χες πει... γράψε ρε sen_saven, τι να σου πω... θα σε βοηθήσω κιόλας με λεπτομέρειες... Ίσως νιώσω καλύτερα να τα δω γραμμένα σαν παραμύθι... 

Οι ρατσιστικές κατσαρίδες....

 

- Έχετε τρομερή υγρασία στην "Ασιατουπολη" έχω ακούσει, λέει ό sen_saven στην Κ. που έχει σπίτι εκεί..

- Ναι έχουμε, επιβεβαιώνει. Επίσης έχουμε και κάτι θηρία κατσαρίδες, σαν ποντίκια, υπερθεματιζει!

- Αλλά τουλάχιστον τις τρώτε... 

-Αυτό δεν ήταν αστείο, απαντάει με μάτια γεμάτα μίσος. 

- Μα αλήθεια δεν είναι? Δεν τρώνε όντως κατσαρίδες στην "Κίνα" (ή στην "Ασία" με βάση την εκδοχή της Κ.), επιμένει ο sen_saven. 

-... αλλη μια θανατηφόρα ματιά ήταν η μοναδική απάντηση που κατάφερε να προσφέρει η Κ. 

Οι μήνες πέρασαν, η Κ. δεν ήταν πολύ ομιλιτικη (typical office politics υπεθετε ο sen_saven), ένα υποβοσκων μίσος πάντα υπήρχε (η τύπισσα μισεί τους πάντες, δεν πειράζει, συμπλήρωνε), οπότε με τα πολλά το πράγμα συνέχιζε να αγριεύει.. 

-Τραβάτε και κλειστειτε σε ένα meeting room και βγάλτε άκρη διατάζει ο line manager... οποίος βγει ζωντανός κερδίζει! 

- Διαμαρτυρεσε πολύ για την πάρτη μου sen_saven λέει η Κ., τι παίζει? 

- Κοίτα, με έχεις πάει γαμιωντας τόσους μήνες, τι σου χω κάνει? 

- Θα σου πω. Σε είχα παρεξηγήσει... θυμάσαι αυτή την ιστορία με τις κατσαρίδες? Νόμιζα ότι ήσουν ρατσιστής γιαυτό ήταν πολύ δύσκολο για μένα να δουλέψω μαζί σου... 

- Ρατσιστής??!?... Κάνεις πλάκα, ε? 

- Όχι σοβαρά μιλάω. 

- Φεύγω, δεν κάθομαι άλλο να συζητήσω μαζί σου, σηκώνεται να φύγει έξαλλος ο sen_saven. 

- Όχι, κάτσε να μιλήσουμε, λέει η Κ. και τρέχει προς την πόρτα όπου γραπωνει τον sen_saven λίγο πριν δραπετεύσει. 

- (Τι έγινε τώρα, σκέφτεται ο sen_saven, γράπωμα μέσα σε εταιρία... ωραίο ήταν, όπως και να χει, κάτσε να ξαναδοκιμάσω) 

- (Η Κ. τον ξαναγραπωνει) 

- (Ας δοκιμάσουμε πάλι) 

- (Η Κ. ψυλλιαζεται ότι ο sen_saven το κάνει επίτηδες οπότε το γράπωμα ήταν πιο χαλαρό αυτή τη φορά...) 

Ακολουθεί συζήτηση... Ο sen_saven κατεβάζει καντήλια και προκαλεί την Κ. να πάει στο HR να διαμαρτυρηθει για ρατσισμους και μαλακιες (αλλιώς θα πάει ο ίδιος να μιλήσει για άκυρες κατηγορίες)... Η Κ. συμπληρώνει ότι την είχε πληγώσει αφάνταστα ότι δεν της είχε προσφέρει μπισκότα από την Ελλάδα ενώ είχε δώσει στην φίλη της (θα τσακωθούμε και για τα μπισκότα τώρα?!?!) - Ξέρεις πόσο ρατσισμό έχω δεχτεί εγώ σε αυτή την χώρα sen_saven καταλήγει να λέει τον πόνο της η Κ.... - Αν έχεις δεχτεί ρατσισμό, εγώ τι φταίω να με κατηγορείς άδικα?? Ξέρεις ότι ήμουν παντρεμένος πέντε χρόνια με Ινδή?? - Δεν το ήξερα αυτό, τιναζεται η Κ. (βρε λες, αρχίζει να σκέφτεται η Κ...) Σε αυτό το σημείο, αξίζει να σημειωθεί ότι ο line manager είχε υποσχεθεί στον sen_saven ότι σε περίπτωση γάμου με την Κ. (με κανονικό συμβόλαιο) μπορεί να έχει τα πάντα... 

