Skip to main content

Το σαπιλικο χωριό - Λουξεμβούργο


Καλά ρε sen_saven θα μου πεις, τα ίδια έλεγες και για την Μάλτα όταν έφυγες... ότι είναι σάπια κτλ κτλ... 

Και θα σου πω, ναι, τα ίδια έλεγα αλλά εδώ πέρα υπάρχει μια βασική διαφορά. Οι Μαλτεζοι, έστω και αν δεν ήθελαν να το παραδεχτούν, ήξεραν ότι είναι σάπιοι. Γιαυτό και υπήρχε αυτό το αίσθημα της αναλαφρης σαπιλας. 

Τα ζα του Λουξεμβούργου έχουν μπλέξει την Γερμανική περηφάνια της υπακοής στους κανόνες (έστω και αν αυτοί οι κανόνες είναι σάπιοι και σου επιτρέπουν να είσαι ένας φορολογικός παράδεισος στο κέντρο της Ευρώπης) με την Γαλλική ΄νοοτροπία' (so to say :) και την έμφυτη βλαχιά του νέοπλουτου.

- Και γιατί πηγες ρε sen_saven, δεν τα ξερες όλα αυτά?
- Ναι, αλλά το ξέρεις ότι έχω πρόβλημα. Και έφταιγαν και αυτά τα circular training που έκανα τότε και με είχαν αποβλακώσει.
- Τελοσπάντων με την δουλειά τι έγινε?
- Θα σου πω. Αυτή η δουλειά ήταν φτιαγμένη για έναν τύπο που έπαιρνε κανα χιλιάρικο στην Ελλάδα και του κάναν offer με τα πενταπλάσια. Οπότε θα έκανε και κωλοτούμπες για να κρατήσει αυτή την θέση (βλέπεις το γράψα κόσμια, κάποιος μου είπε ότι αν συνεχίσω να μπινελικώνω το γοογλε θα με μπλοκάρει για πάντα)
- Τι ακριβώς έγινε?
- Τι να στα λέω, ψάξε μόνος σου να τα βρεις, κάθε μήνα σκάει μύτη καινούριο άρθρο που να τους κράζει.
- Δεν τα βλεπές αυτά τα άρθρα πριν πάς?
- Τα βλέπα, αλλά δεν μάσαγα, ήξερα θα γίνει κόλαση αν δοκιμάσουν να παίξουν τίποτα περιέργο σε μένα.
- Και τι έγινε?
- Έγινε κόλαση.
- Τι άλλο σου φταιξε?
- Μου κλέψαν και το πορτοφόλι στο σταθμό, υποτίθεται είναι υπερ-ασφαλής χώρα κτλ. Ή και στο σταθμό ακόμα, οι έμποροι ναρκωτικών δεν κλέβουν, να πουλήσουν την πραμάτεια τους θέλουν οι άνθρωποι (αυτό είχα διαβάσει, δεν ίσχυει - επαγγελματικό κλέψιμο btw, ούτε που κατάλαβα πότε έφυγε το πορτοφόλι)
- Τιποτά άλλο έμεινε?
- Α ναι, ψυχοπαθής/λαμόγιο ιδιοκτήτης στο διαμέρισμα, λογικά θα τον πάω σε δικαστήρια για να μου επιστρέψει την εγγύηση (λογικά τα έξοδα δικαστηρίου θα είναι αρκετά μεγαλύτερα από την εγγύηση αλλά έτσι για το γαμώτο)

Γενικά, το Λουξεμβούργο ήταν εμπειρία ενηλικιωσης - ακόμα και να πάνε τα πάντα κατά διαόλου, εγώ θα την βγάλω καθαρή... bring it on.. Landlord, δουλειές, κλεφτρόνια, ότι και να υπάρχει...  δεν φοβάμαι τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι ελεφτερος.. 
Οπότε, δεν είναι το θέμα το ποσό σάπιο είναι το Λουξεμβούργο (είναι τέρμα σάπιο, δεν χώραει αμφιβολία περί τούτου) είναι το τι μου έδωσε εμένα... 

Υ.Γ.: Για να είμαι δίκαιος, σε όσους Λουξεμβουργιανούς μίλησα για τα ξεφτιλίκια του landlord, μου είπαν ότι ντρέπονται για αυτόν. Και πρόσφατα το Λουξεμβούργο έβγαλε αντι-λαμογο-landlord νόμο μπας και τους μαζέψει.
Υ.Γ.2: Δεν είναι όλοι λαλημένοι στην eib, υπάρχουν μερικοί φυσιολογικοί 

Comments

Popular posts from this blog

λυτρωτικά ηχεί το κομπρεσέρ..

