http://fakellaki.blogspot.com/

Διάβασα χτες το blog της Αμαλίας...πρώτη φορά είδα 4-ψήφιο αριθμό comments..

Πίσω από κάθε της φράση κρύβεται το (δικαιολογημένα) βαθύ μίσος που ένιωθε για τους γιατρούς και ο πόνος που είχε στιγματίσει την ζωή της.Χωρίς να χρησιμοποιεί ποιητικό λόγο καταφέρνει να σου περάσει τα συναισθήματα της χρησιμοποιώντας μια αφοριστική γραφή διανθισμένη με αφηγήσεις πραγματικων γεγονότων και μερικά καλά λόγια για αυτούς που την βοήθησαν..

Σίγουρα υπάρχουν υπερβολές στο blog της..σίγουρα θα μπορούσε να πει κάποιος ότι μια πιο στωική αντιμετώπιση του θέματος θα ήταν 'καλύτερη'.Κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει όμως την καθαρότητα των συναισθημάτων της..μίσος,πόνος,κραυγές απελπισίας..όλα αποτυπώνονται πεντακάθαρα στα γραπτά της

Θέτει έτσι μια φασιστική κόκκινη γραμμή...ή είσαι μαζί μου ή είσαι με τους πιθήκους..δεν χωράνε 'ναι μεν αλλά'

Οσο για την δικαίωση της Αμαλίας...όταν κάτι σου μιλάει άμεσα στο συναίσθημα,ότι κάνεις για αυτό θα το κάνεις άμεσα..μετά από λίγο καιρό,ανακλαστικά, θα φροντίσεις να το ξεχάσεις

ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΛΑΘΟΣ

βρε τα παρεξήγησα τα παιδιά..σιγά που δεν θα καναν και αυτοί το show τους..σιγά μην είχαν την αξιοπρέπεια να παραδεχτούν ότι απλά χαπακονοταν..σιγά που δεν θα εμφανιζόταν πάλι ο επίτιμος δικαστής των λαμογίων,ο κος Δημητρακόπουλος να ωρύεται υπερ των αδικημένων πελατών του..

Εγραψα στο προηγούμενο ποστ ότι η ντόπα σε κάνει αναίσθητο..λάθος
Η ντόπα σε κάνει ηλίθιο..μόνος ένας ηλίθιος θα έφτιαχνε μια τόση ηλίθια ιστορία!

Δεν ξέρω..νόμιζα ότι η ιστορία με το ατύχημα των Κεντέρη-Θάνου ήταν η απόλυτη μλκια που έχει ειποθεί ποτέ..και όμως έκανα λάθος..το email της σου λι την ξεπερνά κατά πολύ..

keep walking..πείτε μας κ άλλα..αντέχουμε..

Πέσαν και οι μπάρες..

Ντοπε σχεδόν όλη η εθνική ομάδα άρσης βαρών..

"Το παίρναμε νομίζοντας ότι είναι κάτι απλό",δήλωσε για το χαπάκι του διαβόλου εις εκ των χαπακωμένων αθλητών.
Τι απογοήτευση..περίμενα κάτι καλύτερο από μια ομάδα με τόσα χρυσά μετάλλια..

Τουλάχιστον οι Θάνου-Κεντέρης δώσαν και λίγη αίγλη στην ξεφτίλα τους..μυστηριώδη ατυχήματα..εγκλεισμός σε νοσοκομεία με χιλιάδες πολιορκητές-δημοσιογράφους απέξω..ο Συρίγος να καταγγέλει..είχε ένα τουπέ το όλο θέμα..

Ενώ τώρα απλώς ένα "κακό" χαπάκι..φθήνια!

Δεν ξέρω γιατί αλλά πάντα με κυριεύει μια διαβολική χαρά όταν ακούω για υποθέσεις ντοπινγκ..
Ισως να είναι καταλοιπο της ρωμαικής αρένας....θέλω στο τέλος του show να βλέπω τους πρωταγωνιστές να σφαγιάζονται(έστω και μεταφορικά)

Και γενικότερα,η πτώση όλων των εργαζομένων στον τομέα του θεάματος(βλέπε ηθοποιούς,τραγουδιστές,αθλητές κτλ) είναι κάτι που προκαλεί αίσθηση στο κοινό τους..
Αρχή διατήρησης της ενέργειας..οκ τους θαύμασες,τους χειροκρότησες κτλ..για να 'δέσει' το puzzle πρέπει να τους δεις και να πέφτουν..να τους γιουχάρεις

Από την άλλη χαίρομαι που αναδεικνύεται η σαπίλα του όλου συστήματος..