Όπως και να χει, η ιστορία είχε Happy ending... μπορεί να μην φάγαμε κουφέτα αλλά, τουλάχιστον, δώσαμε μια φιλική αγκαλιά όταν είπαμε αντίο... και, in the end of the day, that's all that matters... 

Ian Rankin - A heart full of headstones

Friday afternoon, @Koblenz train station going for yet another last minute trip (people still following me on these are probably just nuts). Anyway, have to fill up an hour thus, no brainer, I head to the nearest Lidl (a month of being stuck with overpriced groceries in Luxembourg makes it look like some sort of shopping haven). Still time left after the Lidl raid so following the everlasting books' scent, I end up in front of the English fictional section of the train's book store where Ian Rankin's latest bestseller is featuring itself:

- This writer rings a bell (probably in my Goodreads to-read list) and there is also the looming risk of being stuck with the finnegans wake for the foreseeable future, I quickly convince myself to buy it.

The Lidl groceries saw to it that I would have a decent dinner for the next couple of evenings, the book served its purpose for  a few more of those. Would I eat every evening from Lidl though? By no means. Why? Let me give you an analogy with the 'Stoner' which I started straight after finishing the above: I tell to myself that 'I am 50 pages into it and the action that has been taking place could maybe fit in one of the last pages of Rankin's novel, which makes it somewhat of a gourmet, doesn't it?' 

Of course, is it fair to expect something different from a whodunit? No, it's not, but I buy books and not a Netflix subscription so the experience shouldn't be the same as the streamed series? Or we all know these very successful books that end up becoming a movie, but what about books which are, effectively, written as movies? That's not exactly gourmet, is it? 

Anyway, I still gave it four Goodreads stars: it just covered my needs plus it vividly reminded me of my UK times (Lidl's canned fish salad would had got the same, despite my dinners being cheese and turkey sandwiches even there) so I guess I recommend this? I think so, but better cleanse yourself with a solid classic and some bio kefir afterwards. 

Locational Indifference

Malta, May 2019

- So you just heading to Vienna? sen_saven was asked during yet another round of beers.

- Look, mate, you also lived in Bratislava, now in Malta, I guess you would also give zero fucks if you were to live in another country...

Luxembourg, October 2023

- So how do you find Luxembourg, sen_saven?

- The thing is that after changing my permanent address countless times, I have really stopped caring to like or dislike any place (i.e I just don't care)

- Well, since you have lived in much nicer countries than Luxembourg, I guess you are saying that Luxembourg means nothing to you?

- No, it's not personal to Luxembourg, I am really immune to any location... I just don't allow myself to feel anything about a spot

Anyplace, Anytime 

- So, which has your favourite stop been so far? 

- I mean, do you know how many times I have received this question? Just tired of it... 

- But there must be somewhere that you liked the most?

- Well, Vienna comes in mind right now... but, again, this is the latest place where I stayed for a few years so that might be the reason (it's the latest 'home' I have had) 

Ταξίδι στην άκρη της νύχτας

 - Τέσσερα ή πέντε αστέρια να βάλω στο Goodreads?, σκεφτόμουν με το που το τελείωσα το βιβλίο.

- Βάλε πέντε, κατέληξα, ποιος τον ακούει τον Σελίν...

Αυτή ακριβώς είναι η 'μαγεία' του βιβλίου : μετά από τετρακόσιες σελίδες όπου ο συγγραφέας σιχτιριαζει για τα πάντα, πραγματικά καταλήγεις να φοβάσαι μην τυχών σε πιάσει, ο εδώ και εξήντα χρόνια πεθαμένος Σελίν, στο στόμα του... Και όταν λέω σιχτιριαζει για τα πάντα, το εννοώ : Πόλεμος, αποικιοκρατια στην Αφρική, αμερικάνικος καπιταλισμός, ανθρώπινες σχέσεις... ότι υπάρχει... όλα μαύρα και αραχνα...  Αν, για παράδειγμα, έχεις στο μυαλό σου γενναίους Γάλλους στρατιώτες να πολεμάνε λυσσαλέα ενάντια στους Γερμανούς εισβολείς τότε ο Σελίν θα στο καταρρίψει και αυτό με μια τόσο απλή σκέψη: "Ο κάθε άνθρωπος θέλει να ζήσει... και αν, τέλος πάντων, είναι να πεθάνει ηρωικά τότε, για να έχει νόημα, πρέπει να είναι στρατηγός ή κάτι τέτοιο... αλλιώς θα την βολέψει με κανα μνημείο του αγνώστου στρατιώτη και τρέχα γύρευε... όλοι θα σε ξεχάσουν μετά από λίγα χρόνια... '

