Ημερολόγιο Σπιτονοικοκυραίων...

Με την τωρινή landlady έχουμε φτάσει σε σημείο να την απειλώ για δικηγόρους, να καλώ όντως κάτι legal consulting και να μου λένε 'αστο δεν έχει νόημα' οπότε κάνω έναν απολογισμό για να καταλάβω αν φταίω εγώ ή αυτοί...

2003 - 2005, Πάτρα: Κανένα πρόβλημα - Τους είχα γράψει και ένα cd με Καζαντζίδηδες θυμάμαι και είχαν καραγουστάρει... Βέβαια είχαν ρίξει άκυρο όταν ήθελα να φύγω στον 1.5 χρόνο εξαιτίας του χασάπικου που ήταν ακριβώς από κάτω αλλά οκ συμβαίνουν αυτά... Θυμάμαι  τον γιο του ιδιοκτήτη που την είχε πέσει χύμα στην υπάλληλο της ΔΕΗ όταν είχαμε πάει να κανονίσουμε κάτι διαδικαστικά.

2005-2008, Πάτρα: Είχαμε καυγάδες στο τέλος - ζόρικη γυναίκα, πρέπει να χε καμιά 15 διαμερίσματα που νοίκιαζε, είχε πει την κορυφαία ατάκα στην μάνα μου:

- Πίνει ένα πράσινο ποτό... Τι να τα κάνει τα πτυχία άμα είναι να καταλήξει αλκοολικός!

...Τελικά είχα δώσει στην μάνα μου λίγο αψέντι για να δει ότι δεν είναι τίποτα και δεν είχε πολύ αγχωθεί...

Γενικά η τύπισσα συνήθιζε να τσακώνεται με όποιον έφευγε, θυμάμαι ένα μεσημέρι έβριζε ουρλιάζοντας για περίπου μισή ώρα μια κοπέλα που έμενε διπλά και η οποία την έκανε μετά από 1-2 βδομάδες... Όταν προσπάθησε να κάνει κάτι αντίστοιχο με μένα είχε συναντήσει σθεναρή αντίσταση και είχε οπισθοχωρήσει στο πεντάλεπτο.. το αψέντι που είχα μόλις είχα πιει ήταν σοβαρός σύμμαχος σε αυτό..

Αξιομνημόνευτο το πεντάευρω που της είχα δώσει σαν εφάπαξ για το νερό που είχα χαλάσει μετά την πληρωμή του τελευταίου λογαριασμού... αλλιώς ακόμα θα με κυνήγαγε...

2008-2011, Αθήνα: Ήσυχος γεράκος, εκπροσωπούσε την αδερφή του που έμενε στην Κρήτη, κανένα σοβαρό πρόβλημα... Βέβαια κάτι είχε παιχτεί για ένα 20 ευρώ όταν έφευγα, του είχα χαρίσει όμως και 2-3 βιβλία και όλοι είμασταν χαρούμενοι....

2012, Γλυφάδα: Έμεινα δυο μήνες, την έκανα επειδή παραιτήθηκα από την εταιρία που ήταν εκεί, η πλούσια, σικάτη ιδιοκτήτρια δεν το σκέφτηκε καν να μου γυρίσει έστω ένα μέρος από τα δύο νοίκια της εγγύησης αν και της είχα πει ότι απολύθηκα... μου την είχε πει κιόλας γιατί νοίκιασα σπίτι αφού με απέλυσαν τελικά.... αν όντως με είχαν απολύσει ίσως να της έριχνα 2-3 παναγίες...

2012-13: Dusseldorf: Έξι μήνες - σοβαρά προβλήματα...

