Portugal. The Man - Atomic Man [Official Music Video]

Κλιματικά Παρατράγουδα Part 1: Όταν η Greta βλέπει αεροπλάνο...

Πριν σκάσει μύτη ο κορόνας, το βασικό πρόβλημα της ανθρωπότητας ήταν το πως θα περιορίσει τις πτήσεις της... 

- Τι σου φταίξαν τα αεροπλάνα ρε ανθρωπότητα?

- Εκπέμπουν μεγάλες ποσότητες co2 που οδηγεί σε global warming. 

- Πόσο μεγάλες? 

- 5% της συνολικής παγκόσμιας παραγωγής CO2 καταπώς τα λέει το bbc

- Με δουλεύεις ρε ανθρωπότητα?

- Όχι αλλά πρέπει να ξέρεις ότι μόνο το 3% του παγκόσμιου πληθυσμού μπαίνει σε αεροπλάνα. Αν το κάνεις scale στο 100% τότε φαντάσου τι θα γινόταν.

- ΟΚ, δεκτό, αλλά για πες μου τι θα γινόταν αν όλες οι συνήθειες αυτού του 3% εφαρμόζοταν σε όλο τον πλανήτη? Πιστεύεις έχουν Iphone οι αγρότες στην Αφρική ή την Ινδία? Αράζουν στο air condition όταν πιάνουν οι ζέστες? 

...αυτό το τελευταίο προφανές ερώτημα δεν το έκανε ποτέ κανένας για κάποιο ανεξήγητο λόγο - και η εξήγηση είναι προφανής: πάντα πουλάει το να κατηγορείς τους πλουσίους για όλα τα δεινά του πλανήτη... έχει μια κομουνιστική αύρα πως να το κάνουμε...:) Και ευτυχώς που υπάρχει αυτή η κακομοίρα η Wikipedia να πει την μαύρη αλήθεια για το Flight Shaming: ...showed that 90% of people overestimate the air transport share of CO₂ emissions, more than half think it is over 10% instead of the actual figure of 2-3%. 90% of people think the emissions per passenger have been stable or grew, while they actually reduced by 25% within the last 15 years and 70% overestimate modern aircraft fuel consumption (within 2-3 L/100 km per passenger) with 24% thinking they burn over 10 L/100 km per passenger.

Όσο για την greta, είναι γεγονός ότι έχει βελτιωθεί όσο περνάνε τα χρόνια... ισως να βοήθησε και η καραντίνα που την ανάγκασε να κάτσει σπίτι και να ψαχτεί λίγο για το τι παίζει με το περιβάλλον... γιατί όταν είσαι δεκαπέντε και τρέχεις από χώρα σε χώρα μόνο και μόνο για να την πεις στους ηγέτες της λογικό είναι να μην ξέρεις τι σου γίνεται... 

Οι παρενέργειες της ν-οστής καραντίνας

 ..γράφεις στο μπλογκ σου μετά από μισό χρόνο...αυτό και αν είναι παρενέργεια με αρχίδια.. 

Και θα μου πεις: όχι σεν σαβεν, το να γράφεις καμιά φορά είναι κάτι δημιουργικό, σε κάνει να νιώθεις καλύτερα.... δεν είναι όπως τα εμαιλ της δουλειάς που μέσα σε αυτά έχεις έναν συγκεκριμένο ρόλο που πρέπει να παίξεις (συνήθως να γαμοσταυρίζεις κόσμο) - εδώ γράφεις ότι σου καπνίσει.

Ίσως... τέλος πάντων, σκεφτόμουν να γράψω για τους αντιεμβολιαστές που την πληρώνουμε όλοι με την μαλακία που τους δέρνει και ξεκίνησα να γράφω στο google: 'unvaccinated s... ' -- σε φάση 'οι ανεμβολίαστοι πρέπει απλά να την βγάλουν πέρα μόνοι τους αμά όντως κολλήσουν covid αφού, ενήλικες άνθρωποι είναι, πρέπει να αναλαμβάνουν τις ευθύνες των πράξεων τους και να μην τρέχουν στα νοσοκομεία υποφέροντας από έναν ιο που δεν υπάρχει:) -- πετάχτηκε πρώτο πρώτο το: unvaccinated sperm price increase

εκεί είναι που λες, masturbation goes cloud, χάζεψε results:

