Skip to main content

Ο Ανήφορος


 Το μοναδικό μη δημοσιευμένο μυθιστόρημα του Καζαντζάκη σου λέει οπότε τσιμπάς, δεν έχεις άλλη επιλογή. Μετά σου ξαναλέει hardcover με μόλις 22 ευρώπουλα, ε? Και κάπου εκεί πατάς το άμεση αγορά.

Όλα καλά ως εδώ, μέχρι που ανοίγεις το βιβλίο:

- Ρε την έχω ξαναδεί αυτή την σκηνή σε άλλο βιβλίο του Καζαντζάκη.
- Μην ανησυχείς sen_saven θα σου πουν οι εκδότες/επιμελητές (και δεν ξέρω τι άλλο) στο 40-σελιδο παράρτημα, απλά τυγχάνει πολλές ιστορίες/εικόνες να περιλαμβάνονται αυτούσιες σε άλλα μυθιστορήματα του Καζαντζάκη.
- Μα την ίδια την ιστορία με την ξένη γυναίκα να μπαίνει σαν νύφη στο πατρικό την έχω δει μερικά χρόνια σε μια συλλογή διηγημάτων...
- Ε θα τυχε πάλι, το τι πολυ-ψάχνεις. Και, ντάξει, μπορεί να είναι ίδιες οι εικόνες αλλά έχουν γραφτεί με διαφορετική οπτική!
- Hello? Συγγραφέας ήταν ο άνθρωπος, προφανώς και έγραφε 850 εκδοχές της ίδιας ιστορίας για να εκδώσει αυτή που του άρεσε περισσότερο τελικά.
- Τα χειρόγραφα είχαν διασωθεί στο μουσείο αυτούσια!
- Ναι, και, φυσικά, δεν είχαν εκδοθεί γιατί πολλά απλά όλο το βιβλίο τελικά το είχε περιλάβει στα υπόλοιπα έργα του.
- Ντάξει, άσε τις εικόνες, είδες τι ωραίες υποσημειώσεις βάλαμε στο τέλος κάθε σελίδας? Λέξη δεν έχουμε αφήσει που να μην εξηγήσουμε.
- Ρε, βέβηλοι, εδώ στο finnegans wake, βρέθηκε ένας χριστιανός να διορθώσει τουλάχιστο τις λέξεις που ήταν προφανώς λάθος και τον σταύρωσε η υφήλιος που τόλμησε να μολύνει το αριστούργημα με τις σημειώσεις του, εσείς πήρατε μια χαρά αναγνωρίσιμες 'Καζαντζακικες' λέξεις και τις αποστειρώσατε, έγκλημα!
- Ναι, αλλά στο τέλος επικολλήσαμε την αναφορά του Καζαντζάκη για τα εγκλήματα των Γερμανών στην Κρήτη.
- ... 

Τελοσπάντων, τέσσερα αστέρια γιατί απλά είναι Καζαντζάκης.

Comments

Popular posts from this blog

λυτρωτικά ηχεί το κομπρεσέρ..

ω ναι γίνεται κ αυτό.. να ξυπνάς 8μισι ώρα το πρωι να βαράει το κομπρεσέρ και να είσαι καταχαρούμενος νιώθοντας μια τρομαχτική ευεξία... μέρες περίμενα να τον ακούσω αυτόν τον ήχο..πιο συγκεκριμένα οχτώ όταν ξαφνικά είδα ότι δεν είχα τηλέφωνο κ ιντέρνετ ενώ λίγο πιο δίπλα βρίσκοταν ένας εδώ και μέρες ληγμένος λογαριασμός της hol.. και όμως τα φαινόμενα απατούσαν..η κακομοίρα η hol δεν είχε κάνει τίποτα κακό,ο φίλος μας o OTE είχε ανοίξει μια μεγάλη γούρνα σε ένα πεζοδρόμιο και είχε χαλάσει το δικτύο.. -Σε δυο μέρες θα έρθουμε να το φτιάξουμε,άφησαν να διαρρεύσει τα μαστόρια της πιο σταθερής μας σχέσης.. Και έτσι οι μέρες πέρναγαν..η γούρνα έμενε ορθάνοιχτη..ενώ εγώ καταριόμουν που για άλλη μια φορά επιβεβαιωνόταν το ρητό ότι ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΟΤΕ! Τελικά οι σαπιοκοιλιάδες του ΟΤΕ ήρθαν,δουλέψαν για καμμιά ωρίτσα και όλα ήταν οκ. Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο στην όλη ιστορία είναι ότι χάρηκα πάρα πολύ όταν ήρθαν κ το φτιαξαν(το χρειαζόμουν το ιντερνετ για μια εργασία που έκανα) Δηλαδή...

