Skip to main content

Τζιχαντίλα στη Βιέννη

 Εν αρχή ην το τζιχαντοπαιδο της παρακάτω φωτογραφίας... που πες λόγω προβληματικής οικογένειας, συγκυριών ή οτιδήποτε άλλο, είχε σκόπο να πεθάνει για την Τζιχάντ... πήγε το παιδί μέχρι την Τουρκία και, για κάποιο λόγο, τον σταματήσαν οι Τούρκοι λίγο πριν μπει στην Συρία και τον στείλαν πίσω στη Βιέννη... Εκεί όμως αυτός... βρήκε όπλα, έψαχνε σφαίρες στη Σλοβακία, ανέβαζε φωτογραφίες στο facebook με τα κουμπούρια του (πληροφορίες που αναφέρουν ότι κατά τη διάρκεια της επίθεσης σταμάταγε το πιστολίδι για να δει αν είχε κάνει like κανα τζιχαντογκομενάκι, ελέγχονται) και, φυσικά, η Αυστριακή αστυνομία ήταν πεπεισμένη ότι όλα ήταν υπό έλεγχο και ότι ο άνθρωπος είχε μπει στο σωστό δρόμο (άσχετο, πόσο μπουρδέλα είναι αυτοί οι Αυστριακοί ρε...σαν τους Έλληνες... και τουλάχιστο, δεν θα βρεις πολλούς Έλληνες που να σου πούνε ότι δεν είμαστε μπουρδέλα... Αυστριακούς θα βρεις αρκετούς)

Και αναρωτιέσαι...γιατί να μην είναι έστω και λίγο σαν τους Ρώσσους... που στέλναν τους δικούς τους τζιχαντιστές πρώτη θέση στη Συρία και μετά τους βομβάρδιζαν χαρωπά όπως περιγράφουν παρακάτω:

We … helped them all out and closed the border behind them by criminalizing this type of fighting. If they want to return now, we are waiting for them at the borders. Everyone’s happy: they are dying on the path of Allah, and we have no terrorist acts here and are now bombing them in Latakia and Idlib.”

Ή, μια ιδέα, τώρα που το ISIS δεν πολυπαίζει πια, ας φτιάξουμε κάτι σαν 'jihadiland'... να βρούμε ένα νησί, να τους πούμε ότι εδώ είναι τα τυπογραφεία που βγάζουν τη μούρη του Αλλάχ και να τους ξαμολήσουμε... να ρίξουμε και τίποτα white supremacists στο μιξερ (που και αυτοί ψάχνουν λόγο να αιματοκυλιστούν) και ας την βρουν εκεί μέχρι να μην μείνει ρουθούνι...




Τέλοσπαντων, το επόμενο βράδυ μετά την επίθεση, σκάσανε μούρη οι δημοσιογράφοι... το πως καταφέρνουν να βγάζουν από το πλάνο τις υπόλοιπες κάμαρες είναι ένα μυστήριο... πάντως συνωστισμός....



Και μερικές μέρες αργότερα, το Σάββατο μεσημεράκι, το στριμωξίδι είχε να κάνει με τον κόσμο που άφηνε κεράκια και, μάλλον, προσεύχοταν...


Και μένεις να αναρωτιέσαι - πότε θα μάθουν οι τζιχαντοτέτοιοι ότι δεν έχουν αποκλειστικότητα στη βία... ότι δεν φέρνει το φόβο ή την υποταγή αυτού που τη λαμβάνει αλλά, δυστυχώς, (πέρα από τα κεριά και τις προσευχές) ίδια ή παραπάνω απάντηση γεμάτη μίσος... τόσες φορές έχει επαναληφθεί ο ίδιος κύκλος, γιατί δεν μαθαίνουν...

Comments

Popular posts from this blog

λυτρωτικά ηχεί το κομπρεσέρ..

