disputable

Αντιγράφω πιο κάτω μία πρόταση από το βιβλίο του Προύστ 'Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο' και τον τόμο 'σόδομα και γόμμορα': ------------- Αυτό κάνει εντύπωση στην περίπτωση όσων είναι φτωχοί και ήρθαν από την επαρχία, δίχως γνωριμίες, δίχως τίποτα εκτός από τη φιλοδοξία να γίνουν κάποια μέρα διάσημοι γιατροί ή δικηγόροι, έχοντας ένα μυαλό κενό ακόμη από γνώμες, ένα σώμα γυμνό από καλούς τρόπους και που λογαριάσουν σύντομα να το εξοπλίσουν, όπως θα αγόραζαν για το δωματιάκι τους στο Καρτιέ Λατέν έπιπλα ανάλογα με το τι θα θα παρατηρήσουν και θα αντιγράψουν σε όσους είναι κιόλας «φτασμένοι» στο χρήσιμο και σοβαρό επάγγελμα όπου εύχονται να εγκατασταθούν και να διαπρέψουν¨ σ' αυτούς, η ιδιαίτερη τους κλίση κληρονομημένη δίχως να το γνωρίζουν, όπως η προδιάθεση για ζωγραφική, για τη μουσική, για τη μυωπία, είναι ίσως η μόνη ζωντανή, κυριαρχική πρωτοτυπία - που κάποια βράδια τους υποχρεώνει να απουσιάσουν από μια συνάθροιση χρήσιμη στη σταδιοδρομία τους με ανθρώπους από

Ξυπνάς ένα πρωί και μέσα σου παίζεται για άλλη μια φορά ακόμα το έργο της σωστής τάξης...του δικαίου... σκέφτεσαι δηλαδή: -Μα γιατί έγινε αυτό? - είναι τόσο άδικο!...κ ποιος δεν θα βρεθεί να πει ότι ήταν αδικία...και ότι πρέπει να τιμωρηθεί αυτός που το έκανε αυτό...από τους άλλους, από τον νόμο, από τον θεό.. από κάπου.. Και κάπου εκεί ενώ η δίκη συνεχίζεται στο μυαλό σου και βρίσκεται πια σε προχωρημένα στάδια με την αδικία να τονίζεται σε κάθε της μορφή και να καταδικάζεται από τους πάντες γυρνάς και σκέφτεσαι.. -H μαλακία έχει όρια... δεν έχει κανένα νόημα αυτό που κάνεις αυτή τη στιγμή για τους εξής παρακάτω λόγους: 1.η δικαιοσύνη είναι μια ψευδαίσθηση. 2.ο ορισμός του σωστού και του λάθους έχει γίνει έτσι ώστε να βαστιώνται τα λουριά του λαού και να ζει σε μια χαρούμενη οργανωμένη κοινωνία. 3.το συνεχές κυνηγητό του δικαίου και του σωστού δεν αποτελεί πράξη επανάστασης... είναι αποτέλεσμα σκληρού συντηρητισμού που έχει επιβληθεί πάνω σου από πολύ μικρή ηλικία και έχ

λοιπον ο τίτλος είναι κάτι πολύ φασιστικό....ειδικά αν ξεκινάς να πατάς τα κουμπιά του keyboard και δεν ξέρεις τι θα γράψεις τον νιώθεις να σε καταπιέζει αφόρητα.. το θέμα είναι όμως αφού ξεκινάς να εξωτερικεύεις κάτι ,πρέπει αυτό να ναι χειροπιαστό...να δείχνει κάτι που να διεγείρει τις αισθήσεις... τις δικές σου πρώτα και του αναγνώστη μετά...να βγάζει θυμό(disputable),θαυμασμό,να παράγει σκέψεις που έχουν να κάνουν με το μόνιμο ερώτημα γιατί ψοφάμε ή το πιο ενδομυχο και αφού ψοφάμε γιατί ζούμε και τι 'πρέπει' να κάνουμε στο ενδιάμεσο...τέτοια πράγματα.. -------------------edit------------ μετά από ώριμη σκέψη και μια βόλτα στη βεράντα όπου και είδα φευγαλέα τα αηδιαστικά μπούτια μιας εκ των σερμάμενων γριών οι οποίες είχαν αναφερθεί σε ποστ τριών ετών κατά την μετοίκηση μου στον τρέχοντα χώρο και θυμήθηκα το κολασμένο καλοκαίρι που πέρασα γράφοντας την διπλωματική και τις γριές απέναντι να βρίζονται όλη την μέρα ξεκινώντας αυστήρα από τις 8 και μισι το πρωί με την μία