Βασιλική Θάνου: το απόλυτο βαμπιρ

\ Πάνε 3-4 χρόνια από αυτό το meeting/call που ο αφεντικός μας μετέδιδε τόσο πολύ άγχος για το τι θα γίνει με το project που απλά βγήκα από την κλήση... δεν παλεύοταν ο πούστης (γενικά ήταν απάλευτος αλλά αυτό είναι άλλο θέμα). Κάτι αντίστοιχο ένιωσα ακούγοντας την Θάνου να μιλάει...τόσα νεύρα, τόσο μίσος... είναι πολύ εύκολο να ταράξει αυτό το ήσυχο αυγουστιάτικο βράδυ... Και πες ότι αφήνεις την προφανή εξήγηση της κατάστασης: Βαθιά ποτισμένη με την 'καφκικίλα' των ερμηνευτών του νόμου, να κάνει το άσπρο μαύρο και να αδυνατεί να χωνέψει ότι πρέπει να πάρει πούλο τώρα που αλλάξαν τα κόζια... Όμως αν το δεις από την πλευρά του ότι μια 70-χρόνη γυναίκα να πιστεύει ότι πρέπει να κρατήσει τα 'κεκτημένα' της πάση θυσία τότε ενεργοποιούνται μέσα σου τα κανιβαλιστικά αντανακλαστικά που λέει και ο Ανδρουλάκης... γιατί δεν ξέρω αν το μετάφρασε από κάποιο ξενόγλωσσο βιβλίο ή το σκέφτηκε μόνος αλλά η παρακάτω ατάκα κρύβει μέσα της την πλήρη αλήθεια για το πως πρέπει να...

Ν. Καζαντζάκης - αποσπάσματα

Λοιπόν μέχρι να το πάρω απόφαση και να γραφτώ στην τοπική δημοτική βιβλιοθήκη (γλυφάδας- πάντα άφραγκος..) διαβάζω από τα βρισκούμενα... και έχει πέσει στα χέρια μου ένα αφιέρωμα για τον Καζαντζάκη. Και όπως διαβάζω λέω.. Εδώ είμαστε! ... πάντα έτσι γινόταν όταν διάβαζα κάτι από τον δάσκαλο... Να  ένα τμήμα: -           (φίλος καζαντζάκη) Πώς άλλαξες, Μανάγη!, μου είπε χαμογελώντας. Όταν σε άκουγα προ ολίγου να συζητάς και να αρνιέσαι με αγανάχτηση τους παλιούς σου Θεούς – τη θρησκεία, την πατρίδα, την ιδιοχτησία, την ηθική, το δίκαιο, - όλα τα θεμέλια της σύγχρονης ζωής, συλλογιζόμουνα με αλαφρή περιφρόνηση το ομολογώ: Αλλάζει ο Μαναγης, ρέει δεν αποχτάει πρόσωπο, χάνεται! Ό,τι χτες πίστεβε, σήμερα το αναλύνει, το περγελάει, ζητάει καινούργιο. Κ’ έτσι ακατάπαφτα . Θυμούμαι πόσες φορές ως τόρα σε είδα ν ‘ αλάζης! Σαν ήσουν έφηβος και πηγαίναμε μαζί στο Γυμνάσιο τι ρομαντική μελαγχολία που είχες, τι μίσος για την καθημερινή ζωή τι ν...