Αλλά, πέρα από τα ιστορικά γεγονότα, θα αρχίσει να ξεψαχνίζει και τα της προσωπικής σου ζωής το με τόση σχολαστικοτητα που, δεν γίνεται, θα βρεις κάτι για να ταυτιστείς... Σαρεσει να αλλάζεις χώρες σαν τα πουκάμισα? - Το κανείς για να αποφύγεις τον κόσμο να σε τσαντίζει... σε κάποια φάση όμως βρίσκουν τα κουμπιά σου και πρέπει να την κάνεις για άλλη μια φορά ...

Πιστεύω ότι γιαυτό είχαν λυσσάξει οι Γάλλοι να τον συλλάβουν και να τον στείλουν στην κρεμάλα... όχι για τα κολλητιλικια με τους ναζί αλλά γιατί, πολύ απλά, είχε τσατισει τους πάντες... 

Esperantomuseum

 Κάθε χρόνο εκεί. Δεν πα να χει κορόνα, lockdown ή να χεις ήδη φύγει από τη Βιέννη? Δεν πειράζει, θα βρεθεί πάντα τρόπος, οσαν νέος Schwarzenegger, να επιστρέψεις. 

- Κοίτα sen_saven, αν είναι να μάθω κάποια νεκρή γλώσσα, τότε  θα είναι τα λατινικά, τι να την κάνω την esperanto?, έλεγε φερελπις συνάδελφος (με phd, πιάνο και δεν συμμαζεύεται) καθώς περνούσαμε μπροστά από το μουσείο μετά από μπύρες. 

- Αυτό ακριβώς είναι το θέμα, δεν έχεις κανένα πρακτικό όφελος από την esperanto, είναι τόσο ρομαντικό το να ασχοληθείς, απάντησε ο sen_saven (αυτό με τα ρομάντζα το λεγε μπας και ψαρωσουν τίποτα γκομενακια που ήταν στην παρέα αλλά που...) 

“All art is quite useless.” θα σου πει και ο Oscar Wilde οπότε με βάση αυτό τον ορισμό, η esperanto ειναι τέχνη ενώ τα λατινικά είναι μέρος της 'διδακτικής'. Παρόμοια ατάκα είχε πετάξει και η Σιμόν ντε Μποβουαρ σε ένα από τα βιβλία της : "Τα δώρα που κάνεις σε πολύ αγαπημένα πρόσωπα πρέπει να έχουν μηδενική πρακτική χρησιμότητα" 

Τέλος πάντων, ως προς το ίδιο το μουσείο, βάζω παρακάτω μερικές  φωτογραφίες (το χω χτίσει το μαγαζί οπότε, δικαίως, αγνόησα το αντίστοιχο "verboten" της εισόδου - και, ούτως ή άλλως, οι Αυστριακοί τα λένε τα verboten αλλά δεν τα πολύ εννοούν...)

Για εκθέματα έχουμε μπόλικες αφίσες από τα συνέδρια της Εσπεράντο (ένα από αυτά στην Αθήνα), έναν πίνακα του ιδρυτή της όλης ιστορίας, ένα pacman που τρως εσπεραντικές συλλαβές αλλά και μια εισαγωγή στην Solresol όπου οι συλλαβές είναι ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΝΟΤΕΣ (δεν περιγράφω άλλο.)

Hardman's tale

San Tin Adiki Katara

Μίκης - Ραντάρ

Συνολικό κόστος weekend trip 500 ευρώ. 

Και, όμως, ότι θα μείνει από όλα αυτά δεν είναι ούτε το υπερτιμημένο ξενοδοχείο (και, πραγματικά, όταν σου λέω 'checkin' πρέπει να μπορείς να το καταλάβεις ακόμα και αν μόλις ήρθες από την Ισπανία) ούτε το Crème Brûlée που ο τύπος έκαιγε μπροστά μας.. 

Είναι αυτός ο δίσκος με αρχική τιμή 24.90 DM που τώρα πωλείται για 2 EUR (και, όχι, η ισοτιμία Μάρκου με ευρώ δεν είχε καθοριστεί στο 1/12.45)

Και μετά σου λένε ότι πληρώνεις παίρνεις και μαλακιες... 