ω ναι γίνεται κ αυτό.. να ξυπνάς 8μισι ώρα το πρωι να βαράει το κομπρεσέρ και να είσαι καταχαρούμενος νιώθοντας μια τρομαχτική ευεξία... μέρες περίμενα να τον ακούσω αυτόν τον ήχο..πιο συγκεκριμένα οχτώ όταν ξαφνικά είδα ότι δεν είχα τηλέφωνο κ ιντέρνετ ενώ λίγο πιο δίπλα βρίσκοταν ένας εδώ και μέρες ληγμένος λογαριασμός της hol.. και όμως τα φαινόμενα απατούσαν..η κακομοίρα η hol δεν είχε κάνει τίποτα κακό,ο φίλος μας o OTE είχε ανοίξει μια μεγάλη γούρνα σε ένα πεζοδρόμιο και είχε χαλάσει το δικτύο.. -Σε δυο μέρες θα έρθουμε να το φτιάξουμε,άφησαν να διαρρεύσει τα μαστόρια της πιο σταθερής μας σχέσης.. Και έτσι οι μέρες πέρναγαν..η γούρνα έμενε ορθάνοιχτη..ενώ εγώ καταριόμουν που για άλλη μια φορά επιβεβαιωνόταν το ρητό ότι ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΟΤΕ! Τελικά οι σαπιοκοιλιάδες του ΟΤΕ ήρθαν,δουλέψαν για καμμιά ωρίτσα και όλα ήταν οκ. Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο στην όλη ιστορία είναι ότι χάρηκα πάρα πολύ όταν ήρθαν κ το φτιαξαν(το χρειαζόμουν το ιντερνετ για μια εργασία που έκανα) Δηλαδή...

Βασιλική Θάνου: το απόλυτο βαμπιρ

\ Πάνε 3-4 χρόνια από αυτό το meeting/call που ο αφεντικός μας μετέδιδε τόσο πολύ άγχος για το τι θα γίνει με το project που απλά βγήκα από την κλήση... δεν παλεύοταν ο πούστης (γενικά ήταν απάλευτος αλλά αυτό είναι άλλο θέμα). Κάτι αντίστοιχο ένιωσα ακούγοντας την Θάνου να μιλάει...τόσα νεύρα, τόσο μίσος... είναι πολύ εύκολο να ταράξει αυτό το ήσυχο αυγουστιάτικο βράδυ... Και πες ότι αφήνεις την προφανή εξήγηση της κατάστασης: Βαθιά ποτισμένη με την 'καφκικίλα' των ερμηνευτών του νόμου, να κάνει το άσπρο μαύρο και να αδυνατεί να χωνέψει ότι πρέπει να πάρει πούλο τώρα που αλλάξαν τα κόζια... Όμως αν το δεις από την πλευρά του ότι μια 70-χρόνη γυναίκα να πιστεύει ότι πρέπει να κρατήσει τα 'κεκτημένα' της πάση θυσία τότε ενεργοποιούνται μέσα σου τα κανιβαλιστικά αντανακλαστικά που λέει και ο Ανδρουλάκης... γιατί δεν ξέρω αν το μετάφρασε από κάποιο ξενόγλωσσο βιβλίο ή το σκέφτηκε μόνος αλλά η παρακάτω ατάκα κρύβει μέσα της την πλήρη αλήθεια για το πως πρέπει να...

Ν. Καζαντζάκης - αποσπάσματα

Λοιπόν μέχρι να το πάρω απόφαση και να γραφτώ στην τοπική δημοτική βιβλιοθήκη (γλυφάδας- πάντα άφραγκος..) διαβάζω από τα βρισκούμενα... και έχει πέσει στα χέρια μου ένα αφιέρωμα για τον Καζαντζάκη. Και όπως διαβάζω λέω.. Εδώ είμαστε! ... πάντα έτσι γινόταν όταν διάβαζα κάτι από τον δάσκαλο... Να  ένα τμήμα: -           (φίλος καζαντζάκη) Πώς άλλαξες, Μανάγη!, μου είπε χαμογελώντας. Όταν σε άκουγα προ ολίγου να συζητάς και να αρνιέσαι με αγανάχτηση τους παλιούς σου Θεούς – τη θρησκεία, την πατρίδα, την ιδιοχτησία, την ηθική, το δίκαιο, - όλα τα θεμέλια της σύγχρονης ζωής, συλλογιζόμουνα με αλαφρή περιφρόνηση το ομολογώ: Αλλάζει ο Μαναγης, ρέει δεν αποχτάει πρόσωπο, χάνεται! Ό,τι χτες πίστεβε, σήμερα το αναλύνει, το περγελάει, ζητάει καινούργιο. Κ’ έτσι ακατάπαφτα . Θυμούμαι πόσες φορές ως τόρα σε είδα ν ‘ αλάζης! Σαν ήσουν έφηβος και πηγαίναμε μαζί στο Γυμνάσιο τι ρομαντική μελαγχολία που είχες, τι μίσος για την καθημερινή ζωή τι ν...