από το 7:30 κ μετά

λοιπόν για τους μη γνώστες του χώρου θα ορίσω καταρχάς τα "κλαρίνα". Πρόκειται για αισχίστου ποιότητας συναθροίσεις συγχωριανών όπου καταναλώνοντας τόνους μπύρας και τρώγοντας κοψίδια στην λαδόκολλα ακούνε,όπως αυτοί και μόνο ισχυρίζονται, μουσική. Μουσική δεν είναι σε καμμία περίπτωση...τα σάπια ηχεία τρίζουν σαν διαόλια...τα κλαρίνα τους παράγουν έναν συνεχή θόρυβο ενώ οι ερμηνευτές/τριες κάνουν τα πάντα για να κάνουν την φωνή τους όσο πιο φάλτσα και αηδιαστική γίνεται.. Για να επιβιώσει ένας φυσιολογικός άνθρωπος στην παραπάνω κατάσταση υπάρχουν οι παρακάτω λύσεις: 1. να πιει τα κέρατα του. Είναι μια σίγουρη λύση με την προϋπόθεση φυσικά ότι θα υπάρχει κάτι για να πιει,αφού κάποιες φορές συμβαίνει να υπάρχει διαθέσιμο μόνο ένα είδος μπύρας... 2. να βάλει ακουστικά και να ακούει mp3. Δυνατή λύση πάλι με προαπαιτούμενο ότι ο παθών δεν έχει το έχει ξεχάσει σπίτι. 3. να κάνει γιόγκα.-Καθιστός? Ναι γίνεται...κλείνεις το ένα σου ρουθούνι,εισπνέεις και μετά εκπνέεις..

To παρακάτω πήγε στον συγγραφέα της στήλης: /////////////////////////////////////////// Διόδωρε, Διαβάζω σχεδόν πάντα το επταημερο σου στο ΒΗΜΑ της κυριακής και, μέχρι πριν λίγη ώρα τουλάχιστον, εκτιμούσα αυτά που έγραφες... Γενικά για το ΒΗΜΑ, παρόλο που υπάρχει σαφής πολιτική γραμμή, μπορείς να πάρεις μια γεύση για όλες τις απόψεις και τα άρθρα των τελευταίων σελίδων μαζί με τα ένθετα το κάνουν μια πολύ καλή πηγή πληροφόρησης. Όλα αυτά όμως μέχρι αυτό το φύλλο...που πρώτη φορά από όσο θυμάμαι υπήρχε προφανές κουκούλωμα για κάποιο θέμα...Γιατί στις 2-3 σελίδες που αφιερώθηκαν στα επεισόδια υπήρχε ολόκληρη στήλη με την άποψη του ακροδεξιού τύπου, το κεντρικό θέμα έγραφε κάτι ασυναρτησίες περί εμφυλίου στους ανάρχες ,ενώ μια πιο σοβαρή αποτύπωση της κατάστασης γινόταν από την αναφορά των απόψεων των ξένων δημοσιογράφων.... Κάτι σαν...."δεν τα λέμε εμείς αυτά τα κακά πράγματα...οι ξένοι..." Δεν πειράζει σκεφτόμουν...ας πάει στο διάολο...και το άρθρο του Πρετεντ

