Ντίνος Χριστιανόπουλος: Τα αλαμπουρνέζικα των κουλτουριάρηδων

Πέθανε και Ο Χριστιάνοπουλος οπότε σκάνε σαν μανιτάρια στους κάθε λογής τοίχους άρθρα του, συνεντεύξεις κτλ... στο παρακάτω τα εξηγεί ωραία όπως θα λέγε και ο Αλέφαντος (τα τίναξε και αυτός πρόσφατα)

«Κουλτουριάρηδες είναι οι διανοούμενοι που δίνουν μεγαλύτερη σημασία στη γνώση και την πληροφόρηση και λιγότερη στο αίσθημα και το βίωμα. Ό,τι έμαθαν ή δεν έμαθαν έχει γι’ αυτούς μεγαλύτερη αξία από τη σκέψη. 

Διαβάστε λοιπόν: «Όταν οι δομικές διαδικασίες λειτουργούν ανασταλτικά μέσα στον χώρο του μεταμοντέρνου…». Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς σ’ αυτή τη φράση; Πρώτα-πρώτα πόσοι ξέρουν τον όρο «μεταμοντέρνο»; Κι έπειτα, τι ακριβώς συμβαίνει μέσα στον χώρο του «μεταμοντέρνου», εάν λειτουργήσουν ή δε λειτουργήσουν οι «δομικές διαδικασίες»;

Αυτά είναι ακατανόητα και γι’ αυτόν που τα γράφει και γι’ αυτόν που τα διαβάζει. Είναι αλαμπουρνέζικα.

Ταδε έφη Χριστιανόπουλος κοντά 30 χρόνια πριν... και όμως, η μαλακία συνεχίζει να εκφράζεται με παρόμοιους όρους μέχρι και σήμερα... δεν βάζουν μυαλό αυτοί οι χυδαίους καριόληδες που την βγάζουν σπάζοντας τα @@ του κόσμου.

Και δεν το κάνουν μόνο μέσω της παπαριασμένης γλώσσας... για αυτούς η καλλιέργεια (ή πες το ΄τέχνη') εκφράζεται σαν ένα γαμημένο τηλεπαιχνίδι γνώσεων όπου πότε δεν θα πουν ότι δεν έχουν ιδέα για ένα θέμα και θα ξαμολύσουν μια γενικόλογη μαλακία για να μην φανούν ότι πιάστηκαν αδιάβαστοι... δες όμως τι όμορφα που τους γλεντάει το 'ότι να ναι')

Τελοσπάντων, επιστρέφοντας στον Χριστιανόπουλο, πρέπει να χω διαβάσει μόνο τα 'Πεζά ποιήματα' του.. θυμάμαι τότε πάλευα να ρίξω μια γκόμενα και, για κάποιο λόγο, της μίλαγα για ένα από τα ποιήματα με έναν τύπο να ρωτάει τον Χριστιανόπουλο: "- Αν σε πήδηξω θα γράψεις κανά ωραίο ποίημα? - Η ποίηση βγαίνει από το ξέσχισμα της ψυχής, όχι του κώλου, απήντησε ο ποιητής" η γκόμενα γέλαγε πολύ αλλά δεν έκατσε τελικά... αυτά έχει η ζωή...

Χαρουλης Γιαννης-Ερωτοκριτος (Τα Θλιβερα Μαντατα)

Τα πεπραγμένα της καραντίνας

1. Ξαναμανα είδα τα φθηνά τσιγάρα

 2. Μέσα από κει πρόσεξα την μουσική του Καλαντζόπουλου

 3. Μέσα από τον Καλαντζόπουλο, βρήκα αυτόν τον λογαριασμό στο youtube και την γαμηστερή playlist από πάνω

 4. Ξαναέψαξα την φοιτητική γυμναστική - μετράς τις κάμψεις με τον χρόνο και όχι μόνο με τις επαναλήψεις.

 5. Έκαψα ένα μαξιλάρι με έναν κερί - ξύπνησα πριν αγριέψει το πράγμα... απελευθερωτική εμπειρία

 6. Ξεφορτώθηκα αρνητικούς ανθρώπους που σπρώχναν τα δικά τους πρόβληματα/μειονεκτήματα σε μένα (ψυχολογική προβολή)... έχω αρκετά δικά μου, δεν χρειάζομαι άλλων.

7. Ξαναέπιασα τα του trading - πραγματικά, ποιος ο λόγος να μην κάνει κάποιος αυτά που του αρέσουν?

8. Τελείωσα το a hero of our time του Λερμοντοφ: σοβαρά καλογραμμένο βιβλίο... το γιατί δεν επανεκδιδουν τις Ελληνικές μεταφράσεις που έχουν γίνει ήδη από το 2000 είναι ένα από τα μυστήρια της εκδοτικής πιάτσας. 

Risk management lessons - how to avoid getting burned

 Some days before the incident: The bedlight goes off and go find a replacement in these quarantine times – instead just buy a candle from the supermarket… note that this candle was mentioning “Ruhe in Frieden” (I google translated it later.. I have to improve my German)

 

23:30: I light up the candle and lie on the bed with a plan of reading something… instead, I fell asleep instantly

 

…at some point during the night: The candle light must have been bothering so I put the pillow on my face… it was a big pillow so it probably reached up to the candle… afterwards, I further pushed the pillow away – it should have been annoying while burningJ

 

3:30:  somehow (either due to the heat or the flare) I woke up in a room with a cloud of smoke in it…. Extinguished the fire, cleaned up the mess, used a fan to get rid of the smoke etc etc

 

6:00:  slept again.

