Tuesday, December 11, 2012

Άλκης Αλκαίος



Χθες το απόγευμα χάζευα αυτό το τραγούδι...

Και για κάποιο λόγο έψαξα να δω ποιος είχε γράψει τους στίχους..

- 'Άλκης Αλκαίος', απεφάνθει το google.
- Πάλι αυτό το όνομα, σκέφτηκα.

Και έμεινε εκεί...δεν το ψαξα να δω παραπάνω ποιος είναι αυτός ο τύπος που συνέχεια πέφτω πάνω στο όνομα του στα τραγούδια που γουστάρω...

Και αυτό ήθελε και ο ίδιος άλλωστε... έγραφε με ψευδώνυμο, ουσιαστικά ποτέ δεν είχε δώσει μια συνέντευξη, πέθανε σήμερα και στα κλασσικά αφιερώματα βάζουν μια φωτογραφία του πριν 30 χρόνια...

Ο θάνατος όμως δίνει το ελεύθερο στον καθένα - ακόμα και στον τελευταίο blogger - να σκαλίσει την ζωή του άλλου... να ψάξει να δει ποιος κρύβεται πίσω από αυτούς τους στίχους που τον πιάνουν...

Παρακάτω ένα κείμενο από τον Οδυσσέα Ιωάννου... ξετυλίγει λίγο το 'πέπλο της σιωπής'...

Χωρίς τον Αλκαίο



«Πού ακούστηκε ο Άλκης να πεθαίνει;». Έφυγε τα ξημερώματα. Μετάσταση στο συκώτι. Ένας από τους δυο τρεις ανθρώπους που με «έσπρωξαν» να γράψω τραγούδια. Δάσκαλος και φίλος.

Άφαντος και αμίλητος. Δεν έδωσε καμία συνέντευξη στη ζωή του, δεν φωτογραφήθηκε ποτέ μετά από το 1981, τελευταία του δημοσιευμένη φωτογραφία στον εμβληματικό δίσκο «Εμπάργκο». Καθηλωμένος για δεκαετίες από μία αρρώστια που τον είχε διπλώσει στα δύο, πριν έρθει ο καρκίνος. Ο Άλκης – ο Βαγγέλης Λιάρος. Κάποτε διάβασε ένα ποίημα του δημοσιευμένο στον Ριζοσπάστη ο Θάνος Μικρούτσικος. Έψαξε, τον βρήκε, του ζήτησε να μελοποιήσει λόγια του. Ερωτικό (Πιρόγα), Μεσ’ στο χημείο του μαγιού, Το κακόηθες μελάνωμα, Ρόζα, Πάντα γελαστοί, Σαν πλανόδιο τσίρκο, Blues on the road, αλλά και εκείνα τα σκέτα κατάγματα, Χαρούμενο τραγούδι για την Σύλβια Πλαθ καιΓαμμαγραφία.

Ένα από τα ισχυρότερα δημιουργικά δίδυμα στην ιστορία της δισκογραφίας μας. Αλλά και τραγούδια για τονΒασίλη Παπακωνσταντίνου, τον Νότη Μαυρουδή (Πρωινό τσιγάρο), τον Μίλτο Πασχαλίδη, τον ΣωκράτηΜάλαμα, τον Μάριο Τόκα, τον Δημήτρη Μητροπάνο, τον Μπάμπη Στόκα, τον Χρήστο Θηβαίο, τονΛαυρέντη Μαχαιρίτσα...
Ο Άλκης που με περίμενε Κυριακές απογεύματα, με ένα ποτήρι γάλα και πολλά τσιγάρα. Προσπαθούσε να μείνει όρθιος στην καρέκλα. Μπάσος και γρήγορος στις λέξεις. Οι στίχοι του όλοι χειρόγραφοι. Όμορφα γράμματα. «Για δες κι αυτό!» Κάποια από τις πρώτες φορές που βρεθήκαμε σπίτι του, τόλμησα να του το ζητήσω. Ευγενική άρνηση: «Αν ποτέ αποφασίσω να δώσω συνέντευξη, το ξέρεις πως θα την δώσω μόνο σε εσένα.» Τελικά, δεν την ήθελα. Γιατί να την θέλω; Δεν το αναφέραμε ποτέ ξανά.

Ως γενναιόδωρος που ήταν, μου χάρισε κάτι πολύ ακριβότερο. Το 1996, κυκλοφορεί ο δίσκος Στου αιώνα την παράγκα. Ο δίσκος της Ρόζας. Μου αφιερώνει το τραγούδι από το οποίο προέκυψε ο τίτλος του δίσκου, το Για μια Ντολόρες. «Στον Οδυσσέα Ιωάννου, καλή θητεία αεροπόρε». Το μαθαίνω μετά από μία δύσκολη σκοπιά στη Λάρισα. Παίρνω κουράγιο για δέκα θητείες. Σπεύδω να προσφέρω ένα μικρό αντίδωρο. Του γράφω και του αφιερώνω τρία χρόνια αργότερα τις Μικρές Νοθείες,  στο δίσκο Θάλασσα στην Σκάλα.

Ο Άλκης που με αναστάτωσε όταν πρωτοάκουσα στίχους του. Που άλλαξε την τροχιά μου. Ο στιχουργός με τις περισσότερες ιστορικές αναφορές στα τραγούδια του. Σε γεγονότα και πρόσωπα "δεύτερης ανάγνωσης". Που γοητευόταν από τους αφώτιστους ήρωες. Αλλά και της ακαριαίας τρυφερότητας, του έρωτα δύο δυνατών σωμάτων, κάτι που μόνο με την φαντασία του μπορούσε να ζήσει. Που χρησιμοποιούσε τις λέξεις μόνο μετά από επιμελές τρόχισμα. Ο Άλκης που είχαν πέσει όλοι επάνω του, να βγάλει από το Ερωτικό την λέξη Βησιγότθοι, γιατί είναι κρίμα ένα τόσο ωραίο τραγούδι να καταστραφεί από μία λέξη.

2 comments:

lucinta said...

Με όλον τον σεβασμό, sen, τη Ρόζα δεν την ακούς από Θηβαίο και Πασχαλίδη αν έχεις επιλογή...

Κρίμα μεγάλο για τον άνθρωπο. Κρυβόταν πίσω από πολλά και δικά μου αγαπημένα τραγούδια...

sen_saven said...

lucinta,

gia to prwto meros tou sxoliou sou..

to magazi edw to lene disputable..toutestin grafw oti 8elw kai eksorismou xwraei amfisvhthsh...

den kserw omws pws ta kataferes na vreis mia apo tis elaxistes anarthseis pou den upakouei sto geniko kanona...

dhladh... sto 8eo sou... sou phgainei na arxiseis disputatio se mia tetoia anarthsh...