disputable

ο πρετεντέρης είναι ένα βολεμένο σε ένα παράθυρο λαμογάκι από όπου τρομοκρατεί  κατά βούληση τον κοσμάκη... Δυστυχώς όμως πρέπει να αναγνωρίσω ότι το παρακάτω άρθρο είναι καλογραμμένο,με έκανε να σκάσω στα γέλια και συμφωνώ με ότι γράφει... «Τι κρύβεται από πίσω;» Είναι μάλλον εθνικό ευτύχημα ότι πρώτα δημιουργήθηκε η σύγχρονη Ελλάδα και μετά εμφανίστηκε η ελληνική Αριστερά- ή, τουλάχιστον, αυτοί που συνήθως την υποδύονται... Διότι αν είχε συμβεί το αντίστροφο ίσως να μην είχε συμβεί το πρώτο: υποθέτω ότι η επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων και η συμμετοχή τους στη ναυμαχία του Ναβαρίνου θα είχαν ξεσηκώσει ένα απροσπέλαστο τείχος αντιδράσεων. Απ΄ όπου κι αν το δει κανείς, η επέμβαση των Αγγλων, των Γάλλων και των Ρώσων στο Ναβαρίνο που άνοιξε τον δρόμο στην ελληνική ανεξαρτησία υπακούει σε όλα τα κριτήρια που αναστατώνουν συνήθως τους πολέμιους των «ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων». Πρώτον, ήταν μια πολεμική επιχείρηση που έγινε από τις τρεις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, και μάλιστα γ

...ή αλλιώς άντε γαμήσου γιάλομ... γιατί όταν διαβάζεις ένα λογοτεχνικό το τελευταίο πράγμα που περιμένεις είναι ότι ο συγγραφέας θα προσπαθήσει επίτηδες να σε παραπλανήσει.. Διαβάζεις δηλαδή το βιβλίο του τίτλου και στο τέλος μερικών κεφαλαίων σου κοτσάρει ο εν λόγω συγραφευς κάτι παραγράφους γραμμένες σε italic με τον τίτλο:"Σημειώσεις του Νίτσε την τάδε ημερομηνία" Οπότε σαν καλόπιστος αναγνώστης και έχοντας υπόψιν το consensus της αναγραφής του ξένου-αυτούσιου κειμένου με italic πιστεύεις ότι όντως αυτά τα έγραψε ο Νίτσε και ότι ο γιάλομ δούλεψε πάνω σε αυτά προσθέτοντας λογοτεχνικές πινελιές για να γράψει το βιβλίο Και φτάνοντας στην τελευταία σκηνή του μυθιστορήματος όπου ο Νίτσε επιτέλους κλαψουρίζει για την αιώνια μοναξιά του λες από μέσα σου: -Δεν παίζει αυτό!...Να δω σημειώσεις του Νίτσε για να το πιστέψω! -Ο Φρηντριχ Νίτσε και ο Γιόζεφ Μπρόιερ δεν συναντήθηκαν ποτέ,σου απαντά ο γιάλομ στο τελευταίο κεφάλαιο... Και κάπου εκεί λες το fuck off(αγγλιστι)...

Τι λείπει...τι λείπει...τι φταίει...και η καρδιά μας κλαίει,ρώταγε η αρβανιτάκη κλείνοντας την "παράσταση" της στο Παλλάς... Προφανής απάντηση στο ερώτημα της αοιδού ήταν το 'Δυνατά-Δυνατά'...το τραγούδι που από τα 10 είναι για μένα η απάντηση στο κλασσικό ερώτημα για το αγαπημένο σου τραγούδι.. Δεν πειράζει έλεγα μετά..θα περιμένω να κάνει συνεργασία με τον Ρέμο για να πάω να το ακούσω.. Γιατί δίκιο είχε η γυναίκα...έχει κ αυτό ένα σόλο με το μπουζούκι αμάζευτο...ούτε περίεργοι τζαζ συνδυασμοί με τρομπόνια δεν μπορούν να το αντικαταστήσουν... γιατί αν δεν το χετε μάθει ακόμα... το μπουζούκι ποινικοποιήθηκε ...θα εμφανίζεται στις "παραστάσεις" της αρβανιτάκη όσο το δυνατόν λιγότερο κ πάντα κάτω από την διακριτική παρουσία βιολιού... αλλά έτσι είναι...όταν πήγαινα σε διάφορα σκυλομάγαζα για να την ακούσω γκρίνιαζα για τον χώρο κ για το υπόλοιπο κοινό...τώρα που ο πολιτισμός επιβάλει να ακούς μουσική καθιστός,νηφάλιος,πάρεα με άσχετος που ξαμόλαγαν

Τάδε έφη προφήτης στο 18' του ως άνω βίνδεου (sic): -Αν μου έλεγε κάποιος τι θα κανει τη δευτέρα ή την τρίτη, τότε με κάποιο ρίσκο αλλά με παραπάνω από 55-60%, θα έλεγα ότι ή θα μείνει σταθερό ή θα πέσει... -Εγώ διαφωνώ, ανέκραξεν είς των απίστων -Τέλος πάντων,δεν πείραζει ελάλησεν ο προφήτης απελπισμένος πια... -Ε, είναι εύκολο να βρούμε ποιος έχει δίκιο, είπεν μειδιών ο χρηματοδότης του προφήτη...θα το δούμε την Δευτέρα! Αι ημέραι επέρασαν και στο μυαλό του προφήτη δεν σταμάτησε να έρχεται η συζήτηση με έναν εκ Βρεταννίας ορμώμενο προφήτη (ο οποίος τελευταίως από το γραφείον του εις την Ελβετίαν καταστρέφει τους λογαριασμούς των πιστών του που ακολουθούν τας προφητείας του), στον οποίον ο βρετανός προφήτης είχεν είπει: -Sometimes they call me in CNBC and I am not pretty sure about what will happen...they keep asking me however...So I tell them...I am 55% sure that... -55...εμειδιάσεν ο προφήτης... -Well, 50% is no good so...απήντησεν υπομειδιών και ο εκ βρετανίας...