• 21,000% Price Increase on Unvaccinated Sperm, by Sodom Sun (haahhaha - respect:)). Στα σχόλια να γίνεται της κακομοίρας με δεκάδες καβλωμένους αντιεμβολιαστές να ψειλιάστηκαν και γαμήσι και φράγκα οπότε παλεύουν να πουλήσουν την πραμάτεια τους.
• Unvaccinated semen is the next bitcoin
• Antivaxers Think Their ‘Pure’ Semen Will Skyrocket in Value

οπότε όταν λες ότι οι τύποι μαλακίζονται, δεν είναι έκφραση...είναι πραγματικότητα - παλεύουν κιόλας να βγάλουν φράγκα από αυτό...και θα μου πεις: πως ακριβώς πιστοποιείται ότι δεν έχουν εμβολιαστεί? υπάρχει σχετικό app? που ξέρει η κάθε αντιεμβολιάστρια αν το σπέρμα που θα πάρει είναι εμβολιασμένο και εγγυημένο από τον παραγωγό? (φλασμπακ: ο γύφτος που πουλάει κοτοπουλάκια στο χωριό μου παίζει μια συγκεκριμένη κασέτα από το μεγάφωνο - η οποία και περιέχει την ατάκα περί εμβολιασμού - αυτούσια τα τελευταία τριάντα χρόνια... αυτό θα πει αίσθηση αιωνιότητας....)

Το τέλος του Βιβλίου της Ανησυχίας

Ποτέ δεν χώνεψα τα βιβλία που εκδόθηκαν μετά τον θάνατο του συγγραφέα...μπαίνουν μέσα οι εκδότες και τους αλλάζουν την πίστη.... και όχι μόνο εκδότες... κάπου είχα διαβάσει ένα που το χε (από)-τελειώσει η αδερφή (ή η κουνιάδα?) του συγγραφέα - δεν θύμαμαι ποιο ήταν αλλά, δεν το χε η κουνιάδα ήταν ξεκάθαρο, ας το άφηναν ημιτελές καλύτερα.

Τέλοσπαντων,  το βιβλίο της Ανησυχίας είναι η εξαίρεση - ο εκδότης έδωσε ρέστα βάζοντας αυτή την ιστορία στο τέλος που όσες φορές και να την διαβάσω μου προκαλεί κάποια εντύπωση (σαν να βλέπω το πεταχτάρι του Πρίντεζη... όχι ακριβώς την ίδια εντύπωση αλλά κάτι ξυπνάει). Την παραθέτω μπας και, όπως έλεγε και ο Καζαντζάκης στον Ζορμπά, καταφέρω να αποτινάξω από μέσα μου αυτόν τον όψιμο γέροντα (εδώ δεν είναι γέροντας αλλά όπως να χει) 

Άσχετο, αλλά αν κάποιος βαριέται να διαβάσει το βιβλίο, το audiobook είναι μια καλή λύση ενώ υπάρχει και μια ταινία (που, όπως συνήθως, δεν έχει καμία σχέση με το βιβλίο και το διαστρεβλώνει κιόλας αλλά στην εποχή της εικόνας είναι η μόνη λύση για κάποιους ανθρώπους)

Μέσα σ΄ ένα γαλανό, λιγότερο χλομό και λιγότερο γαλάζιο, που καθρεφτίζεται στις προσόψεις των κτιρίων, η ακαθόριστη ώρα βραδιάζει λίγο ακόμα.

Το βράδυ πέφτει ελαφρύ, τέλος της ημέρας αναμφισβήτητο, ώρα που όσοι πιστοί και απατώμενοι καταπιάνονται με την καθημερινή τους ασχολία, και βρίσκουν, μέσα στον ίδιο τους τον πόνο, την ευτυχία της ασυνειδησίας. Πέφτει ελαφρύ, κύμα φωτεινό που υποχωρεί, βραδινή μελαγχολία άχρηστη, ομίχλη χωρίς σύννεφο που μπαίνει στην καρδιά μου. Πέφτει ελαφρύ, γλυκιά, ακαθόριστη, διάφανη χλομάδα της νερένιας βραδιάς - ελαφρύ πέφτει, γλυκό,  θλιμμένο πάνω στην απλή και κρύα γη. Πέφτει ελαφρύ, στάχτη αδιόρατη, μονοτονία πονεμένη, πλήξη χωρίς αναισθητικό.

