Sunday, September 4, 2016
Monday, August 15, 2016
λογοτεχνικός (από)πατος - Χαρούκι Μουρακάμι
Κανά χρόνο πριν έβριζα το Νορβηγικό Δάσος τονίζοντας ότι βασίζονταν σε εικόνες που χωρίς κανέναν κόπο θα σου τραβήξουν την προσοχή (βλέπε γαμήσια, αυτοκτονίες κτλ)
Παρόλαυτα, για κάποιο λόγο αποφάσισα να αγοράσω το κουρδιστό πουλί (UPDATE: χαζεύοντας στο bookpress.gr βρήκα τελικά πως διάολο κατέληξα να αγοράσω αυτή τη μλκια... το χε προτείνει "ένθερμα" η μποφιλιου... δεν χρειάζεται φυσικά να ξέρεις από λογοτεχνία για να ανοίξεις το στόμα σου και να πεις κανά τραγούδι όποτε φταίω και εγώ...)... όλα πηγαίνανε καλά (φανταζόμουν την στιγμή που θα το τελείωνα βάζοντας του ένα μονάστερο στο goodreads) μέχρι που σήμερα - μετά την λεπτομερή περιγραφή των αντιδράσεων κάποιου αιχμαλώτου που οι μογγόλοι τον γδάρανε ζωντανό και στα καπάκια η γυναίκα του βασικού ήρωα να την κάνει από το σπίτι προς άγνωστη κατεύθυνση - αποφάσισα ότι δεν πάει άλλο...
Μια λίστα με το τι είχαμε μέχρι τώρα:
1. Μία άγνωστη νεαρή κυρία παίρνει απανωτά τηλέφωνα τον πρωταγωνιστή ξεκαθαρίζοντας ότι το μουνί της στάζει.
2. Δύο θανάτους (μία αυτοκτονία και μία από τροφική δηλητηρίαση) με παρόμοιο σκηνικό...η μεγαλύτερη (και πιο ταλαντούχα) αδερφή πεθαίνει και η μικρότερη αδερφή μένει να κλαίει τη μοίρα της (του αρέσει πολύ αυτό το σενάριο του συγγραφέα..ακριβώς το ίδιο παίχτηκε και στο δάσος)
3. Μία αποτυχημένη αυτοκτονία νεαρής... χτύπησε με 170 χιλιόμετρα έναν τοίχο - είχε ξεχάσει να βγάλει την ζώνη της όμως και ο τοίχος ήταν ψιλομούφα, οπότε τη σκαπούλαρε.
Φυσικά, μετά από αυτό αναγκάστηκε να γίνει πουτάνα για να πληρώσει τις ζημιές... στην αρχή ψάρευε πελάτες μόνη της και έβγαζε πολλά, αλλά μετά από ένα βράδυ που τέσσερις νταβάδες την αρπάξαν και την βιάσαν ομαδικά αναγκάστηκε να τους δίνει ένα ποσοστό (κάτι αντίστοιχο με την εφορία)
4. Δύο ονειρώξεις του πρωταγωνιστή με την παραπάνω πουτάνα (και οι δύο είχαν σαν βάση την πίπα)
5. Δύο μέντιουμ που πραγματικά γαμάνε και δέρνουν... όλα τα βρίσκουν.
Κάτι τέτοια σε κάνουν να πιστεύεις ότι ο πιο ασφαλής τρόπος να διαλέγεις βιβλία είναι να περιμένεις να περάσουν 50-100 χρόνια από τον θάνατο του συγγραφέα...γιατί ο χρόνος (και όχι τα σκουπιδο βραβεία τους) θα αποδώσει δικαιοσύνη στους συγγραφείς βάζοντας τους συγγραφείς εκεί που τους αξίζει... τον Μουρακάμι, για παράδειγμα, στον πάτο...
Sunday, July 3, 2016
Αποχαιρετισμός στον Έκο
Χωρίς καμιά αμφιβολία (indisputably), το γεγονός στη λογοτεχνία για το 2016 είναι ο θάνατος του Έκο... μεταξύ του Έκο και των υπολοίπων εν ζωή συγγραφέων η απόσταση ήταν απλά χαώδης... έπαιζε μπάλα σε δικό του γήπεδο πως να το κάνουμε..
Πέθανε 84 χρονών (τα ζήσε τα χρονάκια του) και από ότι λέει ο Independent κάπνιζε σαν φουγάρο και του άρεσε το ουίσκι (δεν λέει μάρκα),,, αν και είχε καρκίνο κατάφερε να πεθάνει στο σπίτι του...λογικά την είχε ψυλλιαστεί το που πήγαινε η δουλειά και απέφυγε τις ταλαιπωρίες...
Είχα πάει στο Μιλάνο μια βδομάδα μετά το θάνατο του αλλά δεν είχαν κάνει ακόμα το - παστωμένο με 30.000 βιβλία - σπίτι του μουσείο (λογικά θα το κάνουν στο μέλλον)... τελικά είχα πάει σε ένα μουσείο για τον da vinci παστωμένο με εφευρέσεις του (μερικές από αυτές αποτυχημένες)
Κάποιος έχει πει την ατάκα ότι διαβάζοντας βιβλία κερδίζεις το προνόμιο να συζητάς με πολύ μεγάλους ανθρώπους... αν είναι έτσι, με τον Έκο τα χουμε πει αρκετά...έχω διαβάσει όλα τα μυθιστορήματα του... καλά είναι αλλά πολλές φορές το πράγμα χανόταν σε έναν κύκλο βαθιάς ανάλυσης... πήγαινε προς το δοκίμιο (έχει γράψει αρκετά δοκίμια αλλά δεν έχω διαβάσει κανένα)...θα μπορούσα να γράψω μερικές σκέψεις για τα βιβλία του σε αυτή την ανάρτηση αλλά θα παραήταν πολύ μεγάλη...οπότε θα τις γράψω σε ξεχωριστές αναρτήσεις παρακάτω..
Wednesday, June 15, 2016
Monika: NPR Music Tiny Desk Concert...τι λε ρε φίλε..
Παρασκευή μεσημέρι... πριν κάτι βδομάδες... ο sen_saven ψάχνει για το επόμενο npr tiny desk ενώ παράλληλα βομβαρδίζεται από τόνους φρέσκων πληροφοριών έχοντας ξεκινήσει σε (μια ακόμα) νέα δουλειά...
...και εκεί που ψάχνεις να διαλέξεις κάτι στα γρήγορα, βλέπεις κάπου το όνομα Monika...και σκέφτεσαι 'κοίτα σύμπτωση ε... αυτή έχει το ίδιο όνομα με την τύπισσα που άκουγα παλιά...' και πατάς να ακούσεις και λες όχι ρε φίλε...αυτή είναι όντως..