Θα σου πει ο αθλητής..ρε φίλε,άμα θες να κάνεις κάτι πρέπει να πάρεις..όλοι παίρνουν,είναι status quo
Εχεις απόλυτο δίκιο θα του απαντήσω,έτσι είναι.


Η σαπίλα έγκειται αλλού..ο Κεντέρης,για παράδειγμα,το παίζε μασκοτ του ολυμπιακού πνεύματος..έβγαινε και μίλαγε για τα ολυμπιακά ιδεώδη και τα μάτια του ήταν πεντακάθαρα..δεν υπήρχε ούτε υποψία ενοχής..
Πως τα κατάφερνε ρε ο κεράτας?..Τόσο πολύ τα είχε γραμμένα στα @@ του?
Η μήπως η ντόπα σου δίνει και την ευτυχία του να είσαι αναίσθητος?

Αν είναι έτσι..ας πλακωθούμε όλοι στις ντόπες αδέρφια!

Πορεία προς το πανεπιστήμιο..

Είχα μάθημα στις 4 χτες οπότε κατα τις 3 και μισι ξεκίνησα από το σπίτι μου..
Κατηφορίζοντας προς την οδό Κορίνθου από όπου και περνάει το λεωφορείο έβλεπα με μεγάλη μου χαρά ότι δεν είχε περάσει κάποιο απο τα λεωφορεία που ανεβαίνουν στο πανεπ(έχω 'οπτική επαφή' με την Κορίνθου κανά πεντάλεπτο πριν φτάσω σε αυτήν)

Φτάνω τελικά στην Κορίνθου και την ίδια στιγμή βλέπω και το λεωφορείο να περνάει..τρέχω και το προλαβαίνω την τελευταία στιγμή..

Δεν είχα προλάβει προφανώς να αγοράσω εισιτήρια και ζητάω από τον οδηγό ένα επιβαρυμένο..

- Δεν έχω,μου κάνει.
(Τον κοιτάζω καλύτερα και με τρόμο διαπιστώνω ότι ήταν ο χαρακτηριστικά μελαχροινός οδηγός(γύφτουλας) που εδώ και χρόνια 'λυμαίνεται' τις ζωές των κακόμοιρων επιβατών-φοιτητών..
Ολοι οι άλλοι οδηγοί,σε περίπτωση που εσύ δεν έχεις εισιτηριο και δεν έχουν επιβαρυμένο ή ρέστα για να σου δώσουν, σου λένε ρώτα κανέναν άλλον στο λεωφορείο αν έχει και πολύ εύκολα το ξεχνάνε..
Αυτός όμως εκεί..αν δεν καταφέρει να εξασφαλίσει ότι πλήρωσες με κάποιον τρόπο την διαδρομή θα σε κατεβάσει..)

-Θες να κατέβω,του απαντάω λοιπόν,ή να ρωτήσω κανέναν άλλον αν έχει?
-Ρώτα,μου λέει,τι να κατέβεις..νέος άνθρωπος..

Ρωτάω,λοιπόν,κάτι παιδιά που κάθοταν στις μπροστινές θέσεις αλλά κανείς τους δεν είχε δεύτερο εισιτήριο..ήταν και μερικοί άλλοι στις πιο πίσω θέσεις αλλά βαριόμουν να πάω μέχρι εκεί..άσε που,όπως και να το κάνεις, δεν είναι κ το πιο ευγενικό πράγμα του κόσμου να ενοχλείς τον καθένα για εισιτήριο..

Πηγαίνω λοιπόν και κάθομαι σε μια θέση περιμένοντας,μοιραία, τον 'γύφτουλα' να με φωνάξει και να μου την πει..

Είχαμε περάσει ήδη 2-3 στάσεις και ούτε φωνή ούτε ακρόαση..λες να γινε κανά θαύμα και να το ξέχασε,σκεφτόμουν..Ομως όχι..σε μία στάση που ανέβηκαν πολλοί φοιτητές ακούω να με φωνάζει..εσύ που δεν είχες εισιτήριο για έλα λίγο..