 

Travis - Sing (Official Video)

Μια κανονική κυβέρνηση και ο Κουφοντίνας...

Κακά τα ψέματα, ειδικά για αυτούς που δουλεύουν στο finance, η ΄έλευση του Μητσοτάκη πανηγυρίστηκε σαν ενός μεσσία - από ένα, απλά άσχετο, ταγάρι (βλέπε Τσίπρας) πηγαίναμε σε κάποιον που είχε κάποιες σοβαρές πιθανότητες να ξέρει την αγορά και να κάνει πέντε προφανή πράγματα... και όπως και να χει, τον νιώθαμε σαν δικό μας άνθρωπο.. πχ έχουμε 14 κοινές επαφές στο linkedin και έχει δουλέψει και αυτός κάποια χρόνια στο Λονδίνο.

Και, ναι, κάποιος βαθμός διαφθοράς ήταν αναμενόμενος - πχ απότι ακούγεται τα σκάει χοντρά στα ΜΜΕ για να τον βγάζουν για θεό αλλά, πάει στο διάολο, κανείς δεν είναι τέλειος...

Αυτό όμως που κάνει τώρα με τον Κουφοντίνα, οπού, σκοπεύει να τον αφήσει να πεθάνει ενώ διεκδικεί κάτι που βασίζεται σε έναν νόμο που το ίδιο του κόμμα ψήφισε πριν κάτι μήνες είναι κάτι ασυγχώρητο... και το μόνο κόμμα που βρίσκει να τον υποστηρίζει ένας ακροδεξιός ηλίθιος που έκανε telemarketing με επιστολές του Ιησού ή δεν ξέρω τι στο διάολο άλλο...

Και μπορεί το ποίμνιο να κρατιέται κοιμισμένο αφού μέχρι και το facebook τον βοηθάει που μπερδεύει την υποστήριξη στην τρομοκρατία με την υποστήριξη στη νομιμότητα (λες και αν κάποιος έχει καταδικαστεί σαν τρομοκράτης έχει αυτομάτως άδικο στα πάντα) αλλά αν όντως πεθάνει ο Κουφοντίνας και γίνει ο Μητσοτάκης Θατσερ Νο2, τότε, πολύ απλά, τον πήρε ο διάολος...οι Έλληνες είναι πολύ πιο συναισθηματικοί από τους Άγγλους οπότε δεν είναι σίγουρο ότι θα αδιαφορήσουν και θα το ξεχάσουν με ένα pint... και, όπως και να χει, η Θάτσερ απλά δεν αποδεχόταν τα αιτήματα του IRA και δεν παρανομούσε όταν άφηνε τους απεργούς πείνας να πεθάνουν όποτε καν αυτό δεν καταφέρνει είναι...

Πέντε χρόνια από το θάνατο του Έκο

Δεν ξέρω πως ή γιατί, αλλά την είχα σημαδέψει αυτή τη μέρα... οτιδήποτε και να γινόταν έπρεπε αυτή την Παρασκευή να γυρίσω νωρίς στο σπίτι, να βάλω ένα κονιάκ (ή μπραντυ ή κάτι πάνω από 40% τέλος πάντων) και να ξεκινήσω να γράφω για τον Έκο και τα βιβλία του...

Και, σχεδόν, το έκανα: απέφυγα τους Ρώσσους που πίνουν κάθε Παρασκευή στην τράπεζα (και, ντάξει, καλά παιδιά... μιλάνε και στα Αγγλικά για να καταλαβαίνω, αλλά, πολύ απλά, δεν πίνω ουϊσκι τι να κάνουμε) μπήκα στο σπίτι πριν τις 19:00 αλλά είπα: - Ας κάνω πρώτα την καθιερωμένη 1.5 ώρα γυμναστικής και μετά ξεκινάω... έχω χρόνο...

Το πράγμα δεν πήγε ακριβώς έτσι αλλά, σε κάθε περίπτωση, αυτή τη στιγμή κάθομαι όντως με το ποτήρι του κονιάκ παραμάσχαλα (άσχετο, το courvoisier VSOP είναι ξεκάθαρα υποεκτιμημένο...αξίζει περισσότερο από 30 ευρώ αν το συγκρίνεις με τον ανταγωνισμό) και γράφω, αλλά, πραγματικά, δεν έχω καμία όρεξη να γεμίσω από μία παράγραφο για κάθε ένα από τα βιβλία που έχω διαβάσει... αν το έκανα με το ζόρι δεν θα ήταν κανονικό blog αλλά fake blog / παράρτημα εκδοτικού οίκου και υπάρχουν ήδη αρκετά από δαύτα...