το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι φυσικά είναι τι σκατά θα μπορούσε να πει για αυτό η ψαγμενοκουλτούρα της Ελλάδας που την έβριζε μέρα νύχτα... ότι είναι άσχετη...ότι όλα είναι σικέ.. ότι δεν ξέρω τι άλλο...
είναι απλό μάγκες...η monika κάνει παπάδες όταν παίζει live... γιαυτό και πλήρωνα τα υπερ-πολύτιμα τότε 20 ευρώ για να την ακούω... έχει ενέργεια... θυμίζει λίγο τους gogol bordello χωρίς τον βιολιστή να παίζει τα κέρατα του και τον hutz να πετάει την μπλούζα του στα μισά (actually η monika εδώ μοιάζει με πούστη,,,δεν εκμεταλλεύεται καθόλου μπούτια κτλ όπως έκανε παλιά...)
εν προκειμένω... η Monika κατάφερε να πάει στο npr όπου έχουν παίξει ήσυχα και καλά αρκετοί ζωντανοί θρύλοι (βλέπε natalie merchant πχ) και τα κάνε πουτάνα... κ όπως δείχνει στα σχόλια, με κάτι τέτοια δημιουργεί φανατικούς οπαδούς... κ μερικούς haters φυσικά.. έτσι από συνήθεια..:)
Monday, May 2, 2016
Ζήτω στην ομορφιά!
Διαβάζω τώρα το Για μια νέα ζωή --- 'διαβάζω' λέμε τώρα...είμαι στην 24η σελίδα και οι πρώτες 20 σελίδες ήταν περιεχόμενα, σημειώσεις μεταφραστή κ λοιπές μλκιες --- και μου κάναν εντύπωση οι ατάκες που έλεγε για τα λουλούδια και το πως διαφέρουν από τα υπόλοιπα φυτά, για τις πέτρες που κατέληξαν κρύσταλλοι, τα ερπετά που έγιναν πτηνά (θύμισε λίγο τον γνωστό γλάρο αυτό) κτλ κτλ
Το καλό με αυτά τα βιβλία, που δεν έχουν κάποια υπόθεση ή οτιδήποτε άλλο να σου τραβάει το ενδιαφέρον, είναι ότι μπορούν να σε οδηγήσουν σε κάποια μορφής αυτοκάθαρση... δηλαδή.. ανοίγεις το βιβλίο και διαβάζεις μερικές γραμμές... τα μάτια σου (όπως ήταν αναμενόμενο) κλείνουν... μετά από λίγο τα ξαναανοίγεις, παλεύεις άλλες δύο γραμμές αλλά πάλι ξανακλείνουν... και πάει λέγοντας...
άνοιξε/κλείσε τελικά το κεφάλι σου θα λαγαρίσει και θα καταφέρεις να ακολουθήσεις τι θέλει να πει ο ποιητής... μέχρι τώρα για την δουλειά αυτή χρησιμοποιούσα τόμους από την Αναζήτηση αλλά ο καινούργιος που παρήγγειλα από την Ελλάδα κατέληξε να ναι κόμικ...ναι... βρέθηκε κάποιος ιερόσυλος πουτάνασγιος να κάνει την Αναζήτηση του χαμένου χρόνου εικονογραφημένο... πως τα κατάφερε ο καριόλης να κάνει ένα βιβλίο διάσημο για την έλλειψη δράσης κομικ απορώ -- φυσικά όμως ούτε που το σκέφτηκα να το διαβάσω (έφυγε καρφωτό στα σκουπίδια)
Anyway, ας γράψω κάτι για το θέμα του τίτλου... η ομορφιά που λες είναι κάτι άυλο...για παράδειγμα, τα μπρόκολα τρώγονται αλλά δεν έχουν φτάσει στο βαθμό συνειδητότητας/εξέλιξης που έχουν φτάσει οι μολόχες, και μπορεί μεν να τα κάνεις δικά σου βρασμένα με λαδολέμονο, αλλά ποτέ δεν θα υπάρξουν η αφορμή για σε φέρουν σε επαφή με την τέχνη μέσα σου...γμστά...
Tuesday, February 2, 2016
Sunday, January 10, 2016
Ο πιο πολυ-μεταφρασμένος Καζαντζάκης και οι Έλληνες ηλίθιοι
Ξεκινώντας από αυτό το άρθρο σχετικά με ένα πρόσφατο βιβλίο που προσπαθεί να εξηγήσει πως τα κατάφεραν οι τότε Έλληνες ηλίθιοι να αποτρέψουν το να πάρει το νόμπελ τραμπουκίζοντας τους Σουηδούς θυμήθηκα τους νυν οι οποίοι στα διάφορα blog τους συναγωνίζονται στο ποιος θα βρίσει περισσότερο τον Καζαντζάκη..
Είναι δεδομένο ότι η βλακεία, όντας πανανθρώπινη αξία, δεν γνωρίζει εθνικότητα αλλά έχω αρχίσει να πιστεύω ότι οι Έλληνες είναι αρκετά ψηλά στην σχετική κατάταξη..
Δηλαδή, αν φέρω στο νου μου έναν Γερμανό τότε είναι δεδομένο ότι αν συζητούσες μαζί του για έναν συγγραφέα της εμβέλειας του Καζαντζάκη, θα προσπαθούσε με κάθε δυνατό τρόπο να σου παραθέσει όλα τα στοιχεία που θα αποδεικνύουν την αξία του (μεταφράσεις, αναφορές στο internet κτλ)... και θα χε δίκιο σε τελική ανάλυση... γιατί να μην παινέψεις/υπερασπιστείς το σπίτι σου...
Οι Έλληνες όμως όχι... εκεί θα τον θάψουν... και αν παλαιότερα είχαν την δικαιολογία της θρησκευτικής/πολιτικής γκαβομάρας για να του την πέφτουν τώρα τους απέμεινε μόνο η ψαγμενίλα... βρίζεις Ασκητική?...Τότε είσαι με τη βούλα ψαγμένος... καταλαβαίνεις πέντε πράγματα παραπάνω από λογοτεχνία...δεν μασάς από επιβαλλόμενους από τα σχολικά βιβλία ψεύτο-λογοτέχνες...το χεις ρε φίλε πως να το κάνουμε...
Ειδικά δε αν πας και ζωγραφίζεις καρδούλες στον τάφο του σβήνοντας τις ατάκες, τότε είσαι τέρας μόρφωσης... πας για νόμπελ..