-Ρώτησα και δεν είχαν,του λέω..
-4 άτομα ρώτησες μόνο μου απαντάει..τι νομίζεις επειδή κάθομαι εδώ μπροστα δεν καταλαβαίνω τι γίνεται πίσω?(Λέγοντας την τελευταία φράση στρέφει ολόκληρο το πρόσωπο του προς το μέρος μου έχοντας την χαρακτηριστική γκριμάτσα της απόλυτης αλαζονείας)
-Αντε πήγαινε ρώτα και τους άλλους που ανέβηκαν τώρα αν έχουν εισιτήριο,προσθέτει.
-Εισπράκτορας θα το παίξω?..του απαντάω..κατέβασε με στην επόμενη στάση να τελειώνουμε!
-Αυτό ακριβώς θα κάνω μου λέει θριαμβευτικά.



Μετά από λίγο,λοιπόν,βρίσκομαι σε μια ξένη και αφιλόξενη στάση..στα αριστερά μου βλέπω ένα περίπτερο..ωραία σκέφτομαι..θα αγοράσω επιτέλους αυτό το καταραμένο εισιτήριο..

Φτάνοντας στο περίπτερο,ο περιπτεράς,ένας άνδρας γύρω στα 40, είχε κλειστό το τζαμάκι..
Από ευγένεια πάω να το ανοίξω μόνος μου..έτσι για να μην κουραστεί ο άνθρωπος..
-Μην πιάνετε τα τζαμάκια ρε παιδιά μου κάνει περίλυπος..ένα μπουκαλάκι καθαριστικό χάλασα για να το καθαρίσω,προσθέτει φανερά ενοχλημένος..
Μένω εμβρόντητος να τον κοιτάζω...σκέφτομαι συνειρμικά τον καντακουζηνο στο κωνσταντίνου και ελένης..
-Τέλοσπάντων μου λέει..τι θέλεις?
-Δυο κίτρινα
-Τι κίτρινα,ρωτάει παραξενεμένος
-Εισιτήρια,απαντάω..(ξανά εμβρόντητος)
-Δεν έχω εισιτήρια.
-Κάνα άλλο περίπτερο εδώ στη γειτονιά που να έχει, ξέρετε?
-Εχει παντού μου κάνει..και προς τα πάνω και στα δεξιά ..παντού
-Ευχαριστώ πολύ του κάνω και φεύγω

Anyway,αφού περπάτησα περίπου 500 μέτρα μέχρι την επόμενη στάση και κατάφερα,επιτέλους,να προμηθευτώ το μαγικό χαρτάκι πήρα το επόμενο λεωφορείο που με οδήγησε στην Ιθάκη...

Και όσο για το 'γύφτουλας' που έλεγα για τον οδηγό,όπως μου χε εξηγήσει ένας άλλος, 'λιγότερο μαύρος' οδηγός, ότι από την στιγμή που μου ζητάς επιβαρυμένο και εγώ δεν έχω να σου δώσω..ή πρέπει να σε κατεβάσω σε ένα περίπτερο και να περιμένω να αγόρασεις ή να σε πάω τζάμπα..

Γαλανόλευκα πανιά χορεύουν στον αέρα

Ολα άρχισαν πριν τρεις μέρες όταν με την άκρη του ματιού μου είδα μια ελληνική σημαία σε μια βεράντα...οικονομική κρίση στις ΗΠΑ σκέφτομαι..φοβάται ο κόσμος και το ριξε στον εθνικισμό..

Μετά από λίγο,φυσικά,θυμήθηκα ότι πλησιάζει η εθνική μας εορτή και ο ελληνικός λαός κατακλυζόμενος από ρίγη 'εθνικής υπερηφάνειας' βγάζει τα εν λόγω πανιά στις βεράντες..

Τι είναι όμως εθνική υπερηφάνεια?..Είναι το συναίσθημα του να νιώθει κανείς ευχάριστα αναλογιζόμενος τα κατορθώματα του έθνους του..

Και γιατί να νιώθει κανείς ευχάριστα?..Γιατί νιώθοντας κανείς ευχάριστα ελαχιστοποιεί τις πιθανότητες να νιώθει δυσάρεστα..

Και γιατί να μην νιώθει δυσάρεστα?..Γιατί ο άνθρωπος θυμάται ότι όποτε νιώθει δυσάρεστα παρουσιάζει διάφορα συμπτώματα όπως σφίξιμο στο στομάχι,αυπνία..νιώθει με μία λέξη πόνο

Αρα η ζωή είναι μια διαρκής μάχη για την αποφυγή του πόνου..

