Skip to main content

The buccaneers




I typically read books which have proven themselves: Either via expert book critics recommendations or chats with friends who are avid book readers etc etc. 

And, of course, I first double check the Goodreads rating before buying, read the biography of the writer (maybe some interview too) and show extreme preference to a classic, these shall be the real thing. 

... and I just end up with books full of depression and anger, which, well may be the real thing (who dares say that Selin's journey isn't?) but they abstain from giving you any easy pleasure. 

So, how did I solve this one way to hell situation? I just went for a date with a Romanian girl I didn't like. And you might wonder... isn't kissing someone you don't like already depressing enough? Yes, it is... but what if I tell you that the date takes place in a second hand book market? And it's a date, going through the above described ritual it's just not the right thing to do. You must (pretend to) show some interest, enquire about the girl and not the unknown book standing in front of you. So what you do? You just judge it by its cover (and its publishing house - penguin it's a category by itself in any secondhand market)

Well, apart from the cute frontpage, the book name also reminded me a restaurant in Malta (I never had the pleasure to visit it, seems to be permanent closed right now - no wonder to be honest)



Anyway, on the book itself: It's mostly a very technical manual about bride-bazaaring around hundred years ago. For example, do you have money, three daughters to get rid of, but no way to do so since New York's high-society believes you are just cheap? There is a solution! Take a trip to London! The US auntie/matchmaker will be your liaise to the local society (you just have to buy her out with a carpet or something) and you are all set.

Of course, the locals shall complain that you are some sort of buccaneers taking away all sort of Lords, Sirs, you_name_it_hubbies, but, as one of the daughters asks rhetorically:  'Do buccaneers typically pay such piles of cash for their loot?'

I did enjoy this book. It's well written (more or less), humorous and, above all, gets you to phase out by entering a completely different world (never even imagined the struggle of getting your daughters married/sent away) 

Cherry on the cake: Happy ending with the true (non arranged) love finally found, a wedding and a trip to Greece. I mean, if the writer hadn't died a few decades before the Greek movies from the 1960s were filmed, I would swear she had watched loads of them...

Comments

Popular posts from this blog

λυτρωτικά ηχεί το κομπρεσέρ..

ω ναι γίνεται κ αυτό.. να ξυπνάς 8μισι ώρα το πρωι να βαράει το κομπρεσέρ και να είσαι καταχαρούμενος νιώθοντας μια τρομαχτική ευεξία... μέρες περίμενα να τον ακούσω αυτόν τον ήχο..πιο συγκεκριμένα οχτώ όταν ξαφνικά είδα ότι δεν είχα τηλέφωνο κ ιντέρνετ ενώ λίγο πιο δίπλα βρίσκοταν ένας εδώ και μέρες ληγμένος λογαριασμός της hol.. και όμως τα φαινόμενα απατούσαν..η κακομοίρα η hol δεν είχε κάνει τίποτα κακό,ο φίλος μας o OTE είχε ανοίξει μια μεγάλη γούρνα σε ένα πεζοδρόμιο και είχε χαλάσει το δικτύο.. -Σε δυο μέρες θα έρθουμε να το φτιάξουμε,άφησαν να διαρρεύσει τα μαστόρια της πιο σταθερής μας σχέσης.. Και έτσι οι μέρες πέρναγαν..η γούρνα έμενε ορθάνοιχτη..ενώ εγώ καταριόμουν που για άλλη μια φορά επιβεβαιωνόταν το ρητό ότι ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΟΤΕ! Τελικά οι σαπιοκοιλιάδες του ΟΤΕ ήρθαν,δουλέψαν για καμμιά ωρίτσα και όλα ήταν οκ. Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο στην όλη ιστορία είναι ότι χάρηκα πάρα πολύ όταν ήρθαν κ το φτιαξαν(το χρειαζόμουν το ιντερνετ για μια εργασία που έκανα) Δηλαδή...

Βασιλική Θάνου: το απόλυτο βαμπιρ

\ Πάνε 3-4 χρόνια από αυτό το meeting/call που ο αφεντικός μας μετέδιδε τόσο πολύ άγχος για το τι θα γίνει με το project που απλά βγήκα από την κλήση... δεν παλεύοταν ο πούστης (γενικά ήταν απάλευτος αλλά αυτό είναι άλλο θέμα). Κάτι αντίστοιχο ένιωσα ακούγοντας την Θάνου να μιλάει...τόσα νεύρα, τόσο μίσος... είναι πολύ εύκολο να ταράξει αυτό το ήσυχο αυγουστιάτικο βράδυ... Και πες ότι αφήνεις την προφανή εξήγηση της κατάστασης: Βαθιά ποτισμένη με την 'καφκικίλα' των ερμηνευτών του νόμου, να κάνει το άσπρο μαύρο και να αδυνατεί να χωνέψει ότι πρέπει να πάρει πούλο τώρα που αλλάξαν τα κόζια... Όμως αν το δεις από την πλευρά του ότι μια 70-χρόνη γυναίκα να πιστεύει ότι πρέπει να κρατήσει τα 'κεκτημένα' της πάση θυσία τότε ενεργοποιούνται μέσα σου τα κανιβαλιστικά αντανακλαστικά που λέει και ο Ανδρουλάκης... γιατί δεν ξέρω αν το μετάφρασε από κάποιο ξενόγλωσσο βιβλίο ή το σκέφτηκε μόνος αλλά η παρακάτω ατάκα κρύβει μέσα της την πλήρη αλήθεια για το πως πρέπει να...

Ν. Καζαντζάκης - αποσπάσματα

Λοιπόν μέχρι να το πάρω απόφαση και να γραφτώ στην τοπική δημοτική βιβλιοθήκη (γλυφάδας- πάντα άφραγκος..) διαβάζω από τα βρισκούμενα... και έχει πέσει στα χέρια μου ένα αφιέρωμα για τον Καζαντζάκη. Και όπως διαβάζω λέω.. Εδώ είμαστε! ... πάντα έτσι γινόταν όταν διάβαζα κάτι από τον δάσκαλο... Να  ένα τμήμα: -           (φίλος καζαντζάκη) Πώς άλλαξες, Μανάγη!, μου είπε χαμογελώντας. Όταν σε άκουγα προ ολίγου να συζητάς και να αρνιέσαι με αγανάχτηση τους παλιούς σου Θεούς – τη θρησκεία, την πατρίδα, την ιδιοχτησία, την ηθική, το δίκαιο, - όλα τα θεμέλια της σύγχρονης ζωής, συλλογιζόμουνα με αλαφρή περιφρόνηση το ομολογώ: Αλλάζει ο Μαναγης, ρέει δεν αποχτάει πρόσωπο, χάνεται! Ό,τι χτες πίστεβε, σήμερα το αναλύνει, το περγελάει, ζητάει καινούργιο. Κ’ έτσι ακατάπαφτα . Θυμούμαι πόσες φορές ως τόρα σε είδα ν ‘ αλάζης! Σαν ήσουν έφηβος και πηγαίναμε μαζί στο Γυμνάσιο τι ρομαντική μελαγχολία που είχες, τι μίσος για την καθημερινή ζωή τι ν...