Είναι δεδομένο ότι η βλακεία, όντας πανανθρώπινη αξία, δεν γνωρίζει εθνικότητα αλλά έχω αρχίσει να πιστεύω ότι οι Έλληνες είναι αρκετά ψηλά στην σχετική κατάταξη..
Δηλαδή, αν φέρω στο νου μου έναν Γερμανό τότε είναι δεδομένο ότι αν συζητούσες μαζί του για έναν συγγραφέα της εμβέλειας του Καζαντζάκη, θα προσπαθούσε με κάθε δυνατό τρόπο να σου παραθέσει όλα τα στοιχεία που θα αποδεικνύουν την αξία του (μεταφράσεις, αναφορές στο internet κτλ)... και θα χε δίκιο σε τελική ανάλυση... γιατί να μην παινέψεις/υπερασπιστείς το σπίτι σου...
Οι Έλληνες όμως όχι... εκεί θα τον θάψουν... και αν παλαιότερα είχαν την δικαιολογία της θρησκευτικής/πολιτικής γκαβομάρας για να του την πέφτουν τώρα τους απέμεινε μόνο η ψαγμενίλα... βρίζεις Ασκητική?...Τότε είσαι με τη βούλα ψαγμένος... καταλαβαίνεις πέντε πράγματα παραπάνω από λογοτεχνία...δεν μασάς από επιβαλλόμενους από τα σχολικά βιβλία ψεύτο-λογοτέχνες...το χεις ρε φίλε πως να το κάνουμε...
Ειδικά δε αν πας και ζωγραφίζεις καρδούλες στον τάφο του σβήνοντας τις ατάκες, τότε είσαι τέρας μόρφωσης... πας για νόμπελ..
Thursday, December 31, 2015
Traffic accidents analysis
After a recent trip to a foreign country (I avoid mentioning it so as not to sound racist), and having been shocked by the way the people drive, I decided to play around with some data so as to understand why...
So I grabbed some data from https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_traffic-related_death_rate and https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_GDP_(nominal)_per_capita
and it seems that Europe or, in general, the western world has the safest streets to go around... this of course is related to the wealth of the country (0.84 correlation) but there are quite a few countries which are (on average) rich but still have a big death rate...
See below the analysis in R:
ac = read.csv('accidents.csv',stringsAsFactors = FALSE,header=TRUE)
ac$PPP = as.numeric(ac$PPP)
ac=ac[-which(is.na(ac$PPP)),]
ac$colours[ac$Continent=='Africa'] = 'Red'
ac$colours[ac$Continent=='Asia'] = 'Yellow'
ac$colours[ac$Continent=='Oceania'] = 'Blue'
ac$colours[ac$Continent=='North America'] = 'darkgreen'
ac$colours[ac$Continent=='South America'] = 'Orange'
ac$colours[ac$Continent=='Europe'] = 'Green'
ac$index = seq(1,length(ac$Country),by=1)
plot(ac$index,log(ac$Fatalities),col=ac$colours)
cor(ac$index,ac$PPP)
[1] 0.8480832
ac$Country[ac$PPP-ac$index>60]
[1] "Equatorial Guinea" "Iraq" "Venezuela" "Gabon"
[5] "Oman" "Saudi Arabia" "United Arab Emirates" "Qatar"
[9] "Kuwait" "Singapore"
Raw Data
[1] 0.8480832
ac$Country[ac$PPP-ac$index>60]
[1] "Equatorial Guinea" "Iraq" "Venezuela" "Gabon"
[5] "Oman" "Saudi Arabia" "United Arab Emirates" "Qatar"
[9] "Kuwait" "Singapore"
Raw Data
Country | Fatalities /100k Vehicles | Continent | PPP (reversed) |
Central African Republic |
13472.8 | Africa | 1 |
Sudan | 9370.2 | Africa | 50 |
Benin | 8277.3 | Africa | 21 |
Burundi | 5960 | Africa | 4 |
Guinea | 5769.9 | Africa | 9 |
Eritrea | 4400 | Africa | 8 |
Congo, Dem. Rep. | 3932.6 | Africa | 2 |
Ethiopia | 3874.3 | Africa | 15 |
São Tomé and Príncipe | 3090.9 | Africa | 41 |
Sierra Leone | 2940 | Africa | 25 |
Niger | 2369.7 | Africa | 5 |
Madagascar | 2292.2 | Africa | 10 |
Timor-Leste | 2267.1 | Africa | 60 |
Rwanda | 2265.2 | Africa | 18 |
Kenya | 2176.5 | Africa | 39 |
Togo | 2099.2 | Africa | 11 |
Angola | 2074.9 | Africa | 70 |
Gambia, The | 1867.8 | Africa | 14 |
Guyana | 1707.3 | South America | 68 |
Mali | 1672.5 | Africa | 19 |
Malawi | 1670.9 | Africa | 6 |
Solomon Islands | 1541.7 | Oceania | 22 |
Uganda | 1518.1 | Africa | 23 |
Chad | 1391 | Africa | 32 |
Congo, Rep. | 1325.7 | Africa | 67 |
Mozambique | 1135.5 | Africa | 7 |
Bangladesh | 1064.1 | Asia | 46 |
Tanzania | 1039.6 | Africa | 34 |
Equatorial Guinea | 941.2 | Africa | 160 |
Zambia | 923.6 | Africa | 48 |
Cameroon | 887.8 | Africa | 37 |
Guinea-Bissau | 872.5 | Africa | 12 |
Ivory Coast | 867.9 | Africa | #N/A |
Afghanistan | 848.9 | Asia | 24 |
Vanuatu | 757.3 | Oceania | 31 |
Senegal | 742.6 | Africa | 28 |
Yemen | 587.6 | Asia | 47 |
Comoros | 535.1 | Africa | 13 |
Burkina Faso | 516.1 | Africa | 16 |
Ghana | 481.6 | Africa | 49 |
Nigeria | 425.2 | Africa | 64 |
Nepal | 406.1 | Asia | 29 |
Pakistan | 383.7 | Asia | 53 |
Ecuador | 376.3 | South America | 91 |
Kiribati | 372.7 | Oceania | 17 |
Tajikistan | 347.6 | Asia | 33 |
Myanmar | 308.5 | Asia | 54 |
Iraq | 293.8 | Asia | 112 |
Venezuela | 266.4 | South America | 120 |
Mauritania | 250 | Africa | 51 |
Namibia | 249.3 | Africa | 87 |
Nicaragua | 243.3 | North America | 55 |