Παρακάτω ακολουθεί το δελτίο τύπου των (λέμε τώρα) εργαζομένων στο μετρό: Η λεηλασία των Εργαζομένων από την ανάλγητη πολιτική της Κυβέρνησης συνεχίζεται. Ως εκ τούτου οι Εργαζόμενοι στα «σύγχρονα ορυχεία» του ΜΕΤΡΟ προκηρύσσουν για αύριο 01/02/2011 νέα 24ωρη Απεργία. Ζητάμε την κατανόηση του Επιβατικού Κοινού και καλούμε τους Εργαζόμενους όλων των χώρων να συμπαρασταθούν στο δίκαιο αγώνα μας. Υπενθυμίζουμε σε όλους τους πολίτες της χώρας πως ένα από τα βασικά μας αιτήματα είναι καμία αύξηση στο εισιτήριο και διατήρηση του Δημόσιου χαρακτήρα των Αστικών Συγκοινωνιών. Η αλληλεγγύη είναι η δύναμή μας. Μας πετάνε στο δρόμο θα μας βρούνε στο δρόμο. Οι τύποι προφανώς είναι καραγκιόζηδες δεν χωρά αμφιβολία..ποιος άλλως θα παρομοίαζε το μετρο με σύγχρονο ορυχείο... ο λόγος όμως που γράφω για αυτούς είναι αυτό το "ανάλγητη" που γράφουνε τα ζώα..η συμπεριφορά τους είναι ο ορισμός της αναλγησίας(για το γιατί ρωτήστε τον οποιοδήποτε κάτοικο αυτής της πόλης) και παρόλαυτ

Λοιπόν κόβω το λαιμό μου ότι τα παλικαράκια που γράφουν κειμενάκια σαν αυτό έχουν για την πάρτη τους ένα χαρέμι από δήθεν ψαγμένα γκομενάκια που το διαβάζουν κ νιώθουν να κατεβάζουν τον Αμαζόνιο.. Δηλαδή η όλη αίσθηση του κειμένου μου θύμισε τους καμμένους τύπους με τα extra small μπλουζάκια και ένα βλέμμα που να μαρτυρά ότι η πιο δύσκολη σκέψη που έκαναν το τελευταίο διάστημα είναι αν πρέπει να πηδήξουν την κολλητή της χαζογκόμενας που πάντα έχουν δίπλα τους και πως... Έτσι διαβάζοντας το κείμενο με το οποίο αναλάμβαναν την ευθύνη για την έκρηξη στο πρωτοδικείο ένιωσα σαν να χάζευα τους παραπάνω τύπους αραχτούς σε κάποια ξαπλώστρα να χουν βάλει στο ραδιάκι τους να παίζει Βανδή.. Πάντως για να μην είμαι κ άδικος πρέπει να τους αναγνωρίσω ότι γράφουν καλύτερα από αυτούς της σέχτας οι οποίοι πρέπει να χουν φτάσει μέχρι το πολύ μέχρι την πρώτη λυκείου και των οποίων το ταβάνι στην σκέψη(και αντίστοιχα στην γραφή) είναι τα δελτία των οχτώ.... Αυτοί έχουν ακούσει κ το ντουέτο της Α

το πάρακατω το στειλα στο dhmarxos@zografou.gr...καλή του τύχη... Κύριε Δήμαρχε, Είμαι δημότης Ζωγράφου και αφορμή για αυτό το email αποτελεί μια υπάλληλος σας με ιδιαίτερη αδυναμία στα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης(βλέπε facebook). Πιο συγκεκριμένα,κάθε μέρα ότι ώρα και να περάσω από την ζωγράφου η συγκεκριμένη υπάλληλος θα χαζεύει στην παραπάνω εφαρμογή γεγονός που εύκολα μπορεί να οδηγήσει κάποιον στο συμπέρασμα ότι το συντριπτικά μεγαλύτερο χρονικό διάστημα της εργασίας της το περνάει εκεί. Οπότε,συχνά έχω νιώσει την ανάγκη να κάνω κάτι για αυτό το θέαμα προετοιμάζοντας σχέδια όπου θα χτύπαγα το τζάμι και θα έκανα φασαρία με τις πιθανότητες να κάνω κάτι τέτοιο να αυξάνονται δραματικά όταν την προηγούμενη μέρα έχω πληρώσει ΔΕΗ ΕΥΔΑΠ κτλ... Έχω καταλήξει όμως ότι δεν έχει νόημα να κάνω κάτι τέτοιο για τους παρακάτω δύο λόγους: 1)Οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν χρόνια τώρα αναπτύξει πανίσχυρους μηχανισμούς άμυνας σε οτιδήποτε απειλεί να τους αποσπάσει το δικαίωμα στο καθησιό και σαν