Skip to main content

Posts

Για την πλάκα

Θυμάμαι ένα βιβλίο που χα διαβάσει... του έκο το όνομα του Ρόδου... όπου όλα γίνονταν για μια πραγματεία για το γέλιο... Και όταν λέω όλα..όλα!...μοναχοί πηδιόντουσαν μεταξύ τους, αλληλοδολοφονούνταν... τελικά το μοναστήρι κάηκε.... δύσκολη ιστορία:) Σε ένα βιβλίο - πάλι του έκο - ένας από του πρωταγωνιστές βρίσκεται λίγο πριν την εκτέλεση και αυτό που τον σώνει είναι η σκέψη ότι όλο αυτό το σκηνικό έχει αρκετή πλάκα... Φυσικά ο τύπος κάηκε κανονικότατα στην πυρά... αλλά σώθηκε με την έννοια ότι δεν πέρασε τις τελευταίες του στιγμές χεσμένος πάνω του να σκέφτεται τις χαρές που δεν έζησε, τα μουνιά που δεν πήδηξε κτλ... Ένας βασικός μηχανισμός που έχει ανακαλύψει η ανθρωπότητα για να σκοτώνει με κάποιο τρόπο την ώρα της είναι η εξύψωση των αναγκών σε ανώτατους στόχους μέσα από μια διεργασία μασκαρέματος... πχ είναι γεγονός ότι πρέπει να καλύψεις την ανάγκη σου για τροφή... είναι σχετικά απλό και μάλλον εύκολα εφικτό για μας τους δυτικούς.. κ όμως... μετουσιώνεις αυτ

Ψάχνοντας την...

Κάποια στιγμή όλοι παίρνουμε αποφάσεις. Συχνά όχι συνειδητές αποφάσεις - μας τραβάνε εκεί οι ανάγκες μας....μας καλουπώνουν μια χαρά και συνεχίζουμε βιδωμένοι σε μια ευθεία πορεία. Είναι σαν να μπαίνεις σε κλειστό αυτοκινητόδρομο...απλά οδηγάς χωρίς πολλές παρεμβολές.. Φυσικά παίζουν κ κάποιες έξοδοι αλλά αν δεν πηγαίνεις κάπου συγκεκριμένα τότε δεν θα βγεις σε καμμία από αυτές...θα συνεχίσεις όλο ευθεία... Στην πορεία αυτή θα έχεις την ψευδαίσθηση ότι παίρνεις αποφάσεις... και θα λες: 'νιώθω την ανάγκη να κάνω αυτό τώρα...πιστεύω ότι καιρός είναι κτλ...' Ουσιαστικά όμως θα αυτά που θα κάνεις θα παίζουν γύρω από έναν μέσο όρο που επιβάλει το καλούπι...θα μπορούν να περιγραφούν με ευκολία από την κουδούνα (κανονική κατανομή). Συμβαίνει όμως καμιά φορά να βγαίνεις από την πορεία. Τότε πάλι όμως το πιο πιθανό είναι να προσπαθήσεις να ξαναμπεις το συντομότερο δυνατό στο τριπάκι που ξέρεις πια καλά. Εκεί νιώθεις βολικά, έχεις μάθει να παίζεις το παιχνίδι - ξέρεις τι να