Kyrgyzstan | 237.7 | Asia | 42 |
Syrian Arab Republic | 225.6 | Asia | #N/A |
Zimbabwe | 212.4 | Africa | 26 |
Marshall Islands | 211.6 | Oceania | 45 |
Bolivia | 209.9 | South America | 65 |
India | 207.5 | Asia | 63 |
Morocco | 206.3 | Africa | 73 |
Samoa | 200.5 | Oceania | 59 |
El Salvador | 189.9 | North America | 74 |
Egypt | 183.3 | Africa | 89 |
Swaziland | 181 | Africa | 83 |
Turkmenistan | 175.5 | Asia | 108 |
Gabon | 173.3 | Africa | 130 |
Cape Verde | 172.9 | Africa | 66 |
Bhutan | 166.7 | Asia | 72 |
South Africa | 156.4 | Africa | 99 |
Dominican Republic | 151.5 | North America | 106 |
Paraguay | 150.5 | South America | 78 |
Peru | 146.5 | South America | 95 |
Honduras | 144.8 | North America | 52 |
Cuba | 143.5 | North America | #N/A |
Libya | 139.2 | Africa | 114 |
Mongolia | 134.2 | Asia | 96 |
Jordan | 133.8 | Asia | 97 |
China | 133.3 | Asia | 100 |
Tunisia | 132.6 | Africa | 92 |
Philippines | 128.1 | Asia | 69 |
Laos | 125.6 | Asia | 58 |
Azerbaijan | 122.3 | Asia | 121 |
Cambodia | 118.8 | Asia | 43 |
Kazakhstan | 108.1 | Asia | 138 |
Botswana | 105.7 | Africa | 118 |
Oman | 105.1 | Asia | 166 |
Iran | 104.7 | Asia | 119 |
Tonga | 103.4 | Oceania | 56 |
Saudi Arabia | 103 | Asia | 178 |
Albania | 97.2 | Europe | 93 |
Georgia | 93 | Africa | 81 |
Thailand | 92.4 | Asia | 113 |
Seychelles | 85 | Africa | 144 |
Colombia | 83.5 | South America | 104 |
Panama | 80.7 | North America | 127 |
Moldova | 77.5 | Europe | 57 |
Liberia | 73.7 | Africa | 3 |
Sri Lanka | 72.2 | Asia | 85 |
Trinidad and Tobago | 69.8 | North America | 153 |
Fiji | 69.6 | Oceania | 77 |
Brazil | 67.7 | South America | 115 |
Vietnam | 65.3 | Asia | 62 |
Costa Rica | 64.1 | North America | 109 |
Nauru | 63.5 | Oceania | #N/A |
Jamaica | 63.5 | North America | 79 |
Lebanon | 61.7 | Asia | 124 |
Bosnia and Herzegovina | 59.6 | Europe | 84 |
Indonesia | 58.4 | Asia | 86 |
Chile | 58 | South America | 136 |
Uruguay | 56.2 | South America | 132 |
Russia | 55.4 | Europe | 139 |
Suriname | 54.2 | South America | 116 |
Mexico | 54.1 | North America | 123 |
Palau | 52 | Oceania | 107 |
Romania | 47.3 | Europe | 129 |
Saint Lucia | 45.9 | North America | 94 |
Macedonia | 45.6 | Asia | 103 |
Guatemala | 45.2 | North America | 71 |
Turkey | 42.6 | Asia | 128 |
United Arab Emirates | 42.3 | Asia | 183 |
Montenegro | 41.3 | Europe | 111 |
Mauritius | 41.1 | Africa | 126 |
Bahamas | 35.8 | Asia | #N/A |
Ukraine | 35.3 | Europe | 80 |
Dominica | 34 | North America | 90 |
Qatar | 32.8 | Asia | 189 |
Malaysia | 31.4 | Asia | 142 |
Latvia | 30.1 | Europe | 137 |
Kuwait | 28.8 | Asia | 185 |
Bahrain | 28.6 | Asia | 176 |
Serbia | 28.5 | Europe | 102 |
Singapore | 27.4 | Asia | 187 |
South Korea | 26.8 | Asia | 159 |
Argentina | 24.7 | South America | 134 |
Belarus | 24.7 | Europe | 125 |
Federated States of Micronesia | 24 | Oceania | #N/A |
Bulgaria | 23.6 | Europe | 122 |
Slovakia | 22 | Europe | 149 |
Hungary | 21.3 | Europe | 140 |
Cook Islands | 21.2 | Oceania | #N/A |
Armenia | 18.6 | Asia | 75 |
Saint Vincent and the Grenadines |
18.5 | North America | 88 |
Portugal | 18 | Europe | 146 |
Poland | 17.6 | Europe | 143 |
Croatia | 16.7 | Europe | 131 |
Belize | 16.4 | North America | 76 |
Lithuania | 15 | Europe | 147 |
Barbados | 14.9 | North America | 117 |
Greece | 13.8 | Europe | 145 |
United States | 13.6 | North America | 179 |
Estonia | 13.1 | Europe | 148 |
Czech Republic | 13 | Europe | 151 |
Maldives | 12 | Asia | 101 |
Cyprus | 10.8 | Asia | 152 |
Slovenia | 10.5 | Europe | 150 |
New Zealand | 10.3 | Oceania | 158 |
Israel | 9.5 | Asia | 154 |
Canada | 9.3 | North America | 169 |
France | 8.5 | Europe | 163 |
Ireland | 8.1 | Asia | 177 |
Luxembourg | 8.1 | Europe | 188 |
Belgium | 8 | Europe | 165 |
Brunei | 7.7 | Asia | 186 |
Australia | 7.6 | Oceania | 173 |
Italy | 7.6 | Europe | 157 |
Japan | 7.3 | Asia | 161 |
Austria | 7.2 | Europe | 174 |
Germany | 6.9 | Europe | 171 |
Netherlands | 6.9 | Europe | 175 |
Finland | 6.6 | Europe | 164 |
United Kingdom | 6.2 | Europe | 162 |
Denmark | 5.7 | Europe | 168 |
Spain | 5.2 | Europe | 156 |
Sweden | 5.1 | Europe | 172 |
Iceland | 4.9 | Europe | 167 |
Switzerland | 4.7 | Europe | 181 |
Norway | 4.4 | Europe | 184 |
Malta | 3.8 | Europe | 155 |
San Marino | 0 | Europe | 182 |
Tuesday, December 29, 2015
Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο - Ο Ξανακερδισμένος Χρόνος
Ένα πράγμα για το οποίο είμαι χαρούμενος ότι έκανα φέτος είναι ότι τέλειωσα τελικά τον ξανακερδισμένο Χρόνο... το κούραζα το βιβλίο περίπου τρία χρόνια..