ω ναι γίνεται κ αυτό.. να ξυπνάς 8μισι ώρα το πρωι να βαράει το κομπρεσέρ και να είσαι καταχαρούμενος νιώθοντας μια τρομαχτική ευεξία... μέρες περίμενα να τον ακούσω αυτόν τον ήχο..πιο συγκεκριμένα οχτώ όταν ξαφνικά είδα ότι δεν είχα τηλέφωνο κ ιντέρνετ ενώ λίγο πιο δίπλα βρίσκοταν ένας εδώ και μέρες ληγμένος λογαριασμός της hol.. και όμως τα φαινόμενα απατούσαν..η κακομοίρα η hol δεν είχε κάνει τίποτα κακό,ο φίλος μας o OTE είχε ανοίξει μια μεγάλη γούρνα σε ένα πεζοδρόμιο και είχε χαλάσει το δικτύο.. -Σε δυο μέρες θα έρθουμε να το φτιάξουμε,άφησαν να διαρρεύσει τα μαστόρια της πιο σταθερής μας σχέσης.. Και έτσι οι μέρες πέρναγαν..η γούρνα έμενε ορθάνοιχτη..ενώ εγώ καταριόμουν που για άλλη μια φορά επιβεβαιωνόταν το ρητό ότι ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΟΤΕ! Τελικά οι σαπιοκοιλιάδες του ΟΤΕ ήρθαν,δουλέψαν για καμμιά ωρίτσα και όλα ήταν οκ. Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο στην όλη ιστορία είναι ότι χάρηκα πάρα πολύ όταν ήρθαν κ το φτιαξαν(το χρειαζόμουν το ιντερνετ για μια εργασία που έκανα) Δηλαδή

Βασιλική Θάνου: το απόλυτο βαμπιρ

\ Πάνε 3-4 χρόνια από αυτό το meeting/call που ο αφεντικός μας μετέδιδε τόσο πολύ άγχος για το τι θα γίνει με το project που απλά βγήκα από την κλήση... δεν παλεύοταν ο πούστης (γενικά ήταν απάλευτος αλλά αυτό είναι άλλο θέμα). Κάτι αντίστοιχο ένιωσα ακούγοντας την Θάνου να μιλάει...τόσα νεύρα, τόσο μίσος... είναι πολύ εύκολο να ταράξει αυτό το ήσυχο αυγουστιάτικο βράδυ... Και πες ότι αφήνεις την προφανή εξήγηση της κατάστασης: Βαθιά ποτισμένη με την 'καφκικίλα' των ερμηνευτών του νόμου, να κάνει το άσπρο μαύρο και να αδυνατεί να χωνέψει ότι πρέπει να πάρει πούλο τώρα που αλλάξαν τα κόζια... Όμως αν το δεις από την πλευρά του ότι μια 70-χρόνη γυναίκα να πιστεύει ότι πρέπει να κρατήσει τα 'κεκτημένα' της πάση θυσία τότε ενεργοποιούνται μέσα σου τα κανιβαλιστικά αντανακλαστικά που λέει και ο Ανδρουλάκης... γιατί δεν ξέρω αν το μετάφρασε από κάποιο ξενόγλωσσο βιβλίο ή το σκέφτηκε μόνος αλλά η παρακάτω ατάκα κρύβει μέσα της την πλήρη αλήθεια για το πως πρέπει να

Η αρρώστια του αλκοόλ...

ξέρεις πολλοί πίνουν για να ξεχαστούν... για να λένε την επόμενη μέρα ότι ήπιαν για να μην θυμούνται τι έκαναν και τα τιαύτα... εγώ δεν το χω αυτό... όσο και να χω πιεί.. ότι και να χω πιεί..δεν ξεχνιέμαι... μπορώ να θυμηθώ σε καλή λεπτομέρεια διαλόγους που έχω κάνει σε κατάσταση πλήρους μέθης... σήμερα έφτασα να το φιλοσοφώ... παίχτηκε ο παρακάτω διάλογος.... - However I drink I just can't let it go... λέω... - You are a smart guy, μου λέει, and just keeping in control is good, but you see everyone around is just happy and drunk... just be like this... - yeah yeah, απαντώ..... I think it's like a sickness... I can't do it... και όμως τίποτα πάλι...θυμάμαι ξεκάθαρα ότι μας πέταξαν έξω από το club γιατί ο τύπος που είμασταν μαζί ήταν τύφλα... και ότι είχα πιάσει κουβέντα με τον security που συνοψίζεται στις παρακάτω φράσεις: - Why you kick him out?, λέω. - Because he is drunk, μου λέει ο φουσκωτός. - I totally agree with you that he is drunk, απαντώ. B