Πάντως ο Κρισναμούρτι λέει ότι η ευχαρίστηση φέρνει πόνο..Και δίκιο έχει αφού ο εθνικά υπερηφανος Ελλην σήμερα,είναι πολύ πιθανό να νιώθει άσχημα στο μελλόν μετά από κάποια (νέα) εθνική ξεφτίλα..

Και για να επιστρέψω στην σημαία,αν αναλογιστεί κανείς ότι το αντίβαρο του να βγάζεις την σημαία στην βεράντα σου είναι να την καις τότε σίγουρα την προτιμώ ανεμίζουσα στο μπαλκόνι του γείτονα μου..Είναι μια εικαστική παρέμβαση βρε αδερφέ..που ντάξει μπορεί να ναι κάπως ομοιόμορφη(όλες οι σημαίες είναι γαλανόλευκες) είναι σε αντίθεση με το καις σημαίες και διαβατήρια(βλέπε υπέρβαρο rapper σε συναυλία) περιβαλλοντικά φιλική.

Και η μόλυνση του περιβάλλοντος είναι πολύ σημαντικό θέμα κύριοι...

ΤΣΙΠΡΑΣ-ΠΡΟΞΕΝΙΟ

Εντυπωσίασε παλι ο Αλέξης, που σαν λυγερόκορμος νέος που του προξενεύουν μια χοντρή,άχαρη πλην πλούσια νύφη , έδειξε την πυγμή του και ξεχωρίσε την θέση του κατά την επίσκεψη του στο σπίτι της άσχημης νύφης(εν προκειμένω στο συνέδριο του πασοκ)


Το που θα καταλήξει όλο αυτό το θέμα λίγο με νοιάζει..

Το εντυπωσιακό της όλης υπόθεσης είναι οι σπόντες που πέταξε ο Αλέξης λίγο πριν πάει στο συνέδριο(κάτι για την πρόσκληση του Αμερικανού Πρέσβη αν θυμάμαι καλά).

Δηλαδή λίγο πριν την ομιλία του στο συνέδριο στο οποίο και ήταν ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΣ,ο Αλέξης έκρινε απαραίτητο να τους τα χώσει..

Δεν το χωράει ο νους μου...με ποια λογική ο Αλέξης προέβει σε αυτό το διάβημα?

Αλλά έτσι πρέπει..γροθιά στο κατεστημένο του savoir vivre!!!!

ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ

Μετά την εκλογή του Αλέξη Τσίπρα ως προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, τα δύο παραπάνω κόμματα βρίσκονται,de facto, στο ίδιο στρατόπεδο πολιτικής σκέψης..

Αυτό γιατί ο αξιότιμος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κος Γιώργος Α. Παπανδρέου βρήκε στο πρόσωπο του κυρίου Τσίπρα έναν συμπαραστάτη..έναν συνοδοιπόρο...έναν συμμαχο βρε αδερφέ, που μοιράζεται το όραμα του περί πολιτικής βλακείας..

Πολλές φορές αντηχεί μέσα μου το ρήτο:όλα είναι σχετικά..για τίποτα δεν μπορείς να είσαι σίγουρος..

Πιστός σύμμαχος μου στην αναζήτηση για ένα σταθέρο σημείο είναι ο κος Α. Παπανδρέου..
Εχω σχεδον πειστεί ότι υπάρχει Αυτός που δεν μπορεί να κυβερνήσει ένα κόμμα..
Μακάρι να παραμείνει για πολλά χρονια ακόμα στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ώστε να πεισθώ τελείως..

Το κοινό σημείο Παπανδρέου-Τσίπρα είναι η ανευθυνότητα-βλακεία που τους διακρίνει και τους δύο και η οποία κατα την ταπεινή μου γνώμη έχει τις ρίζες της σε μια αίσθηση ασυλίας που πρέπει να νιώθουν.

Ο Α. Παπανδρέου νιώθει ότι,όντας γιος του Ανδρέα Παπανδρέου, έχει το δικαίωμα να κάνει 1,2,3....10000 'λαθάκια' παραπάνω..

Ο κος Τσίπρας,πιστεύοντας οτι είναι μικρό παιδί ακόμα,καταλαβαίνει ότι δεν πειράζει να πει και καμμιά βλακεία παραπάνω..(κάθε συνέντευξη του είναι ένας ύμνος στην πολιτική ανευθυνότητα)

Ας συμμαχήσουν λοιπόν αυτοί οι δύο άνδρες!....Για τη νίκη!