Θα μπορούσε κάποιος να γράψει ένα ολόκληρο blog για το βιβλίο αλλά μια πρόταση που πιστεύω ότι ίσως να εκφράζει το γιατί έγραψε την Αναζήτηση ο Προυστ είναι η παρακάτω:
Αλλά ακόμη κι αν δεν είχα την άνεση να προετοιμάσω -και νά κάτι πολύ πιο ενδιαφέρον ήδη- τις εκατό μάσκες που θα άρμοζε να συνταιοιάξουν πάνω σ' ένα και το αυτό πρόσωπο, έστω και μόνο σύμφωνα με τα διαφορετικά μάτια που το διέπουν και τις έννοιες που τα μάτια αυτά διαβάζουν στα χαρακτηριστικά τους. και, όσον αφορά τα ίδια τα μάτια, ανάλογα με την ελπίδα ή τον φόβο ή αντίθετα τον έρωτα και τη συνήθεια που για τριάντα ολόκληρα χρόνια μπορούν και κρύβουν τις αλλαγές που φέρνει η ηλικία, ακόμη και αν δεν επιχειρούσα -παρ' όλο που η ερωτική μου σχέση με την Αλμπερτίν αρκούσε να μου αποδείξει ότι κάθε άλλο είδος απεικόνισης είναι πλαστό και απατηλό- να απεικονίσω ορισμένα πρόσωπα του έργου μου σαν να υπάρχουν όχι έξω από εμάς αλλά μέσα μας όπου και οι παραμικρές πράξεις τους θα μπορούσαν να προκαλέσουν μοιραία αναταραχές και να παραλλάξω επίσης το φως του ηθικού ουρανού σύμφωνα με τις παραλλαγές της πίεσης της ευαισθησίας μας (γιατί διαταράζοντας τη γαλήνη της βεβαιότητας μας που κάτω από τον ολοκάθαρο ουρανό της ένα αντικείμενο είναι τόσο μικροσκοπικό, ένα μικρό σύννεφο κινδύνου μπορεί ξαφνικά να το μεγεθύνει πολλές φορές), αν, τελικά, στην προσπάθειά μου να μεταγράψω ένα σύμπαν που ήταν ανάγκη να επανασχεδιαστεί από την αρχή δεν μπορούσα να επιφέρω αυτές τις αλλαγές και πολλές άλλες των οποίων η αναγκαιότητα, αν θέλουμε να ζωγραφίσουμε την πραγματικότητα, έχει γίνει φανερή στη διαδρομή τούτης της αφήγησης - τουλάχιστον δεν θα παραλείψω να περιγράψω τον άνθρωπο, στο σύμπαν αυτό, σαν προικισμένο με το μάκρος όχι του κορμιού του αλλά των χρόνων του και σαν υποχρεωμένο - έργο όλο και πιο τεράστιο που τελικά υπερβαίνει τις δυνάμεις του- να τα σέρνει μαζί του όπου πηγαίνει.
Θα μπορούσε κάποιος να γράψει ένα ολόκληρο blog για το βιβλίο αλλά μια πρόταση που πιστεύω ότι ίσως να εκφράζει το γιατί έγραψε την Αναζήτηση ο Προυστ είναι η παρακάτω:
Αλλά ακόμη κι αν δεν είχα την άνεση να προετοιμάσω -και νά κάτι πολύ πιο ενδιαφέρον ήδη- τις εκατό μάσκες που θα άρμοζε να συνταιοιάξουν πάνω σ' ένα και το αυτό πρόσωπο, έστω και μόνο σύμφωνα με τα διαφορετικά μάτια που το διέπουν και τις έννοιες που τα μάτια αυτά διαβάζουν στα χαρακτηριστικά τους. και, όσον αφορά τα ίδια τα μάτια, ανάλογα με την ελπίδα ή τον φόβο ή αντίθετα τον έρωτα και τη συνήθεια που για τριάντα ολόκληρα χρόνια μπορούν και κρύβουν τις αλλαγές που φέρνει η ηλικία, ακόμη και αν δεν επιχειρούσα -παρ' όλο που η ερωτική μου σχέση με την Αλμπερτίν αρκούσε να μου αποδείξει ότι κάθε άλλο είδος απεικόνισης είναι πλαστό και απατηλό- να απεικονίσω ορισμένα πρόσωπα του έργου μου σαν να υπάρχουν όχι έξω από εμάς αλλά μέσα μας όπου και οι παραμικρές πράξεις τους θα μπορούσαν να προκαλέσουν μοιραία αναταραχές και να παραλλάξω επίσης το φως του ηθικού ουρανού σύμφωνα με τις παραλλαγές της πίεσης της ευαισθησίας μας (γιατί διαταράζοντας τη γαλήνη της βεβαιότητας μας που κάτω από τον ολοκάθαρο ουρανό της ένα αντικείμενο είναι τόσο μικροσκοπικό, ένα μικρό σύννεφο κινδύνου μπορεί ξαφνικά να το μεγεθύνει πολλές φορές), αν, τελικά, στην προσπάθειά μου να μεταγράψω ένα σύμπαν που ήταν ανάγκη να επανασχεδιαστεί από την αρχή δεν μπορούσα να επιφέρω αυτές τις αλλαγές και πολλές άλλες των οποίων η αναγκαιότητα, αν θέλουμε να ζωγραφίσουμε την πραγματικότητα, έχει γίνει φανερή στη διαδρομή τούτης της αφήγησης - τουλάχιστον δεν θα παραλείψω να περιγράψω τον άνθρωπο, στο σύμπαν αυτό, σαν προικισμένο με το μάκρος όχι του κορμιού του αλλά των χρόνων του και σαν υποχρεωμένο - έργο όλο και πιο τεράστιο που τελικά υπερβαίνει τις δυνάμεις του- να τα σέρνει μαζί του όπου πηγαίνει.
Saturday, November 28, 2015
Καλοριφέρ λαδιού και η ελληνική οικονομία...
Έχει βάλει έναν σχετικό ψόφο στη Μάλτα (περίπου 12 βαθμούς, αλλά αν σκεφτείς ότι το σπίτι δεν έχει καν θέρμανση τότε μιλάμε για Σιβηρία) όποτε πήγα και αγόρασα κουβέρτες και ένα καλοριφέρ..
- Έχω ακούσει ότι αυτά τα καλοριφέρ τα παίζουν πολύ εύκολα, κατηγόρησα τον πωλητή.
- Δύο χρόνια εγγύηση!, αντέτεινε θριαμβευτικά ο κατηγορούμενος.. Απλά πες μου το όνομα σου να το γράψω στην εγγύηση..
