Monika: NPR Music Tiny Desk Concert...τι λε ρε φίλε..

Παρασκευή μεσημέρι... πριν κάτι βδομάδες... ο sen_saven ψάχνει για το επόμενο npr tiny desk ενώ παράλληλα βομβαρδίζεται από τόνους φρέσκων πληροφοριών έχοντας ξεκινήσει σε (μια ακόμα) νέα δουλειά...



...και εκεί που ψάχνεις να διαλέξεις κάτι στα γρήγορα, βλέπεις κάπου το όνομα Monika...και σκέφτεσαι 'κοίτα σύμπτωση ε... αυτή έχει το ίδιο όνομα με την τύπισσα που άκουγα παλιά...' και πατάς να ακούσεις και λες όχι ρε φίλε...αυτή είναι όντως..



το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι φυσικά είναι τι σκατά θα μπορούσε να πει για αυτό η ψαγμενοκουλτούρα της Ελλάδας που την έβριζε μέρα νύχτα... ότι είναι άσχετη...ότι όλα είναι σικέ.. ότι δεν ξέρω τι άλλο...



είναι απλό μάγκες...η monika κάνει παπάδες όταν παίζει live... γιαυτό και πλήρωνα τα υπερ-πολύτιμα τότε 20 ευρώ για να την ακούω... έχει ενέργεια... θυμίζει λίγο τους gogol bordello χωρίς τον βιολιστή να παίζει τα κέρατα του και τον hutz να πετάει την μπλούζα του στα μισά (actually η monika εδώ μοιάζει με πούστη,,,δεν εκμεταλλεύεται καθόλου μπούτια κτλ όπως έκανε παλιά...)



εν προκειμένω... η Monika κατάφερε να πάει στο npr όπου έχουν παίξει ήσυχα και καλά αρκετοί ζωντανοί θρύλοι (βλέπε natalie merchant πχ) και τα κάνε πουτάνα... κ όπως δείχνει στα σχόλια, με κάτι τέτοια δημιουργεί φανατικούς οπαδούς... κ μερικούς haters φυσικά.. έτσι από συνήθεια..:)

Ζήτω στην ομορφιά!

Διαβάζω τώρα το Για μια νέα ζωή --- 'διαβάζω' λέμε τώρα...είμαι στην 24η σελίδα και οι πρώτες 20 σελίδες ήταν περιεχόμενα, σημειώσεις μεταφραστή κ λοιπές μλκιες --- και μου κάναν εντύπωση οι ατάκες που έλεγε για τα λουλούδια και το πως διαφέρουν από τα υπόλοιπα φυτά, για τις πέτρες που κατέληξαν κρύσταλλοι, τα ερπετά που έγιναν πτηνά (θύμισε λίγο τον γνωστό γλάρο αυτό) κτλ κτλ

Το καλό με αυτά τα βιβλία, που δεν έχουν κάποια υπόθεση ή οτιδήποτε άλλο να σου τραβάει το ενδιαφέρον, είναι ότι μπορούν να σε οδηγήσουν σε κάποια μορφής αυτοκάθαρση... δηλαδή.. ανοίγεις το βιβλίο και διαβάζεις μερικές γραμμές... τα μάτια σου (όπως ήταν αναμενόμενο) κλείνουν... μετά από λίγο τα ξαναανοίγεις, παλεύεις άλλες δύο γραμμές αλλά πάλι ξανακλείνουν... και πάει λέγοντας...

άνοιξε/κλείσε τελικά το κεφάλι σου θα λαγαρίσει και θα καταφέρεις να ακολουθήσεις τι θέλει να πει ο ποιητής... μέχρι τώρα για την δουλειά αυτή χρησιμοποιούσα τόμους από την Αναζήτηση αλλά ο καινούργιος που παρήγγειλα από την Ελλάδα κατέληξε να ναι κόμικ...ναι... βρέθηκε κάποιος ιερόσυλος πουτάνασγιος να κάνει την Αναζήτηση του χαμένου χρόνου εικονογραφημένο... πως τα κατάφερε ο καριόλης να κάνει ένα βιβλίο διάσημο για την έλλειψη δράσης κομικ απορώ -- φυσικά όμως ούτε που το σκέφτηκα να το διαβάσω (έφυγε καρφωτό στα σκουπίδια)

Anyway, ας γράψω κάτι για το θέμα του τίτλου... η ομορφιά που λες είναι κάτι άυλο...για παράδειγμα, τα μπρόκολα τρώγονται αλλά δεν έχουν φτάσει στο βαθμό συνειδητότητας/εξέλιξης που έχουν φτάσει οι μολόχες, και μπορεί μεν να τα κάνεις δικά σου βρασμένα με λαδολέμονο, αλλά ποτέ δεν θα υπάρξουν η αφορμή για σε φέρουν σε επαφή με την τέχνη μέσα σου...γμστά...

Palya Bea - Nő (teljes album)

Ο πιο πολυ-μεταφρασμένος Καζαντζάκης και οι Έλληνες ηλίθιοι

Ξεκινώντας από αυτό το άρθρο σχετικά με ένα πρόσφατο βιβλίο που προσπαθεί να εξηγήσει πως τα κατάφεραν οι τότε Έλληνες ηλίθιοι να αποτρέψουν το να πάρει το νόμπελ τραμπουκίζοντας τους Σουηδούς θυμήθηκα τους νυν οι οποίοι στα διάφορα blog τους συναγωνίζονται στο ποιος θα βρίσει περισσότερο τον Καζαντζάκη..

Είναι δεδομένο ότι η βλακεία, όντας πανανθρώπινη αξία, δεν γνωρίζει εθνικότητα αλλά έχω αρχίσει να πιστεύω ότι οι Έλληνες είναι αρκετά ψηλά στην σχετική κατάταξη..
Δηλαδή, αν φέρω στο νου μου έναν Γερμανό τότε είναι δεδομένο ότι αν συζητούσες μαζί του για έναν συγγραφέα της εμβέλειας του Καζαντζάκη, θα προσπαθούσε με κάθε δυνατό τρόπο να σου παραθέσει όλα τα στοιχεία που θα αποδεικνύουν την αξία του (μεταφράσεις, αναφορές στο internet κτλ)... και θα χε δίκιο σε τελική ανάλυση... γιατί να μην παινέψεις/υπερασπιστείς το σπίτι σου...

Οι Έλληνες όμως όχι... εκεί θα τον θάψουν... και αν παλαιότερα είχαν την δικαιολογία της θρησκευτικής/πολιτικής γκαβομάρας για να του την πέφτουν τώρα τους απέμεινε μόνο η ψαγμενίλα... βρίζεις Ασκητική?...Τότε είσαι με τη βούλα ψαγμένος... καταλαβαίνεις πέντε πράγματα παραπάνω από λογοτεχνία...δεν μασάς από επιβαλλόμενους από τα σχολικά βιβλία ψεύτο-λογοτέχνες...το χεις ρε φίλε πως να το κάνουμε...

Ειδικά δε αν πας και ζωγραφίζεις καρδούλες στον τάφο του σβήνοντας τις ατάκες, τότε είσαι τέρας μόρφωσης... πας για νόμπελ..