...ή αλλιώς οι James χορεύουν συρτάκι. Και θα μου πεις, τι κοινό μπορεί να χει ο 'εκκρεμοειδής' (ή αλλιώς κουνιστοκωλος) χορός του Tim Booth με το συρτάκι του Anthony Quinn?
- Το θεωρητικό υπόβαθρο! Ο μεν Tim Booth είναι ο καλύτερος εκπρόσωπος των 5rhythms της Gabrielle Roth ενώ η ταινία με τον Quinn βασίζεται στο αντίστοιχο βιβλίο του Καζαντζάκη. Γιατί διαβάζοντας το Sweat your prayers πέφτεις σε μια ιστορία για έναν τύπο που με το που άκουσε ότι ο κολλητός του τα τίναξε, φόρεσε ακουστικά, άναψε ένα κερί και το ρίξε στο χορό...ίδιο σκηνικό με τον χορό του Ζορμπά στην κηδεία του τρίχρονου γιου του...
Και εκεί σκάει η αναλαμπή: Όταν ο Καζαντζάκης χόρευε με τον Ζορμπά μετά την κατάρρευση του εναερίου δεν ήταν απλά μια ισχυροποίηση της φιλίας τους μέσα από το πρίσμα της καταστροφής όπως - σχεδόν είκοσι χρόνια πριν - νόμιζα διαβάζοντας το βιβλίο. Είναι απλά χεσμένοι από χαρά αφού κέρδισαν την ελευθερία τους από τα τρέχοντα... Ή όλη αυτή η πάλη πνεύματος και σάρκας δεν πρέπει να καταλήξει σε μια ισορροπία - ο Καζαντζάκης έβαζε τον εαυτό του να γράφει πραγματείες για τον Βούδα, τον κενό άνθρωπο, ενώ ο Ζορμπάς αλώνιζε στο background μόνο και μόνο για να καταδείξει την νίκη της κίνησης/πράξης απέναντι στις σκέψεις.
Αυτή είναι η μαγκιά της τέχνης της σωστής: δίνει στον καθένα ότι είναι έτοιμος να πάρει την στιγμή που έρχεται σε επαφή μαζί της...και ίσως καμιά εικοσαριά χρόνια μετά να τσιμπήσει και κάτι παραπάνω...