Θυμάμαι πριν κάτι μήνες ήθελα μια Παρασκευή βράδυ να περάσω απέναντι στην Σταδίου... Αμ δε...είχα πετύχει την πορεία των ποδηλατών...οι οποίοι ποδηλάτες έχουν το δόγμα ότι 'για να περάσεις απέναντι, άθλιε πεζέ, πρέπει να περιμένεις να περάσουμε πρώτα οοοοοοοολοι εμείς' οπότε... επειδή το κοβα να παιρνε κανα μισάωρο να περάσουν οι αυτού Μεγαλειότατοι ποδηλάτες είπα να το ρισκάρω... -Ε ρε φίλε...μου κάνει προφανώς ενοχλημένη μια αξιότιμη ποδηλάτισσα που αναγκάστηκε να κάνει έναν ελιγμό για να με αποφύγει... - Άντε γαμήσου μωρή πουτάνα!,ήταν η ενστικτώδης απάντηση που σκέφτηκα να δώσω...δν είπα τίποτα όμως αφού βασικός στόχος μου τότε ήταν να περάσω απέναντι σώος κ όχι να δίνω ευχές... και πιστεύω φίλε αναγνώστη ότι θα την δεχόταν με χαρά την ευχή η αξιότιμη ποδηλάτισσα...γιατί μετά από μελέτες ετών που έχω κάνει σε ψαγμένες συνάξεις έχω καταλήξει ότι σχεδόν όλοι στοχεύουν στην πραγμάτωση των ευχών τους... και δεν είναι κακό αυτό...στο dna των ανθρώπων είναι γραμμένο ν

θυμάμαι πριν κάτι χρόνια που κάποιος μαλάκας είχε ζωγραφίσει ένα 13 στα σκαλιά έξω από την σχολή μου(βάζελος προφανώς).. oπότε όντας στα γαυροντουζένια μου δεν παρέλειπα κάθε μέρα να τον πατάω...φόραγα θυμάμαι κ κάτι μποτάκια ασήκωτα...ο κρότος από την ιεροτελεστία του καθημερινού πατήματος ήταν αρκετά δυνατός... σήμερα το πρωί πάτησα το πανό της γενόπ...ντάξει δεν στάθηκα όπως έκανα παλιά για να το πατήσω ηχηρά και επιδεικτικά αλλά όπως το πάτησα φρόντισα να σύρω κάπως το πόδι μου πάνω του:) στο γυρισμό είδα ότι το χανε κρεμάσει...θα πρέπε να το φτύσω αν ήταν να δείξω την απέχθεια μου αυτή την φορά κ δν το ρίσκαρα...αν κ δεν πιστεύω να χα κανά πρόβλημα από τους καλοζωισμένους 45 ρηδες γενοπίτες με τις χρυσές αλυσιδίτσες στο λαιμό...θα ταν όμως μη-comme-il-faut το μόνο σίγουρο:) λένε ότι αύριο κατά τις 6 θα ξαναμαζευτούν...την ίδια περίπου ώρα θα βγουν κ οι αγανακτισμένοι...οι ρεπλικες των Ισπανών τύπων... επίσης πριν από καμμιά βδομάδα μας ξεκαθάρισε η τρόικα ότι δεν είναι α

