Η γερμανική σκληρότητα

- Τι είμαστε τίποτα ποταποί Γερμανοί?, αναφωνεί εκνευρισμένη η πρωταγωνίστρια του 'Πόλεμος και Ειρήνη' όταν η μάνα της ετοιμάζεται να πάρει στην άμαξα κάνα χρυσό μπιχλιμπίδι αντί για κάτι τραυματίες... το σκηνικό είχε να κάνει με την από ώρα σε ώρα έλευση του Ναπολέοντα στην Μόσχα τον οποίο οι Μοσχοβίτες υποδέχτηκαν κάπως πατριωτικά: άδειασαν την πόλη και μετά από λίγες μέρες την έκαψαν.

Τέλος πάντων, αυτή η σκηνή μου ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας το παρακάτω άρθρο: κάποιος κάτοικος ενός Γερμανικού δήμου χρώσταγε κάτι φόρους με την (αναμενόμενη) αντίδραση του δήμου να είναι η κατάσχεση του σκυλιού και η πώληση του στο ebay για 700 ευρώ. Φυσικά, για τους Γερμανούς η είδηση είναι το σκυλί ήθελε κάτι εμβόλια κτλ, που είχε σαν αποτέλεσμα να κάνει κάποια έξτρα έξοδα αυτή που το αγόρασε οπότε τώρα ετοιμάζεται να στραφεί εναντίον του δήμου.

Δύο σκέψεις από τα παραπάνω:

1. Τον ΄Πόλεμο και Ειρήνη' τον είχα διαβάσει το 2006: πριν γίνει της μόδας το μίσος (ή η αγάπη για κάποιους) απέναντι στους Γερμανούς και περίπου έξι χρόνια πριν μείνω για κανα χρόνο στη Γερμανία. Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως διάολο θυμάμαι αυτή τη σκηνή (το τσέκαρα πλάκα πλάκα και όντως αυτό έγραφε - εδώ σελ 1619)

2.  Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε το 1867, περίπου 50 χρόνια πριν τον πρώτο παγκόσμιο και, απότι λέει η wiki, σε μια περίοδο που η Ρωσία δεν είχε κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα με τους Γερμανούς...

Άσχετο, πρώτη φορά άκουσα ότι μπορεί να πωληθεί κάτι 'έμψυχο' μέσω ebay - δηλαδή αν ο άλλος δεν χωνεύει την γυναίκα μπορεί να την βγάλει σε δημοπρασία??!?!?