Tuesday, November 17, 2020

Τζιχαντίλα στη Βιέννη

 Εν αρχή ην το τζιχαντοπαιδο της παρακάτω φωτογραφίας... που πες λόγω προβληματικής οικογένειας, συγκυριών ή οτιδήποτε άλλο, είχε σκόπο να πεθάνει για την Τζιχάντ... πήγε το παιδί μέχρι την Τουρκία και, για κάποιο λόγο, τον σταματήσαν οι Τούρκοι λίγο πριν μπει στην Συρία και τον στείλαν πίσω στη Βιέννη... Εκεί όμως αυτός... βρήκε όπλα, έψαχνε σφαίρες στη Σλοβακία, ανέβαζε φωτογραφίες στο facebook με τα κουμπούρια του (πληροφορίες που αναφέρουν ότι κατά τη διάρκεια της επίθεσης σταμάταγε το πιστολίδι για να δει αν είχε κάνει like κανα τζιχαντογκομενάκι, ελέγχονται) και, φυσικά, η Αυστριακή αστυνομία ήταν πεπεισμένη ότι όλα ήταν υπό έλεγχο και ότι ο άνθρωπος είχε μπει στο σωστό δρόμο (άσχετο, πόσο μπουρδέλα είναι αυτοί οι Αυστριακοί ρε...σαν τους Έλληνες... και τουλάχιστο, δεν θα βρεις πολλούς Έλληνες που να σου πούνε ότι δεν είμαστε μπουρδέλα... Αυστριακούς θα βρεις αρκετούς)

Και αναρωτιέσαι...γιατί να μην είναι έστω και λίγο σαν τους Ρώσσους... που στέλναν τους δικούς τους τζιχαντιστές πρώτη θέση στη Συρία και μετά τους βομβάρδιζαν χαρωπά όπως περιγράφουν παρακάτω:

We … helped them all out and closed the border behind them by criminalizing this type of fighting. If they want to return now, we are waiting for them at the borders. Everyone’s happy: they are dying on the path of Allah, and we have no terrorist acts here and are now bombing them in Latakia and Idlib.”

Ή, μια ιδέα, τώρα που το ISIS δεν πολυπαίζει πια, ας φτιάξουμε κάτι σαν 'jihadiland'... να βρούμε ένα νησί, να τους πούμε ότι εδώ είναι τα τυπογραφεία που βγάζουν τη μούρη του Αλλάχ και να τους ξαμολήσουμε... να ρίξουμε και τίποτα white supremacists στο μιξερ (που και αυτοί ψάχνουν λόγο να αιματοκυλιστούν) και ας την βρουν εκεί μέχρι να μην μείνει ρουθούνι...




Τέλοσπαντων, το επόμενο βράδυ μετά την επίθεση, σκάσανε μούρη οι δημοσιογράφοι... το πως καταφέρνουν να βγάζουν από το πλάνο τις υπόλοιπες κάμαρες είναι ένα μυστήριο... πάντως συνωστισμός....



Και μερικές μέρες αργότερα, το Σάββατο μεσημεράκι, το στριμωξίδι είχε να κάνει με τον κόσμο που άφηνε κεράκια και, μάλλον, προσεύχοταν...


Και μένεις να αναρωτιέσαι - πότε θα μάθουν οι τζιχαντοτέτοιοι ότι δεν έχουν αποκλειστικότητα στη βία... ότι δεν φέρνει το φόβο ή την υποταγή αυτού που τη λαμβάνει αλλά, δυστυχώς, (πέρα από τα κεριά και τις προσευχές) ίδια ή παραπάνω απάντηση γεμάτη μίσος... τόσες φορές έχει επαναληφθεί ο ίδιος κύκλος, γιατί δεν μαθαίνουν...

No comments: