To miden - Eleftheria Arvanitaki (live)

Μίλτος Πασχαλίδης - Ο ακροβάτης @ Μύλος, 3/6/2011

Η αποτίναξη της τάξης

Ξυπνάς ένα πρωί και μέσα σου παίζεται για άλλη μια φορά ακόμα το έργο της σωστής τάξης...του δικαίου...

σκέφτεσαι δηλαδή:

-Μα γιατί έγινε αυτό? - είναι τόσο άδικο!...κ ποιος δεν θα βρεθεί να πει ότι ήταν αδικία...και ότι πρέπει να τιμωρηθεί αυτός που το έκανε αυτό...από τους άλλους, από τον νόμο, από τον θεό.. από κάπου..

Και κάπου εκεί ενώ η δίκη συνεχίζεται στο μυαλό σου και βρίσκεται πια σε προχωρημένα στάδια με την αδικία να τονίζεται σε κάθε της μορφή και να καταδικάζεται από τους πάντες γυρνάς και σκέφτεσαι..

-H μαλακία έχει όρια... δεν έχει κανένα νόημα αυτό που κάνεις αυτή τη στιγμή για τους εξής παρακάτω λόγους:

1.η δικαιοσύνη είναι μια ψευδαίσθηση.

2.ο ορισμός του σωστού και του λάθους έχει γίνει έτσι ώστε να βαστιώνται τα λουριά του λαού και να ζει σε μια χαρούμενη οργανωμένη κοινωνία.

3.το συνεχές κυνηγητό του δικαίου και του σωστού δεν αποτελεί πράξη επανάστασης... είναι αποτέλεσμα σκληρού συντηρητισμού που έχει επιβληθεί πάνω σου από πολύ μικρή ηλικία και έχει γίνει δεύτερη φύση σου...αρκετά με το κυνηγητό του προτύπου του σωστού ανθρώπου...του τίμιου... του δικαίου... του μαλάκα κατά βάση...

η ελευθερία δεν είναι τίμια

Θάνος Μικρούτσικος - Οι 7 νάνοι στο s/s Cyrenia @ Θ. Πέτρας 2011

no title

λοιπον ο τίτλος είναι κάτι πολύ φασιστικό....ειδικά αν ξεκινάς να πατάς τα κουμπιά του keyboard και δεν ξέρεις τι θα γράψεις τον νιώθεις να σε καταπιέζει αφόρητα..

το θέμα είναι όμως αφού ξεκινάς να εξωτερικεύεις κάτι ,πρέπει αυτό να ναι χειροπιαστό...να δείχνει κάτι που να διεγείρει τις αισθήσεις... τις δικές σου πρώτα και του αναγνώστη μετά...να βγάζει θυμό(disputable),θαυμασμό,να παράγει σκέψεις που έχουν να κάνουν με το μόνιμο ερώτημα γιατί ψοφάμε ή το πιο ενδομυχο και αφού ψοφάμε γιατί ζούμε και τι 'πρέπει' να κάνουμε στο ενδιάμεσο...τέτοια πράγματα..

-------------------edit------------

μετά από ώριμη σκέψη και μια βόλτα στη βεράντα όπου και είδα φευγαλέα τα αηδιαστικά μπούτια μιας εκ των σερμάμενων γριών οι οποίες είχαν αναφερθεί σε ποστ τριών ετών κατά την μετοίκηση μου στον τρέχοντα χώρο και θυμήθηκα το κολασμένο καλοκαίρι που πέρασα γράφοντας την διπλωματική και τις γριές απέναντι να βρίζονται όλη την μέρα ξεκινώντας αυστήρα από τις 8 και μισι το πρωί με την μία εκ των δύο γριών να κράζει στην άλλη: " σήκου! σήκου! μεσημέριασε! " και μαζί με την άλλη γριά να σηκώνομαι και εγώ που είχα κοιμηθεί κατά τις τρεις το βράδυ,γράφοντας, και να φτάνω πολλές φορές κοντά στο σημείο να βγώ στην βεράντα και να φωνάξω αγανακτισμένα:"τις μαλακίες του χάρου πληρώνουμε!!"...