- Τάσος, απαντώ....Ή καλύτερα άστο να το γράψω μόνος μου... που να ξέρεις ελληνικά όνοματα..
- Όχι άστο το χω, μου κάνει... Έχω πάει 9 φορές στην Ελλάδα....Πιο παλιά αγοράζαμε από ένα μαγαζί κοντά στην Επίδαυρο κάτι τουριστικά αγγεία και τα πουλάγαμε εδώ... Αλλά τα τελευταία χρόνια έχουν πάει τις τιμές στο θεό και δεν συμφέρει πια...
Είναι βαρετά προφανές το συμπέρασμα ότι οι κυβερνώντες/φωστήρες είναι παντελώς άσχετοι σε θέματα πραγματικής οικονομίας και αδυνατούν να αντιληφθούν ότι θέλοντας και την πίτα ολόκληρη (παραμονή στο ευρώ) και τον σκύλο χορτάτο (καμία σοβαρή μείωση σε μισθούς/συντάξεις του δημοσίου) χαντακώνουν τις εξαγωγές πηγαίνοντας την φορολογία στο θεό..
Φυσικά, το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι Έλληνες ψηφοφόροι είναι τόσα ζώα και (ξανά)ψηφίσαν ένα τσούρμο άσχετους μαλάκες, αλλά, όπως και να χει, μέρος της εκπαίδευσης ενός ζώου είναι το ξύλο και αυτό τουλάχιστο κοντοζυγώνει...
- Έχω ακούσει ότι αυτά τα καλοριφέρ τα παίζουν πολύ εύκολα, κατηγόρησα τον πωλητή.
- Δύο χρόνια εγγύηση!, αντέτεινε θριαμβευτικά ο κατηγορούμενος.. Απλά πες μου το όνομα σου να το γράψω στην εγγύηση..
- Τάσος, απαντώ....Ή καλύτερα άστο να το γράψω μόνος μου... που να ξέρεις ελληνικά όνοματα..
- Όχι άστο το χω, μου κάνει... Έχω πάει 9 φορές στην Ελλάδα....Πιο παλιά αγοράζαμε από ένα μαγαζί κοντά στην Επίδαυρο κάτι τουριστικά αγγεία και τα πουλάγαμε εδώ... Αλλά τα τελευταία χρόνια έχουν πάει τις τιμές στο θεό και δεν συμφέρει πια...
Είναι βαρετά προφανές το συμπέρασμα ότι οι κυβερνώντες/φωστήρες είναι παντελώς άσχετοι σε θέματα πραγματικής οικονομίας και αδυνατούν να αντιληφθούν ότι θέλοντας και την πίτα ολόκληρη (παραμονή στο ευρώ) και τον σκύλο χορτάτο (καμία σοβαρή μείωση σε μισθούς/συντάξεις του δημοσίου) χαντακώνουν τις εξαγωγές πηγαίνοντας την φορολογία στο θεό..
Φυσικά, το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι Έλληνες ψηφοφόροι είναι τόσα ζώα και (ξανά)ψηφίσαν ένα τσούρμο άσχετους μαλάκες, αλλά, όπως και να χει, μέρος της εκπαίδευσης ενός ζώου είναι το ξύλο και αυτό τουλάχιστο κοντοζυγώνει...
Wednesday, November 18, 2015
Τομ Ρομπινς, ο προφήτης του ISIS
Διαβάζω τώρα τους αγριεμένους ανάπηρους που επιστρέφουν από καυτά κλίματα (σιδηρόδρομος κανονικός αυτός ο τίτλος) και μου φαίνεται ότι αν οι φίλοι μας οι τζιχαντιστές ψάχναν να βρουν ωσάν άλλοι ναζιστές τον Νίτσε τους τότε αυτό το βιβλίο δεν θα τους κακόπεφτε..
Διάβαζα μόλις την χαμένη προφητεία της Παναγίας που χε κατέβει στην Πορτογαλία το 1917 για να πει τον πόνο της σε 5-6 δεκάχρονα και είπα, εντάξει, πρέπει να το γράψω σε αυτό το σχεδόν ξεχασμένο blog...
Η προφητεία, που λες, μαντεύει ότι οι δυτικοί θα πατικώσουν το κεφάλι τους με άπειρες μλκιες του τύπου facebook, υπερ-παρά-πληροφόρηση, mcdonalds κτλ και, τελικά, το μόνο που θα μπορέσει να τους ξεπλύνει το κεφάλι θα είναι το Ισλάμ.
Πέρα από αυτό, καμιά διακοσαριά σελίδες πιο πριν έγραφε ότι η έρημος μεταξύ Συρίας και Ιράκ είναι ο τύπος που γεννήθηκε η ψυχή του ανθρώπου...
Δηλαδή τι άλλο θα πρέπε να γράψει ο τύπος εν έτει 2000 για να του στήσουν ξωκλήσια στις ερημιές οι αυτο-εκρηγνυώμενοι?
Βέβαια μένουν καμιά 150ρια σελίδες στο βιβλίο και περιμένω κανά λογίδριο 6-7 σελίδων που να στηλιτεύει αμείλικτα το Ισλαμ σαν σκοταδιστική θρησκεία και σαν παράγοντα πολιτισμικής οπισθοδρόμησης ..λες και υπάρχει θρησκεία που να πήγε πότε τον κόσμος μπροστά...αλλά ντάξει να πούμε την μαύρη αλήθεια το Ισλαμ το τερμάτισε στην μλκία...
υ.γ: τελικά δεν είχε να κάνει με το Ισλάμ η προφητεία αλλά με τις πυραμίδες και έναν περίεργο τύπο με κεφάλι σαν πυραμίδα... όμορφο θέμα αλλά ο Ρόμπινς το σχόλασε κάπως πρόωρα βάζοντας έναν πύθωνα να φάει τον πυραμίδα...
Διάβαζα μόλις την χαμένη προφητεία της Παναγίας που χε κατέβει στην Πορτογαλία το 1917 για να πει τον πόνο της σε 5-6 δεκάχρονα και είπα, εντάξει, πρέπει να το γράψω σε αυτό το σχεδόν ξεχασμένο blog...
Η προφητεία, που λες, μαντεύει ότι οι δυτικοί θα πατικώσουν το κεφάλι τους με άπειρες μλκιες του τύπου facebook, υπερ-παρά-πληροφόρηση, mcdonalds κτλ και, τελικά, το μόνο που θα μπορέσει να τους ξεπλύνει το κεφάλι θα είναι το Ισλάμ.
