... λέει εδώ ένας αυστραλός marketing τύπος..
Πως θα το κάνεις αυτό: Σύμφωνα με τον αυστραλό φίλο μας, ο θυμός είναι κάτι που και οι πιο ψαγμένοι ζεν δάσκαλοι παλεύουν να μειώσουν, άρα αφού μέχρι και αυτοί δεν έχουν καταφέρει να τον θάψουν τότε η πιο έξυπνη κίνηση είναι να τον κατανοήσεις και να λύσεις τα προβλήματα που σου δημιουργούν αυτόν τον θυμό... και αραδιάζει μερικά ατάκες ότι ο θυμός πηγάζει από εμάς, ότι είναι αποτέλεσμα των φόβων μας κτλ...
Και έρχεται στο μυαλό μου η 65-χρονη θεία μου που είναι πάντα τσατισμένη με οτιδήποτε κινείται σε αυτή τη γη και λέω, ναι! έχει δίκιο ο αυστραλός!... αν η θεία είχε κατανοήσει την πηγή του θυμού της (που δεν ήταν άλλος από το ότι ο άντρας της 30-40 χρόνια πριν την παράτησε και έφυγε στη Γερμανία, ενώ η ίδια έμεινε στην Ελλάδα να ζει - για κάποιο λόγο - με την πεθερά της) και είχε ξαναπαντρευτεί τότε η ζωή της θα ήταν πολύ καλύτερη...
Και συνειρμικά πάλι θυμάσαι την 40-χρονή καινούρια receptionist στη δουλειά που είδες φευγαλέα σήμερα να βρίσκεται στην αρχή του λεγόμενου 'κλαψό-μαλτέζικου-mood' Είναι κάτι στο οποίο εντρυφούν κυρίως οι γυναίκες και το οποίο ξεκινάει με την περιγραφή κάτι που - απότι ακούγεται - είναι αδιανόητο και καταλήγει με μια επίκληση στις υπόλοιπες γυναίκες οι οποίες σπεύδουν να κουνήσουν συγκαταβατικά το κεφάλι...κάτι σαν τον ογκουνσοτο σε πιο light φάση...
Και είναι και οι γέροι που δύσκολα θα δεις έναν από αυτούς στον δρόμο που να χαμογελάει στο δρόμο... ή οι Γερμανοί με την υποβόσκουσα τσατίλα να αχνοφέγγει στην φάτσα τους...
Οπότε αναρωτιέσαι... μήπως Αυστραλέ ο θύμος είναι χρήσιμος αλλά μόνο και μόνο επειδή - για οποιοδήποτε λόγο - υπάρχει?... σκέψου τα θετικά του:
1. Είναι μια πιο λειτουργική μορφή κατάθλιψης.
2. Σου δίνει την δύναμη να κάνεις πράγματα ακόμα και αν είσαι κουρασμένος.
3. Κάνει την ζωή σου πιο ενδιαφέρουσα - σε κάνει να νιώθεις ότι έχεις εντοπίσει αυτόν που έχει 'άδικο' οπότε αγωνίζεσαι για έναν καλύτερο κόσμο...
4. Μπορεί να διασκεδάσει τον υπόλοιπο κόσμο... πέρα από τον Πάτρικ βάζω και λίγο vettel:
Πως θα το κάνεις αυτό: Σύμφωνα με τον αυστραλό φίλο μας, ο θυμός είναι κάτι που και οι πιο ψαγμένοι ζεν δάσκαλοι παλεύουν να μειώσουν, άρα αφού μέχρι και αυτοί δεν έχουν καταφέρει να τον θάψουν τότε η πιο έξυπνη κίνηση είναι να τον κατανοήσεις και να λύσεις τα προβλήματα που σου δημιουργούν αυτόν τον θυμό... και αραδιάζει μερικά ατάκες ότι ο θυμός πηγάζει από εμάς, ότι είναι αποτέλεσμα των φόβων μας κτλ...
Και έρχεται στο μυαλό μου η 65-χρονη θεία μου που είναι πάντα τσατισμένη με οτιδήποτε κινείται σε αυτή τη γη και λέω, ναι! έχει δίκιο ο αυστραλός!... αν η θεία είχε κατανοήσει την πηγή του θυμού της (που δεν ήταν άλλος από το ότι ο άντρας της 30-40 χρόνια πριν την παράτησε και έφυγε στη Γερμανία, ενώ η ίδια έμεινε στην Ελλάδα να ζει - για κάποιο λόγο - με την πεθερά της) και είχε ξαναπαντρευτεί τότε η ζωή της θα ήταν πολύ καλύτερη...
Και συνειρμικά πάλι θυμάσαι την 40-χρονή καινούρια receptionist στη δουλειά που είδες φευγαλέα σήμερα να βρίσκεται στην αρχή του λεγόμενου 'κλαψό-μαλτέζικου-mood' Είναι κάτι στο οποίο εντρυφούν κυρίως οι γυναίκες και το οποίο ξεκινάει με την περιγραφή κάτι που - απότι ακούγεται - είναι αδιανόητο και καταλήγει με μια επίκληση στις υπόλοιπες γυναίκες οι οποίες σπεύδουν να κουνήσουν συγκαταβατικά το κεφάλι...κάτι σαν τον ογκουνσοτο σε πιο light φάση...
Και είναι και οι γέροι που δύσκολα θα δεις έναν από αυτούς στον δρόμο που να χαμογελάει στο δρόμο... ή οι Γερμανοί με την υποβόσκουσα τσατίλα να αχνοφέγγει στην φάτσα τους...
Οπότε αναρωτιέσαι... μήπως Αυστραλέ ο θύμος είναι χρήσιμος αλλά μόνο και μόνο επειδή - για οποιοδήποτε λόγο - υπάρχει?... σκέψου τα θετικά του:
1. Είναι μια πιο λειτουργική μορφή κατάθλιψης.
2. Σου δίνει την δύναμη να κάνεις πράγματα ακόμα και αν είσαι κουρασμένος.
3. Κάνει την ζωή σου πιο ενδιαφέρουσα - σε κάνει να νιώθεις ότι έχεις εντοπίσει αυτόν που έχει 'άδικο' οπότε αγωνίζεσαι για έναν καλύτερο κόσμο...
4. Μπορεί να διασκεδάσει τον υπόλοιπο κόσμο... πέρα από τον Πάτρικ βάζω και λίγο vettel:
No comments:
Post a Comment