και ναι χάρε...γιατί αν μου φάνηκε εμένα κόλαση το καλοκαίρι μόνο κ μόνο να τις ακούω σκέψου αυτές... και να φανταστείς πόσο άσχημη είναι η κατάσταση τους που η απο πάνω,η οποία κάθε βράδυ βλέπει ανελειπώς το αποκαλυπτικό δελτίο ή τον στέφανο χίο(που τηλεχτυπιούνται ότι όλα τελείωσαν και πρέπει να χυθεί αίμα ή χύνεται αίμα δεν έχω καταλάβει ), κάνοντας άλλη μια μπαλκονοσυζήτηση με την απέναντι κυράτσα,την οποία πρέπει να ακούν όλα τα γύρω διαμερίσματα, είπε σχολιάζοντας τις γριές:"Μακάρι να μην φτάσουμε πότε σε αυτό το σημείο" ,με εμένα να σκέφτομαι ότι δύσκολα μπορεί να πάει πιο κάτω από αυτό που είναι τώρα...

θυμός βγήκε τελικά...

Αξιοσέβαστα κλαρίνα

από το 7:30 κ μετά

Οδηγός επιβίωσης στα κλαρίνα

λοιπόν για τους μη γνώστες του χώρου θα ορίσω καταρχάς τα "κλαρίνα". Πρόκειται για αισχίστου ποιότητας συναθροίσεις συγχωριανών όπου καταναλώνοντας τόνους μπύρας και τρώγοντας κοψίδια στην λαδόκολλα ακούνε,όπως αυτοί και μόνο ισχυρίζονται, μουσική.

Μουσική δεν είναι σε καμμία περίπτωση...τα σάπια ηχεία τρίζουν σαν διαόλια...τα κλαρίνα τους παράγουν έναν συνεχή θόρυβο ενώ οι ερμηνευτές/τριες κάνουν τα πάντα για να κάνουν την φωνή τους όσο πιο φάλτσα και αηδιαστική γίνεται..

Για να επιβιώσει ένας φυσιολογικός άνθρωπος στην παραπάνω κατάσταση υπάρχουν οι παρακάτω λύσεις:

1. να πιει τα κέρατα του. Είναι μια σίγουρη λύση με την προϋπόθεση φυσικά ότι θα υπάρχει κάτι για να πιει,αφού κάποιες φορές συμβαίνει να υπάρχει διαθέσιμο μόνο ένα είδος μπύρας...

2. να βάλει ακουστικά και να ακούει mp3. Δυνατή λύση πάλι με προαπαιτούμενο ότι ο παθών δεν έχει το έχει ξεχάσει σπίτι.

3. να κάνει γιόγκα.-Καθιστός? Ναι γίνεται...κλείνεις το ένα σου ρουθούνι,εισπνέεις και μετά εκπνέεις...έπειτα κλείνεις το άλλο σου ρουθούνι και κάνεις την ίδια δουλειά.Πρόκειται για μια καλή λύση χωρίς προαπαιτούμενα και λοιπές προϋποθέσεις με το μόνο πρόβλημα ότι δεν μπορεί να βοηθήσει σε ακραίες περιπτώσεις...Αν πχ ένα σκυλί πεταχτεί και αρχίσει να γαβγίζει χωρίς να το περιμένεις τότε η νιρβάνα που έφτιαχνες με τόσο κόπο θα γκρεμιστεί σαν χάρτινος πύργος και θα βλαστημάς την ζωή σου.Ωστόσο, θα συνέλθεις άμεσα και σε λίγο,ακόμα και αν βρίσκεσαι δίπλα στο τρίζον ηχείο και ακούς όλα τα σκυλιά να γαβγίζουν μαζί θα είσαι εντέλως ήρεμος έτοιμος να κοιμηθείς...