Buying a flat in Greece - A survival guide

Did you enjoy your last Greek summer holidays enough to believe that you found heaven on earth? Well, you are wrong, but, I guess, I won't be able to convince you NOT to try and buy a flat over there, thus, I can only explain you how to do it.

1.  Flat search engines: The main websites are xe.gr and spitogatos.gr. 

xe.gr keeps popping up some security puzzles since it assumes that everyone accessing it with a non Greek IP is evil but it is what it is.

2. Choosing the flat: This can be a very subjective point so just opining on it:

Age: Obviously, newer flats tend to be more expensive, however, you can always find older flats in a good shape. But, DO keep in mind that strong earthquakes are quite common in Greece and that insurance companies don't typically cover anything built before 1960 (reason is some construction law passed on this year making construction safer somehow).

Floor: Greeks consider ground floor flats as substandard. Indeed, if you buy something close to the seaside then expect a terrible amount of humidity on the bottom floor. The higher you go, of course, the more expensive it gets.

Location: That's obviously the trickiest bit so not much to advise here. Maybe, a few words if you are interested in an Athenian flat: The City is effectively a landmine - for example, you will have posh bars and cocktail bars in Kolonaki but right next to it you will have exarhia where the anarchists are exchanging molotov bombs and tear gas with the special police forces (called 'mat' - stay away from this police team, they are not there to protect you, everyone in Greece just hates them :))

Price : you will read here and there that Greek property prices are typically negotiable etc etc. That's not always the case: if the flat has been recently placed on the market and the seller is not in urgent need of cash then don't expect much price drop. Even worse, if you don't speak Greek people will assume that you are a rich foreigner and might even ask you for more than the asking price. Personally speaking, I am Greek living abroad, thus, keeping my greek phone active and always ask how negotiable the price is before mentioning that I am not residing in the country.

3. Process of Buying: Here, you have two ways to handle it. The easy way which involves assigning everything to a big law office who will handle the whole process and overcharge you for it or do everything yourself.

Regardless, even if you go for option 1, it's always good to know what is needed so here comes a list:

• Creation of a tax number, called 'AFM' (there are companies doing that for you against a small fee)
• Getting a good laywer who will:
• Do the legal checks.  That's probably the single biggest risk with your purchase so it has to happen correctly. What happens is that, in Greece, buying a flat could potentially push to you the debts of the previous owner in case the flat has been hypothecated, thus, you have to pay a lawyer to check the registry if the property is 'clean'. Next question is what if the lawyer doesn't do his/her job correctly and misses to see the debt? Then, good luck, legally they don't have any consequences and, in any case, very few legal offices in Greece have an indemnity insurance. Thus, getting a second opinion from another lawyer might not be a bad idea. The lawyer needs to check the property before you give the deposit and the day when you will sign the final contract and pay the full amount.
• Create some contract before you pay the deposit. Do not take this contract too seriously even if the terms look against it. If you have to go to the court, they will typically ignore it since it has limited (to none) legal value (it mostly exists for psychological reasons). The deposit is normally around 5% of the purchase price. You can negotiate with the owner on how much it should be.
• Getting the flat checked via a civil engineer. This is especially useful with brand new flats or very old ones. Normally you get a quick check before paying the deposit and a more comprehensive one afterwards.
• Typically, the lawyer will suggest you a notary. Their job is to draft the final contract and collect all needed documents from the seller of the flat. If the deposit is too high, then they might work on this too (keep in mind that if that indeed happens then the 'deposit contract' does have legal value)
• Paying the tax to the public authorities circa 3% of purchase price (will be refundable if anything goes wrong)
• Attending the final signing meeting (actually, if you don't speak Greek, better just pay the laywer a bit more and given them a POA to be there without you - they just read the 20+ pages contract in Greek).Btw, it's not uncommon in Greece that the seller (or the buyer) would like to write down a lower value than what they pay - it's a bit dodgy, though, so better avoid it (remember the above point of debts from the side of the seller etc).
• Transferring the amount to the seller. This needs to happen on the spot during the contract signing meeting - Real time transfers do get accepted these days (just confirm that it works and for the amount you want it to happen in advance) Otherwise, you might end up paying extra amounts to notaries, lawyers etc. If you fully outsource that, then the process would be that the POA to the lawyer would cover opening a Greek bank account to your name and issuing a cheque (personally don't like to give POAs so much power to anyone)
• Finally, registering the flat with the public authorities (yes, extra fees are needed there of around 0.5%). Typically, the lawyer can do that for you against a small extra fee. 