Στην πάνω φωτο ο σισε φεύγει τρέχοντας από το Καραϊσκάκη αφού γύρω του φαίνονται διάφοροι γαύροι με κάπως εχθρικές διαθέσεις... οπαδικός φανατισμός...ρατσισμός λόγω του χρώματος....υποβόσκουσα εχθρότητα λόγω της μη-αποδοχής της διαφορετικής κουλτούρας κτλ είναι οι προφανείς λόγοι αυτής της συμπεριφοράς των γαύρων... και όμως... η παρακάτω εικόνα σε βάζει σε σκέψεις... Δηλαδή τι?!?!?...οι συμπαίχτες του στον βάζελο θα θέλαν πολύ να ναι στην θέση των γαύρων της παραπάνω εικόνας?!?!?...μήπως τους μετέδωσαν τον οπαδικό τους φανατισμό ?!?!? Είχα αναπτύξει μια θεωρία όπου ανέλυα το γιατί ήταν απόλυτα θεμιτό και δικαιολογημένο το να φάει ξύλο ο σισέ...έπαιρνε κανά 20 λεπτο να την εξηγήσω οποτε είχα βαρεθεί να την γράψω εδώ... τα είπε πιο απλά ο Σώκρατες λίγο καιρό μετά... Από την αρχή του φετινού πρωταθλήματος παρακολουθούμε όλοι οι Έλληνες πολίτες και κυρίως οι Έλληνες φίλαθλοι τη συμπεριφορά του κ. Σισέ εντός και εκτός γηπέδων. Την συμπεριφορά αυτή, εκτός της ποδοσ

Προηγούμενο Σάββατο κατά τις 12.. Ο sen_saven μισοκοιμάται σκεφτόμενος έναν πελάτη που είναι ορισμός του adrenaline junkie και τις 70 χιλιάδες ευρώ που χε χάσει μες στην  βδομάδα,κ ξαφνικά το τηλ βαράει: -Καλημέρα sen_saven,συγγνώμη που σε καλώ σαββατιάτικα,του λέει ο παραπάνω πελάτης,αλλά το loss είναι πολύ μεγάλο κ θα ήθελα όποτε μπορέσεις αν θες να μου κάνεις μια αναφορά γιατί τα χω χάσει... -Ναι τώρα σας σκεφτόμουν απαντά ο sen_saven...θα σας στείλω ενα μαιλ. Οπότε μετά από ανταλλαγή μακροσκελών εμαιλ φθάνουμε στην Τετάρτη το βράδυ οπότε ο πελάτης έχει ανοίξει θέσεις 17 μυρίων(με αέρα κοπανιστό) και ανακοινώνει ότι θα ξενυχτήσει να τις προσέχει...τελικά κλείνει την βδομάδα με κοντά στα 200 χιλιάδες ευρώ ζημιές...τσαμπα τα μαιλ σκέφτεται ο sen_saven...επρεπε να του πω στα ισια ότι καλύτερα να πα να κάνει μπαντζι τζαμπινγκ...θα γλίτωνε κ κανά φράγκο.. Τρίτη πρωί...τηλεφώνημα μπος στον sen_saven.. -Τι έχουμε για σήμερα? -Παίζει ένα πολύ δυνατό σημείο στην Εθνική...περί

λέει εδώ η  Φωτεινή Βελεσιώτου  που περά από το ότι είναι μια κλασσική γυναίκα ρεμπέτισσα είναι κ ο βασικός λόγος να μην αφιερώσω άλλη μια ανάρτηση στο να βρίζω τις δηθενο-έντεχνες τύπισσες που ξαφνικά αποφάσισαν ότι τόσα χρόνια τραγούδαγαν στην λυρική... Βγαίνει που λες η Κανά στην σκηνή με το μαύρο κυριλοφορεματακι κ λες από μέσα σου: -Πάλι το ίδιο ρε γμτ..Κ πες η Αρβανιτάκη έχει μια φωνή για να μας το παίξει μέγαρο...η Κανά που ειδικά τα τελευταία χρόνια δεν έχει κ τπτ να πει τι πάει να κάνει... Και όμως...έτσι όπως κλαις τα 15 ευρια για την είσοδο και τα υπόλοποιπα που είναι απαραίτητα για να συνεχίσεις να πίνεις για να την παλέψεις ξαφνικά βγαίνει στην σκηνή μια αντρογυναικα κάτι σαν απόγονος της Μπέλλου με αποχρώσεις Λεονάρδου... Και απλά γουστάρεις...γιατί βλέπεις κάτι αυθεντικό...που τραγουδάει γιατί έτσι θέλει....που τραγουδάει χωρίς να ξεχυλίζει ο η αίσθηση ανωτερότητας και χωρίς να θέλει να σε πείσει ότι είναι κάτι που δν είναι.. Και ψάχνεις για αυτήν μερικές μ