 

 

Key take away: do not buy anything with wishes that you are unsure of what they mean – they might come trueJ

Δημιουργικότητα vs Κωλόχαρτα

«Καμιά φορά όταν με ρωτάνε τι κάνω τον καιρό αυτό και τους απαντάω ότι μελοποιώ ποίηση του Λόρκα ή γράφω ένα κουαρτέτο εγχόρδων», μου λένε «Και τι είναι αυτό που κάνεις; Αντίσταση;». Βεβαίως και είναι αντίσταση! Ενάντια στη χυδαιότητα, προσπαθείς να διατηρήσεις την ανθρωπιά σου, να συνομιλήσεις σε ένα επίπεδο με κάποιους ανθρώπους. Άμυνα στη σύγχρονη σκληρή καπιταλιστική βαρβαρότητα.»

...έγραφε στην αυτοβιογραφία του ο Μικρούτσικος το 2011.

Στις μέρες μας, η βαρβαρότητα προέρχεται από την, σχεδόν φασιστική, ψυχολογική βία που ασκεί ο ιός...

1. Αν είσαι νέος και υγιής, τότε θα δουλεύεις από το σπίτι (αν έχεις ακόμα δουλειά) και θα βγαίνεις έξω ελάχιστα... Αυτό από μόνο του είναι αρκετά βάρβαρο... και αν το συνδυάσεις με το ότι μέχρι και οι σταθερές πηγές παροχής άχρηστων πληροφοριών , που μόνο στόχο έχουν να σε βοηθήσουν να κάψεις τον χρόνο σου επιβραδύνοντας τις νοητικές σου λειτουργίες, θα σε βομβαρδίσουν με  ειδήσεις του τύπου: "700 νεκροί χτες στην Ιταλία" αντί για "Άρρωστη τεσσάρα του Ολυμπιακού μέσα στην Τούμπα!", τότε γάμησε τα.

2. Αν είσαι στην ηλικιακή ομάδα των άμεσα ενδιαφερόμενων, τότε η παρακολούθηση των νέων για τους νεκρούς και την εξέλιξη του ιού φαντάζει βασικό συστατικό για την επιβίωση. Επίσης, αν παίρνει το αυτί σου κανά γιατροσόφι τότε καλού κακού το δοκιμάζεις (βλέπε εξαφάνιση του σκόρδου στα supermarkets)

Οπότε, επειδή τα παραπάνω δεν παλεύονται, ξεκινάς να πίνεις... ή να τρως σαν το βόδι...(ή να αγοράζεις κωλόχαρτα για κάποιο λόγο)... και όταν με κάποιο τρόπο τελειώσει όλο αυτό θα είσαι ένας χοντρός αλκοολικός που θα έχει καλύψει τις χεσιμοανάγκες του για τα επόμενα 30 χρόνια.. Διαφορετικά, μπορείς να προσπαθήσεις να αντισταθείς - να γράψεις στα @@ σου όλα τα νέα για τον ιό ή όσους, ξαφνικά, βρήκαν κάποιο λόγο ύπαρξης  στο να ασχολούνται με αυτήν την μλκια και, περιμένοντας, αν χρειαστεί, να κάνεις πρακτικά πράγματα για να τελειώσει αυτή η ιστορία μετά από κάτι μήνες, να αφοσιωθείς εν τω μεταξύ σε αυτά που έχουν πραγματική αξία (πχ να τελειώσεις την 'Αναζήτηση του χαμένου χρόνου":)

Leonard Cohen - Hallelujah (Live In London)

Monika - Ο κήπος είναι ανθηρός & TEDx Talk

Κανονικά θα έγραφα για τον ανθηρό κήπο... ηθική υποχρέωση αφού το peak δημοσιότητας αυτού του μπλογκ είχε έρθει από φαν της μονικας που πάλευαν να κατεβάσουν τζάμπα ένα άλμπουμ της. Αλλά, ακούς την ομιλία της στο TEDx που πέρα από τις αναμενόμενες σάλτσες, σου λέει την ιστορία στο με τον ταρίφα που αναφώνησε 'Έλεος' ακούγοντας το 'yes I do' και ο δίσκος επισκιάζεται. Γιατί σκέφτεσαι, ναι, δεν ξόφλησε ακόμα η τύπισσα, ίσως να δώσει κάτι ακόμα...

Και θα μου πεις, όλα είναι θέμα οπτικής: τώρα τελευταία διαβάζεις Τομ Ρόμπινς, πίνεις μπύρες, ακούς Χατζηφραγκέτα, δικό σου θέμα είναι που κόλλησες με την ταριφο-ιστορία... Δεν είναι έτσι..και πριν εφτά γεμάτα χρόνια τα ίδια έγραφα...και τότε είχα και σαν case study βιβλία του Έκο που δεν ήταν και ο πιο χαλαρός άνθρωπος του κόσμου.

Τέλοσπαντων, όσον αφορά τον κήπο, η Μόνικα επενδύει στους συνταξιούχους. Ξεκάθαρα. Και λογικό θα μου πεις αφού δίσκος στα Ελληνικά είναι και στην Ελλάδα οι συνταξιούχοι έχουν το τζάμπα χρήμα (έχουν καταλάβει και το μετρό της Βιέννης πρόσφατα έχοντας γύρω τους τζαμπατζήδες γιους). Γιατί όλη αυτή η κόπια με μουσική που έρχεται από 40-50 χρόνια πίσω που στοχεύει? - Σε ανθρώπους αυτής της γενιάς... Παίζει και ένα περίεργο (ή ενδιαφέρον) σκηνικό με μια ζειμπεκια - αλλά, ναι, αν θες να το κάνεις αυτό σε μια τέτοια συχνότητα πρέπει να είσαι Αλκίνοος και να λες Γλυκερία.
Το μόνο που ίσως αξίζει να μπει στο playlist λέγεται 'Ιστορίες' και είναι ορχηστρικό...