That's all folks, enjoy!

 

Αέναη Μετακίνηση

 Τρίτη πρωί, αραχτός στο κρεβάτι κάνω call με το αφεντικό... κλασσικά η κουβέντα πηγαίνει περισσότερο προς την διάλεξη, εγώ να προσπαθώ να βγάλω κάποιο tangible actionable από την όλη κατάσταση (είναι κουσούρι του αφεντικό αυτό, και το δικό του αφεντικό του την έλεγε τις προάλλες ότι μιλάει για να μιλάει), το αφεντικό να προσπαθεί να πετσοκόψει τις όποιες μου ιδέες να αλλάξει κάτι και κάπου εκεί σκάει το εμαιλ από την hrου μιας εταιρείας που μιλάγαμε πριν κάτι αιώνες..

-Τι θέλει μετά από τόσους μήνες, σκέφτομαι... τώρα αποφάσισαν να μου ρίξουν το άκυρο?

- Θέλουμε να σου κάνουμε οφφερ λέει, έλα στο Λουξεμβούργο άμα ψήνεσαι.

-Αντε γαμηθειτε ρε ! Γαμιεστε! Πλάκα μου κάνετε ρε? Δύο γαμημενους μήνες έχω που απέκτησα 'μόνιμη κατοικία' Δύο. Όχι τρεις, Δύο. Ξέρετε πόσο καιρό βολοδερνα? μένω, φεύγω από την Βιέννη... στην σπίτονοικοκυρά είχα δώσει notice δύο φορές και τελικά με κάποιο τρόπο είχα μείνει  (ή γυρίσει) ... είχε καταλήξει η γυναίκα να μην το πιστεύει ότι θα φύγω τελικά... και, με κάποιο τρόπο, τον τελευταίο μήνα που ήμουν στο σπίτι δεν είχα καν συμβόλαιο... που είναι έγκλημα για τα γερμανικά δεδομένα.. μετά ταξίδι στην Ελλάδα κάτι βδομάδες, μετά ξενοδοχείο ένα μήνα Φρανκφούρτη... δηλαδή έλεος...πόσες φορές μπορεί να μετακομίσει ένας άνθρωπος... πόσες φορές να ψάξει για σπίτι... 

Τέλος πάντων, και πες ότι φεύγω, ξέρετε πόσα συμβόλαια με ελάχιστες διαρκειες έχω στο κεφάλι μου? ΠΟΛΛΑ. Σπίτι, ίντερνετ, γυμναστήριο... άσε την εταιρεία που θα μου ζητήσει πίσω ότι ξόδεψε για την μετακίνηση μου... ούτε καν ξέρω πόσα είναι αυτά... 15κ - 20κ τα υπολογίζω... η καλύτερη λύση είναι βγάλω κανα πιστοποιητικό θανάτου αλλιώς θα χάσω το μέτρημα πόσοι θα με κυνηγάνε άμα φύγω... 

Και ξέρετε ότι σκοπεύω να πάρω και δεύτερο διαμέρισμα? που θα βρω τα λεφτά και να ξεχρεωσω εταιρίες, συμβόλαια κτλ αλλά και να αγοράσω το σπίτι που έχω συμφωνήσει ήδη την τιμή....

Και πέρα από τα φράγκα, την ταλαιπωρία κτλ, ξέρεις τι είναι να αλλάζεις εταιρίες κάθε τρεις μήνες? αντε πάλι on boarding, guidelines, τσούρμο από μαλακες (ή μαλακισμενες, ακόμα χειρότερες) που νομίζουν ότι επειδή είσαι καινούργιος θα σου παίξουν ιστορίες και πρέπει να τους πηδηξεις έναν έναν με την σειρά μέχρι να το πάρουν χαμπάρι ότι δεν παίζουν αυτά.. και πολλές φορές παραπάνω από μία φορά, μερικοί είναι και αργοστροφοι... 

Οπότε, όπως ήταν αναμενόμενο, τους απαντώ:  - Ευχαριστώ πολύ για την προσφορά σας, που υπογράφω?