Πέρα από αυτό, καμιά διακοσαριά σελίδες πιο πριν έγραφε ότι η έρημος μεταξύ Συρίας και Ιράκ είναι ο τύπος που γεννήθηκε η ψυχή του ανθρώπου...
Δηλαδή τι άλλο θα πρέπε να γράψει ο τύπος εν έτει 2000 για να του στήσουν ξωκλήσια στις ερημιές οι αυτο-εκρηγνυώμενοι?
Βέβαια μένουν καμιά 150ρια σελίδες στο βιβλίο και περιμένω κανά λογίδριο 6-7 σελίδων που να στηλιτεύει αμείλικτα το Ισλαμ σαν σκοταδιστική θρησκεία και σαν παράγοντα πολιτισμικής οπισθοδρόμησης ..λες και υπάρχει θρησκεία που να πήγε πότε τον κόσμος μπροστά...αλλά ντάξει να πούμε την μαύρη αλήθεια το Ισλαμ το τερμάτισε στην μλκία...
υ.γ: τελικά δεν είχε να κάνει με το Ισλάμ η προφητεία αλλά με τις πυραμίδες και έναν περίεργο τύπο με κεφάλι σαν πυραμίδα... όμορφο θέμα αλλά ο Ρόμπινς το σχόλασε κάπως πρόωρα βάζοντας έναν πύθωνα να φάει τον πυραμίδα...
Saturday, October 31, 2015
γιατί να μην φύγεις από το Λονδίνο...
Μετά από δύο μήνες βιωματικής ανάλυσης του ερωτήματος που έθετα στην προηγούμενη ανάρτηση κατέληξα στα παρακάτω συμπεράσματα ως προς το γιατί οι 'άνθρωποι του βορρά' δεν μετακομίζουν στο νότο
1. Δουλειά: Αν πιστεύεις ότι η δουλειά σου είναι βαρετή και δεν σε ικανοποιεί τότε δοκίμασε να δουλέψεις σαν off-shore implementation consultant ή κάτι αντίστοιχο... για να σαι χαρούμενος επαγγελματικά εδώ πρέπει να χεις θάψει τα όποια career aspiration είχες ποτέ...
2. Άνθρωποι: Αν γενικά σαρέσει να περνάς απαρατήρητος ή γενικά να συναναστρέφεσαι με ανθρώπους που είναι στα @@ τους, τότε μια μικρή πόλη δεν είναι για σένα...
3. Πολιτισμός: Πολλές χώρες που είναι γεωγραφικά στην Ευρώπη δεν είναι και πολιτισμικά. Η Μάλτα πχ είναι πολύ κοντά στις αραβικές χώρες (οι μαλτέζοι μπορούν λίγο-πολύ να συνεννοηθούν με έναν λιβανέζο)
4. Κράτος: Οι μικρές χώρες έχουν προβλήματα υποδομών και γραφειοκρατίας... λογικό..
Η πλάκα με αυτό είναι τα άπειρα βρετανικά παππούδια που βγαίνοντας στην σύνταξη αποφασίζουν να εγκατασταθούν στο γραφικό νησάκι και τελικά καταφέρνουν να την βγάζουν σε ένα τοπικό νοσοκομείο απολαμβάνοντας μια περίθαλψη κατά πολύ χειρότερη από αυτή για την οποία πλήρωναν όλη τους τη ζωή..
Sunday, August 30, 2015
Καλοκαιρινές διακοπές για πάντα...
Αν το σκεφτείς, οι άνθρωποι του βορρά δουλεύουν σκληρά όλο το χρόνο για να δώσουν ένα σημαντικό μέρος από ότι μάζεψαν σε διακοπές σε κάποια παραλία του νότου...
(Γι΄αυτό φυσικά και η κάποια σχετική εχθρότητα προς τις χώρες του νότου αφού αν διαλυθούν οικονομικά τότε θα κάνουν τις διακοπές του πιο φθηνά και όταν θα βγουν στη σύνταξη με το καλό θα αράξουν σε κανά σπίτι κοντά στην παραλία που θα έχουν αγοράσει κοψοχρονιάς... αυτό βέβαια είναι μια άλλη θλιβερή ιστορία που θα πρέπει να απασχολήσει τους έλληνες που θέλουν πάση θυσία να παραμείνουν προσδεδεμένοι στο άρμα του ευρώ...)
Αυτό που σκέφτομαι όμως είναι το γιατί δεν προσπαθούν να ζήσουν όλο το χρόνο κάπου στο νότο αφού απότι φαίνεται γουστάρουν τόσο πολύ να είναι εκεί...
Ίσως απλά να μην μπορούν... ίσως να παίζει κάτι άλλο... δύσκολο θέμα... όπως κ να χει θα χω κάποια απάντηση/άποψη για το θέμα σε κάτι μήνες...
Monday, July 13, 2015
Είτε στήνεστε κανονικά στα τέσσερα είτε ξυπνάτε
Μετά από αυτό το πολύ όμορφο κειμενάκι του συμβουλίου των υπουργών οικονομικών της ευρωζώνης ίσως οι Έλληνες αποφασίσουν να ξυπνήσουν και να δουν επιτέλους ότι οι ευρωπαίοι δεν είναι ακριβώς αυτοί οι καλοί άνθρωποι που μας διασώζουν τόσα χρόνια αλλά κάποια λαμόγια που νοιάζονται αποκλειστικά για την πάρτη τους...
Τώρα αν οι Έλληνες αποφασίσουν για χάρη του ευρώ να κάτσουν να τους ξεσχίσουν δίχως ίχνος σάλιου τότε θα πρέπει να ψάξω να δω πως γίνεται η αποποίηση υπηκοότητας..
Tuesday, May 26, 2015
παλευοντας χαμενες μαχες...
Όσο περνάνε τα χρόνια καταντάς - αναπόφευκτα σχεδόν - πιο γκρινιάρης και καταθλιπτικός...
Παράδειγμα... δουλεύεις μαζί με παιδάκια που, αν και έχουν την ίδια ηλικία με σένα, είναι πολύ λιγότερα χρόνια στην πιάτσα έχοντας περάσει αρκετά χρόνια στην αγκαλιά των πανεπιστημίων κάνοντας μάστερς, διδακτορικά κτλ και χαζεύεις την άγνοια κινδύνου και τον ενθουσιασμό που τα διακατέχει...
Ας πούμε ότι σε έχουν ρίξει σε ένα task που βγάζει μάτι ότι είναι χάσιμο χρόνου... είναι προφανές (για σένα) το ότι θα αποτύχει το όλο σκηνικό και μένεις να αναρωτιέσαι για την ματαιότητα της ύπαρξης...