Ας μιλήσουμε για τον Έκο: ο τύπος είχε χιούμορ όπως φαίνεται στην παραπάνω συνέντευξη αλλά και στα βιβλία του όπου το grotesque ξεχυλίζει. Γενικά, βέβαια, δεν πολυ ψηνόταν να έχει άδικο και ούτε είχε και ιδιαίτερες αναστολές να κάνει show off τις γνώσεις του. Το αντίθετο, πολύ συχνά, θα ξαμολούσε έναν χείμαρρο γνώσεων (πολλές φορές όχι άμεσα συνδεδεμένων με το θέμα της συζήτησης) μόνο και μόνο για να ψαρώσει τον συνομιλητή του... κάνεις δεν είναι τέλειος όμως... και, να πω την αλήθεια, σε αυτή την συνέντευξη ίσως παραήταν πολύ χαλαρός και ευχάριστος γεράκος... ίσως γιαυτό το numero zero να ήταν και το χειρότερο βιβλίο του, επειδή ακριβώς είχε στερέψει από δυνάμεις... Από την άλλη, αν δίνεις άλλη μια συνέντευξη που κατά βάση σε ρωτάνε για το βιβλίο που έγραψες κοντά 40 χρόνια πριν και σε κυνηγάει μια ζωή τότε είτε τους αρχίζεις στα γαμοσταυρίδια είτε το παίζεις φιλόσοφος (που τυγχάνει να είσαι κιόλας) και το αντιμετωπίζεις στωικά - την βγάζεις μόνο με μερικά άσχημα αστεία που έχεις προκαταβολικά κοτσάρεις και disclaimer του τύπου "ετοιμάζομαι να σου την πω".

Για τα βιβλία του, το goodreads πραγματικά δίνει ρέστα δικαιοσύνης .. και μπορεί ο ίδιος να πιστεύει ότι το εκκρεμές είναι το καλύτερο βιβλίο που έχει γράψει και όχι το ρόδο και, όντως, το εκκρεμές θα πρεπε όντως να ναι πάνω από 4 και όχι 3.9... αλλά, όπως και να το κάνουμε, δεν έχει αυτό το 'ΔΩΣΤΕ_ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΑ_ΣΤΟ_ΛΑΟ' που έχει το ρόδο

Μια ατάκα για κάθε ένα από αυτά:

1. Το όνομα του Ρόδου: η χαρά της ανάγνωσης FULLSTOP

2. Το νησί της προηγούμενης ημέρας: αξίζει τον κόπο, πρέπει να αντέξεις την περιγραφή των συναισθημάτων της πέτρας που κατρακυλάει από ένα βουνό.

3. Το εκκρεμές του Φουκώ: και, πάλι, η χαρά της ανάγνωσης - η σκηνή με τον πρωταγωνιστή να ανακαλύπτει την αίσθηση της γελοιότητας ενώ ετοιμάζεται να τον κάψουν στην πυρά τα σπάει. 

4. Το μπαουντολίνο: περνάει η ώρα, δεν θα σου αφήσει πάρα πολλά να θυμάσαι - ίσως το πείσμα του πρωταγωνιστή να ξαναπεράσει τα πάντα από την αρχή για να βρει τον γιο του αν δεν κάνω λάθος.

4. Η μυστηριώδης φλόγα της πριγκίπισσας Λοάνας: πάλι περνάει η ώρα, δεν θα μείνει τίποτα να θυμάσαι όμως

5. Το κοιμητήρι της Πράγας: Το κύκνειο άσμα του Έκο, αξίζει να το διαβάσεις

6. Φύλλο μηδέν: θυμάμαι όταν είχε πρώτο κυκλοφορήσει να χαζεύω αποσβολωμενος τους Ιταλούς να του ρίχνουν μοναστερα στο goodreads... Θυμίζει Έκο σε μερικά σημεία ξεκάθαρα, όμως, το χειρότερο του βιβλίο - καθώς το διάβαζα αναρωτιόμουν αν το γραψε ο ίδιος ή όχι...