Ο εβδομηντάχρονος γερμανός παίζει να ταν λίγο σαλεμένος... Μια φορά που είχα αργήσει 2-3 μέρες να απαντήσω σε ένα εμαιλ του είχε φτάσει στο σημείο να μου λέει ότι είχε πάρει τηλέφωνο στην εταιρία που δούλευα και του είχαν πει ότι με απέλυσαν (συνέχιζα να δουλεύω εκεί κανονικά)

Άλλη μια φορά είχε μπουκάρει μια μέρα που είχα άδεια στο σπίτι μου μαζί με έναν υδραυλικό για να φτιάξουν την θέρμανση που δεν δούλευε, χωρίς να με ενημερώσει πριν, και με είχε βρει να μισοκοιμάμαι... μου είχε κάνει και παρατηρήσεις θυμάμαι τότε γιατί ήταν άπλυτα τα πιάτα...

Επίσης, είχε κάνει μια ελληνικού τύπου κομπίνα με ένα κουζινάκι που είχα χαλάσει - οι αποδείξεις το βγάζαν περίπου στην διπλάσια τιμή από την κανονική, λογικά τα χαν συμφωνήσει με το μαγαζί που το αγόρασε, μισά δικά σου, μισά δικά μου... ω ναι, τα κάνουν και οι Γερμανοί αυτά:)

2013 Dusseldorf: Έξι μήνες - κανένα πρόβλημα με την ίδια την ιδιοκτήτρια (Ολλανδέζα στην καταγωγή)... κάτι καυγάδες με την πολωνή καθαρίστρια..

...η οποία ερχόταν κανά μισάωρο πριν την συμφωνημένη ώρα, με ξύπναγε και μου δίνε πέντε λεπτά να την κάνω από το σπίτι αλλιώς θα φευγε και δεν θα καθάριζε τίποτα...

2013, London: Μένω εδώ δύο μήνες και κάτι... απίστευτα πολλά προβλήματα... 

Με το που μπήκα στο σπίτι παρατήρησα ένα κρύο ρεύμα αέρα (ένα παράθυρο δεν έκλεινε καλά), που δεν το είχα προσέξει ο μλκας όταν πρωτοείδα το σπίτι... τι να δεις θα μου πεις με την θεογκόμενα μεσίτισα να κόβει βόλτες γύρω σου...

Όπως και να χει, περίπου για κανά μήνα η εβραία ιδιοκτήτρια με διαβεβαίωνε ότι την επόμενη εβδομάδα θα ρθει κάποιος να το φτιάξει, τίποτα... και όταν ένα απόγευμα με πήρε τηλ και μου λέει σε πέντε λεπτά θα μπω στο σπίτι για να το φτιάξω και της απάντησα κάτι του τύπου: 'αυτό δεν είναι σοβαρό notice' μου χε πει ότι είτε το φτιάχνουμε τώρα ή ποτέ... τελικά φτιάχτηκε μετά από μερικές βδομάδες...

Επίσης, έκλεισα το σπίτι με την διαβεβαίωση ότι έχει παραγγείλει έναν καινούριο καναπέ για να αντικαταστήσει τον υπάρχων σπασμένο και ο οποίος θα παραδιδόταν μέσα σε 2-3 βδομάδες... ακόμα τον περιμένω...

Γενικά η τύπισσα έχει ένα απίστευτα επιθετικό στυλάκι... μάλλον έχει να κάνει ότι δούλευε καμιά εικοσαριά χρόνια σαν pa (personal assistant) σε CEO's, οπότε τα κόμπλεξ και η καταπιεσμένη οργή που έχει παίζει να χουν χτυπήσει ταβάνι... εγώ τι φταίω όμως... ούτε CEO είμαι ούτε pa έχω..

Τα γράψα τα παραπάνω γιατί έχοντας στο μυαλό μου τις ιστορίες με τον γερμανό και την εβραία είχα αρχίσει να σκέφτομαι ότι κάτι κάνω και συνέχεια τσακώνομαι με τους landlords...

Αλλά, οκ, με μια πρόχειρη 'στατιστική' ανάλυση των δεδομένων φαίνεται ότι δεν παίζει κάτι τέτοιο..

Το βασικό κοινό των δύο πιο ζόρικων περιπτώσεων είναι ότι ήμουν φρέσκος σε μια ξένη χώρα χωρίς να μπορώ να αναγνωρίσω τις κακοτοπιές.. 

in any case, βλέπουμε...