Αφού όμως πληρώνεσαι για να σπαταλάς τον χρόνο σου σε αυτό, τότε το κάνεις με μια σχετική νωχελικότητα, κρατώντας διακριτές αποστάσεις και κάνοντας προφανείς τους ενδοιασμούς σου για το που πάει αυτή η μλκια...
Αυτό κάνεις εσύ βέβαια... το φρέσκο παιδάκι από την άλλη θα πέσει με τα μούτρα στην όλη ιστορία, θα προσπαθήσει να αναλάβει/κλέψει όσο περισσότερες ευθύνες γίνεται και θα αναδειχτεί στα μάτια του boss σαν άξιος/δυναμικός συνεργάτης σε αντίθεση με τους υποτιθέμενους έμπειρους-τεμπελχανάδες που μόνο να γκρινιάζουν ξέρουν...
Και έρχεται όμως η ώρα που αποδεικνύεται ότι όντως η όλη ιστορία ήταν μάπα ξεφτιλιζοντας όσους ασχολήθηκαν ενεργά με αυτό... και σε θεοποιεί ξαφνικά το boss βλέποντας ότι δεν σιχτιριασες τόσο καιρό χωρίς λόγο ζητώντας σου μια αναφορά για το τι πήγε στραβά (να δώσεις στεγνά δηλαδή το παιδάκι)... δεν το κάνεις όμως εξαιτίας βαρεμάρας και παραίτησης...
Συμπεράσματα:
1. απέφυγε σαν ο διάολος το λιβάνι να δουλεύεις μαζί με (Phd) graduates... προτίμησε να σαι σε ένα περιβάλλον με άτομα με 10+ χρόνια εμπειρία... δεν είναι μόνο οι γνώσεις που έχουν... το βασικό είναι τα working ethics... δηλαδή και να θέλουν να σου την φέρουν να το κάνουν πολύ ευγενικά και ύπουλα... δεν θα ναι σαν τους graduates που θα σπάσουν τα @@ μέχρι τέλους με τις υπερφιλοδοξίες τους και τα προφανή politics τους..
2. μείνε μακριά από εταιρίες που τους προσλαμβάνουν και τους δίνουν απευθείας δικαιοδοσία...
Sunday, May 10, 2015
Saturday, April 25, 2015
Όρφεας Πέριδης-Φωτοβολίδα
το άκουγα πριν μέχρι που ξέμεινε η μπαταρία από το κινητό...
'όλα είναι ίδια αν δεν τ αγαπας όλα μένουν ίδια άμα δεν τα πας'
μπορεί να το χεις ακούσει χιλιάδες φορές στο mp3 αλλά πότε δεν είχες καταλάβει τι λέει μέχρι να το ακούσεις ψιλοπιομένος και μέχρι να αναγκαστείς να το τραγουδήσεις αφού έτυχε να ξεμείνει το κινητό...
παρόμοιο και αυτό... κατάλαβα τι σημαίνει αλλάζουνε εντός μου τα σύνορα του κόσμου αφού κατέβηκα από τον διάδρομο απόλυτα εξουθενωμένος...
Tuesday, March 31, 2015
Placebo - λονδρέζικη κατάνυξη...
Οι placebo είναι κάτι σαν θρησκεία για την πόλη...τα concerts τους δεν έχουν καμία σχέση με τα υπόλοιπα..
1. Μπαίνεις μέσα και είναι τόσο πήχτρα που δεν μπορείς να προχωρήσεις πέρα από την πόρτα...
2. ...αλλά μέχρι και αυτοί που στέκονται στου διαόλου την μάνα και δεν βλέπουν την τύφλα τους δεν πολυ μιλάνε μεταξύ τους.. απλά ακούνε...
3. για να φτάσεις στο μπαρ πρέπει να παίξεις ξύλο... η barwoman μέχρι να γεμίσει την μπύρα χαζεύει την σκηνή και χορεύει...
4. οι σεκιουριτάδες στις εισόδους δεν κοιτάζουν ποιος μπαίνει μέσα και γιατί... βγάζουν βιντεάκια τους placebo...
5. Σχεδόν κανένας από αυτούς που είναι μπροστά-μπροστά δεν κρατάει κινητό...
6. Ακόμα και στα τραγούδια που σε παρακαλάνε να παίξεις ξύλο με τους γύρω σου δεν κουνιέται φύλλο... όλοι μένουν προσηλωμένοι στη σκηνή...
7. Αυτό το χειροκρότημα μετά το meds (που αν ο molko το άφηνε θα τράβαγε δεν ξέρω για πόσο) το χω δει μόνο σε ιστορίες κλασσικής μουσικής...
Thursday, March 12, 2015
Thursday, March 5, 2015
νορβηγικό δάσος
Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο δεν παύεις να σκέφτεσαι ότι το να γράψεις ένα bestseller είναι σχετικά τζάμπα...
Βάζεις μέσα μπόλικα γαμήσια, αυτοκτονίες, τρελάδικα, έρωτες... και κάπου στο ξεκάρφωτο και μερικές πολιτικές ατάκες για τους δήθεν επαναστάτες που τελικά καταλήγουν στυλοβάτες του συστήματος ή κάτι λίγους φυσιολογικούς θανάτους σε κανονικά νοσοκομεία έτσι για να σπάει η μονοτονία...
Επίσης φυσικά πρέπει να παίζουν διαρκώς διάλογοι ώστε να μην ρισκάρουμε ούτε λεπτό την βαρεμάρα του αναγνώστη.
Εκεί όμως που σε χτυπάει ύπουλα είναι ότι όταν σου ξεκινάει ένα κεφάλαιο λέγοντας σου ότι η πρωταγωνίστρια αυτοκτόνησε... αυτό πραγματικά σε ψιλοσοκάρει... και πάρολο που και αυτό είναι στο συνήθες ρεπερτόριο του βιβλίου (άλλη μια αυτοκτονία βρε αδερφέ -- τόσες είχαμε ήδη) σε κάνει να πιστεύεις ότι ίσως άξιζε που το διάβασες... ήταν ψαγμένος ο τρόπος που το έφερε...
(άσχετο) πάντως αυτός ο πουτάνας γιος από τις εκδόσεις ψυχογιός που γράφει στο οπισθόφυλλο ότι 'ο Τόρου δε χρειάζεται τη μυρωδιά καμιάς μαντλέν...' είναι υπερφυσικά πολύ βέβηλος.... συγκρίνει τα ίδια με τα @@... βγάζει μεροκαματο αυτός ο πούστης δουλεύοντας σε εκδοτικό οίκο?!?!? πως....
Subscribe to:
Posts (Atom)