Μεσάνυχτα στη Βιβλιοθήκη

Σαββάτο απόγευμα, μετά από αρκετά χρόνια νιώθω άρρωστος... πυρετός, body pains κτλ - Λες να ναι κορόνα σκέφτομαι? - Let's beat corana together λέει το test centre της γειτονιάς - Δεν παίζει να τους εμπιστευτώ με κανένα διαόλι στη μύτη μου, αυτοί ούτε καν να κάνουν spell τον ιό δεν μπορούν...

Τέλος πάντων, ενώ αργοπεθαίνω στον καναπέ, πιάνω με την άκρη του ματιού μου το βιβλίο του τίτλου αραχτό σε ένα ράφι.... και σκέφτομαι : αυτό χρειάζομαι αυτή τη στιγμή! κάτι να να κυλάει... όχι σαν το ξύπνημα του Φινεγκαν ή την ναυτία του Σαρτρ που φτύνεις αίμα για να βγάλεις μισή σελίδα...

Οπότε το ξεκινάω... φυσικά και δεν το είχα αγοράσει εγώ... best seller δημοσιευμένο το 2020 είναι ένα ξεκάθαρο no-go... ακόμα χειρότερα, μεταφρασμένο από τα αγγλικά στα ελληνικά... όλα τα κακά της μοίρας του... 

και όμως, αυτό το βιβλίο μου θύμισε την χαρά της ανάγνωσης... να διαβάσεις 300+ αραιό γραμμένες σελίδες άκοπα είναι κάτι που χρειάζεσαι όταν είσαι του θανατά... και πέρα από το πως νιώθεις: καμιά φορά δεν είναι άσχημη ιδέα να θυμάσαι ότι τα βιβλία γράφονται για να διαβάζονται και όχι για να κάνει την παλαβή ο συγγραφέας. 

Θα μου πεις : μια ιδέα είχε όλη και όλη το ανάγνωσμα και την ξεδιπλωνε με κάθε δυνατό τρόπο... άσε την μετάφραστρια που έπαιρνε αγγλικές εκφράσεις και τις έγραφε αυτολεξεί στα ελληνικά... υπάρχουν και στην ελληνική αντίστοιχες ατάκες μανδαμ.. 

Όπως και να χει, το βιβλίο έφυγε σε μια βδομάδα - και ήξερα ότι όταν το πιάνα είχα μπροστά μου 1-2 ώρες ευχάριστης ανάγνωσης... και πολλές φορές, that's all what matters. 

Finding a flat in Frankfurt - A survival guide

The scenario is : you move to Frankfurt, you have to find a flat in a matter of weeks and you don't have these three payslips since you just moved here. Also, you are not German. 

This sounds like Mission impossible, right? Probably it is, but I will tell you how I did it. 

1. Use Immobilienscout.de (or its app)

2.  Pay for its premium membership, connect your bank account and do all the fancy data entry it requires.

3. But, do keep in mind that real estate agents all around the world have one thing in common : THEY NEED TO RECEIVE A PHONE CALL. Never assume that your polite message is enough (btw, your message should be in German - but almost all real estate agents are happy to switch to English)

4. Create a search in immobilenscout and check it all the time for new results. Again repeating, send your polite message but CALL the RE agent the very same moment you see something interesting. 

5. Remember, you don't pay the RE agent (the owner does) but the 'von privat' ads are more likely to be responsive.

6. If the Nebenkosten are less than 150 or more than 300 something looks fishy (they need to explain you the reason either directions) . Also, this story that the owner moved to Spain or whatever but he will handle all remotely is just the typical scam.

8. An atypical scam consists of the current tenant requiring a huge 'abdchlage' to sell his furnitures to you. A typical kitchen does cost 3k (and by 'kitchen', Germans mean every device in the kitchen - even the sink) but one guy was literally asking 9k - as if he had placed a golden wc somewhere. 

8. If you receive a message to a Besichtigungstermin for a decently priced flat where your confirmation is not needed then just don't go. It will be like a warzone with dozens of people struggling to catch a glimpse of the place - and, given your circumstances, you are not the first option.

9. To the appointments where you will actually go, reach at least five minutes earlier. You may get the chance to chat with the RE agent first (and, remember, he/she is a GOD in this situation, try to be extra nice)

10. Flats on top floors without elevator may be an option for you - don't be picky! .. of course, as long as it's not one of the very steep ones where you know that, sooner or later, you will crash on them throwing around all your weekend groceries. 

11. On top of everything, always use any kind of connection possible. In my case, being Greek probably helped since the company of the flat was owned by a Greek guy (only God knows how many rejections I also got because of the very same reason :))