ο πρετεντέρης είναι ένα βολεμένο σε ένα παράθυρο λαμογάκι από όπου τρομοκρατεί  κατά βούληση τον κοσμάκη... Δυστυχώς όμως πρέπει να αναγνωρίσω ότι το παρακάτω άρθρο είναι καλογραμμένο,με έκανε να σκάσω στα γέλια και συμφωνώ με ότι γράφει... «Τι κρύβεται από πίσω;» Είναι μάλλον εθνικό ευτύχημα ότι πρώτα δημιουργήθηκε η σύγχρονη Ελλάδα και μετά εμφανίστηκε η ελληνική Αριστερά- ή, τουλάχιστον, αυτοί που συνήθως την υποδύονται... Διότι αν είχε συμβεί το αντίστροφο ίσως να μην είχε συμβεί το πρώτο: υποθέτω ότι η επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων και η συμμετοχή τους στη ναυμαχία του Ναβαρίνου θα είχαν ξεσηκώσει ένα απροσπέλαστο τείχος αντιδράσεων. Απ΄ όπου κι αν το δει κανείς, η επέμβαση των Αγγλων, των Γάλλων και των Ρώσων στο Ναβαρίνο που άνοιξε τον δρόμο στην ελληνική ανεξαρτησία υπακούει σε όλα τα κριτήρια που αναστατώνουν συνήθως τους πολέμιους των «ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων». Πρώτον, ήταν μια πολεμική επιχείρηση που έγινε από τις τρεις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, και μάλιστα γ

...ή αλλιώς άντε γαμήσου γιάλομ... γιατί όταν διαβάζεις ένα λογοτεχνικό το τελευταίο πράγμα που περιμένεις είναι ότι ο συγγραφέας θα προσπαθήσει επίτηδες να σε παραπλανήσει.. Διαβάζεις δηλαδή το βιβλίο του τίτλου και στο τέλος μερικών κεφαλαίων σου κοτσάρει ο εν λόγω συγραφευς κάτι παραγράφους γραμμένες σε italic με τον τίτλο:"Σημειώσεις του Νίτσε την τάδε ημερομηνία" Οπότε σαν καλόπιστος αναγνώστης και έχοντας υπόψιν το consensus της αναγραφής του ξένου-αυτούσιου κειμένου με italic πιστεύεις ότι όντως αυτά τα έγραψε ο Νίτσε και ότι ο γιάλομ δούλεψε πάνω σε αυτά προσθέτοντας λογοτεχνικές πινελιές για να γράψει το βιβλίο Και φτάνοντας στην τελευταία σκηνή του μυθιστορήματος όπου ο Νίτσε επιτέλους κλαψουρίζει για την αιώνια μοναξιά του λες από μέσα σου: -Δεν παίζει αυτό!...Να δω σημειώσεις του Νίτσε για να το πιστέψω! -Ο Φρηντριχ Νίτσε και ο Γιόζεφ Μπρόιερ δεν συναντήθηκαν ποτέ,σου απαντά ο γιάλομ στο τελευταίο κεφάλαιο... Και κάπου εκεί λες το fuck off(αγγλιστι)...

