Η φιλοσοφική θεώρηση του έργου των Χατζηφραγκέτα

Λένε ότι ορισμένα βιβλία «μας βρίσκουν» τη στιγμή που τα χρειαζόμαστε. Σας έχει συμβεί;...υπήρχε μια ερώτηση στις συνεντεύξεις που έπαιρνε το book press από τους 'διάσημους'.

Σε μένα συνέβη ακριβώς με την μουσική των Χατζηφραγκέτα...κομμάτια με εκατομμύρια views με από ένα είδος που δεν είμαι είμαστε ακριβώς τσακωμένοι και εγώ άκουσα το πρώτο από αυτά μια Παρασκευή όπου είχα φύγει από την δουλειά στις 12 για να πάω γυμναστήριο και γύρισα κοντά στις 15:00 αφού πρώτα είχα αράξει σε γκουρμε μπεργκεράδικο πίνοντας μπύρες - και φυσικά την έκανα για το σπίτι στις 17:00. Γενεσιουργός αιτία αυτής της ομολογουμένως αντιεπαγγελματικής συμπεριφοράς ήταν ότι μόλις είχε τερματιστεί η πάντα επώδυνη αναζήτηση εργασίας και αντίστοιχης φυγής από την Μάλτα που είχε τραβήξει έναν γεμάτο χρόνο (όποτε ήμουν σε φάση 'και τώρα μπορείτε να πα να γαμηθείτε')

Οπότε τι χρειάζεσαι για να απολαύσεις την μουσική των Χατζηφραγκέτα:

1. Μπύρες ή μπάφους ή τέλος πάντων κάτι για να δεις τα πράγματα πιο χαλαρά.

2. Μπιλιάρδο: ξαναμπήκα στο zoo.gr μετά από κοντά 10 χρόνια και ξεκίνησα να παίζω.

3. Την απαιτούμενη ψυχολογία και το αντίστοιχο background για να εκτιμήσεις τα παρακάτω:

 και πανω στον ταφο σου θα γραψω επιτελους και μου πεςς ΟΛΑ GOOD

ένα τραγούδι για όσους χάσανε το πλοίο
για όσους το παίξανε χινάρι κι ήρθε δύο
ένα τραγούδι για όσους μείνανε μπουρδέλα μια ζωή

Τα χώνω όπως θες, άμα θες και σε ζεμπέκικο σε bossa σε nova και σε βαρύ ρεμπέτικο

θα με βρεις στα μπιλιαρδάδικα κυρίως ή στους αγανακτισμένους να πίνω καμιά μπύρα να κάνω πάντα τράκα χαρτάκια και αναπτήρα.

σου είπα εδω και 5 χρόνια να πάμε στην Σαγκάη,
μα σύ ήρθες στο six dogs ντυμένη τζεντάι

Γιατί... Είσαι σαν ποίημα σουρεάλ, και σαν χηνάρι της Ρεάλ, μέσα στο Μπερναμπεου

Είναι τα ρεφρέν μου σουξεδιάρικα το ξέρω, τι να κάνω ρε Μαρία που μακριά σου υποφέρω σ'είδα με ένα μαλάκα στο suzuki το pajero να σου απαγγέλει Ελύτη και Μολιέρο μα δε θα βρεις το νόημα μες στον Ουμπέρτο Έκο