Η μέθη

Πρέπει να είσαστε συνέχεια μεθυσμένοι.  Όλα είναι εκεί : αυτό είναι το μοναδικό θέμα .  Για να μην αισθάνεσθε το φριχτό βάρος του Χρόνου που συντρίβει τους ώμους σας και σας γέρνει προς τη γη, πρέπει να μεθάτε χωρίς σταματημό. Αλλά με τι ; Με κρασί , με ποίηση ή με αρετή , με ό,τι σας κάνει κέφι.  Όμως μεθύστε. Και αν καμιά φορά στα σκαλοπάτια ενός μεγάλου παλατιού, πάνω στο πράσινο χορτάρι μιας τάφρου, μέσα στη σκυθρωπή μοναξιά του δωματίου σας, ξυπνήσετε και το μεθύσι έχει ήδη εξαφανιστεί, ρωτήστε τον άνεμο, το κύμα, το άστρο, το πουλί ,το ρολόι, όλα αυτά που φεύγουν, όλα αυτά που βογκούν, όλα αυτά που κυλούν, όλα αυτά που τραγουδούν, όλα αυτά που μιλούν, ρωτήστε τι ώρα είναι …και ο άνεμος, το κύμα, το άστρο, το πουλί, το ρολόι, θα σας απαντήσουν:  –είναι η ώρα για να μεθύσετε ! Για να μην είστε πια οι σκλάβοι οι μαρτυρικοί του Χρόνου, μεθύστε… μεθύστε χωρίς σταματημό ! Με κρασί, με ποίηση ή με αρετή, με ό,τι σας κάνει κέφι. (Σαρλ Μπωντλαιρ) Πίνω σερί τρεις μέρες τώρα... 

City - Am Fenster, 1978

God save the pousthdes...

Κάθομαι και το σκέφτομαι ώρες ώρες τι πλάκα έχει μια οργανωμένη κοινωνία και πόσο αντιφατική είναι.. Τι είναι μια οργανωμένη κοινωνία? Είναι σύνολο ατόμων που βασική προϋπόθεση για να μπει κανείς είναι ο ευνουχισμός.. Δηλαδή δεν παίζει κάποιος να είναι νεαρτενταλ, να αφήνει τις ανάγκες του να ξεχύνονται, να είναι απόλυτα αυθόρμητος, να λέει ότι σκέφτεται και μην τον ξεβράσει το σύνολο... Και αυτό στο πρώτο του κομμάτι σίγουρα έχει κάποιο νόημα...είναι προφανές ότι το πήδημα και η τρέχουσα οργάνωση του είναι βασικό συστατικό της κοινωνίας... Το κομμάτι όμως με την διπλωματία είναι κάπως πιο έμμεσο και πιο δύσκολο να το εξηγήσει κανείς..  Μέσα από πιο μηχανισμό κατέληξαν να κυβερνάνε οι 'πολιτικοί'... γιατί γουστάρει τόσο ο κοσμάκης το παραμύθι? Ποιος τον έμαθε ότι αυτός είναι τόσο γαμάτος και γιαυτό χρειάζεται ο αρχηγός του να είναι κάποιος που να τον καλοπιάνει και να του φέρεται όσο πιο υποκριτικά γίνεται? Δεν μου ρχεται καμμιά καλή απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα...ί

Brahms - Symphony No.3 - Poco Allegretto

Γερμανική Μουσική

To 1897 πέθανε ο Brahms...την ίδια στιγμή τέλειωσε και η μουσική των γερμανών... είναι κάτι αντίστοιχο με την νεοελληνική λογοτεχνία και τον Καζαντζάκη... Και το πρόβλημα είναι ότι με την λογοτεχνία, που είναι κάτι στατικό, υπάρχει λύση...μπορείς πολύ απλά να αποφύγεις τις λένες μαντάδες, τους Θεμελήδες κτλ... Η μουσική είναι κάτι ζωντανό..είναι μια μορφή έκφρασης του κάθε λαού... Και πες πχ ότι οκ... θα ακούω μουσική από το youtube... Αμ δε.. Δυστυχώς, αυτό το μουσικό περιεχόμενο της SME δεν είναι διαθέσιμο στη Γερμανία επειδή η GEMA δεν έχει παραχωρήσει τα αντίστοιχα δικαιώματα δημοσίευσης μουσικής. Λυπούμαστε γι'αυτό. και στην θέση της SME γράψε ότι θες...τα άκυρα που τρως είναι άπειρα...Δεν παίζει να ακούσεις αυθεντικό τραγούδι...μόνο κάτι σιχαμένα remix Γερμανικοί Σταθμοί: Μου θυμίζουν τους σταθμούς που άκουγα μικρός από μια κωμόπολη κοντά στο χωριό μου..3-4 cd max σε ένα ανήλεο repeat...παίζει να ακούσεις το ίδιο hit 3 φορές σε 2-3 ώρες...και φυσικά τα hi