Τι λείπει...τι λείπει...τι φταίει...και η καρδιά μας κλαίει,ρώταγε η αρβανιτάκη κλείνοντας την "παράσταση" της στο Παλλάς... Προφανής απάντηση στο ερώτημα της αοιδού ήταν το 'Δυνατά-Δυνατά'...το τραγούδι που από τα 10 είναι για μένα η απάντηση στο κλασσικό ερώτημα για το αγαπημένο σου τραγούδι.. Δεν πειράζει έλεγα μετά..θα περιμένω να κάνει συνεργασία με τον Ρέμο για να πάω να το ακούσω.. Γιατί δίκιο είχε η γυναίκα...έχει κ αυτό ένα σόλο με το μπουζούκι αμάζευτο...ούτε περίεργοι τζαζ συνδυασμοί με τρομπόνια δεν μπορούν να το αντικαταστήσουν... γιατί αν δεν το χετε μάθει ακόμα... το μπουζούκι ποινικοποιήθηκε ...θα εμφανίζεται στις "παραστάσεις" της αρβανιτάκη όσο το δυνατόν λιγότερο κ πάντα κάτω από την διακριτική παρουσία βιολιού... αλλά έτσι είναι...όταν πήγαινα σε διάφορα σκυλομάγαζα για να την ακούσω γκρίνιαζα για τον χώρο κ για το υπόλοιπο κοινό...τώρα που ο πολιτισμός επιβάλει να ακούς μουσική καθιστός,νηφάλιος,πάρεα με άσχετος που ξαμόλαγαν

Τάδε έφη προφήτης στο 18' του ως άνω βίνδεου (sic): -Αν μου έλεγε κάποιος τι θα κανει τη δευτέρα ή την τρίτη, τότε με κάποιο ρίσκο αλλά με παραπάνω από 55-60%, θα έλεγα ότι ή θα μείνει σταθερό ή θα πέσει... -Εγώ διαφωνώ, ανέκραξεν είς των απίστων -Τέλος πάντων,δεν πείραζει ελάλησεν ο προφήτης απελπισμένος πια... -Ε, είναι εύκολο να βρούμε ποιος έχει δίκιο, είπεν μειδιών ο χρηματοδότης του προφήτη...θα το δούμε την Δευτέρα! Αι ημέραι επέρασαν και στο μυαλό του προφήτη δεν σταμάτησε να έρχεται η συζήτηση με έναν εκ Βρεταννίας ορμώμενο προφήτη (ο οποίος τελευταίως από το γραφείον του εις την Ελβετίαν καταστρέφει τους λογαριασμούς των πιστών του που ακολουθούν τας προφητείας του), στον οποίον ο βρετανός προφήτης είχεν είπει: -Sometimes they call me in CNBC and I am not pretty sure about what will happen...they keep asking me however...So I tell them...I am 55% sure that... -55...εμειδιάσεν ο προφήτης... -Well, 50% is no good so...απήντησεν υπομειδιών και ο εκ βρετανίας...

Παρακάτω ακολουθεί το δελτίο τύπου των (λέμε τώρα) εργαζομένων στο μετρό: Η λεηλασία των Εργαζομένων από την ανάλγητη πολιτική της Κυβέρνησης συνεχίζεται. Ως εκ τούτου οι Εργαζόμενοι στα «σύγχρονα ορυχεία» του ΜΕΤΡΟ προκηρύσσουν για αύριο 01/02/2011 νέα 24ωρη Απεργία. Ζητάμε την κατανόηση του Επιβατικού Κοινού και καλούμε τους Εργαζόμενους όλων των χώρων να συμπαρασταθούν στο δίκαιο αγώνα μας. Υπενθυμίζουμε σε όλους τους πολίτες της χώρας πως ένα από τα βασικά μας αιτήματα είναι καμία αύξηση στο εισιτήριο και διατήρηση του Δημόσιου χαρακτήρα των Αστικών Συγκοινωνιών. Η αλληλεγγύη είναι η δύναμή μας. Μας πετάνε στο δρόμο θα μας βρούνε στο δρόμο. Οι τύποι προφανώς είναι καραγκιόζηδες δεν χωρά αμφιβολία..ποιος άλλως θα παρομοίαζε το μετρο με σύγχρονο ορυχείο... ο λόγος όμως που γράφω για αυτούς είναι αυτό το "ανάλγητη" που γράφουνε τα ζώα..η συμπεριφορά τους είναι ο ορισμός της αναλγησίας(για το γιατί ρωτήστε τον οποιοδήποτε κάτοικο αυτής της πόλης) και παρόλαυτ