Το βιβλίο ξεκινά περιγράφοντας κάτι τερτίπια που έκανε το φάντασμα ενός μωρού σε μια οικογένεια μαύρων πρώην σκλάβων... όχι τίποτα το ιδιαίτερο βέβαια... πήγαινε πέρα δώθε κανά τραπέζι, έπαιζε με κανά βάζο... χαλαρά πράγματα...
Στην συνέχεια, και ενώ είχαν ήδη φύγει από το σπίτι τα δύο έφηβα αγόρια (ένιωθαν άβολα με το φάντασμα) σκάει μύτη ένας παλιός φίλος της πρωταγωνίστριας από τα χρόνια της σκλαβιάς, ο οποίος αφού της πετάξει μερικά γλυκόλογα, της πετάει και τα μάτια έξω και εγκαθίσταται στο σπίτι (άντρας δεν υπήρχε - είχε πεθάνει ή κάτι τέτοιο).
Το φάντασμα όμως ξενερώνει με την έλευση του και την κάνει κ αυτό αλλά το μεταφυσικό συνεχίζεται με την εμφάνιση μιας εικοσάχρονης μαύρης η οποία 'αναδύθηκε' μέσα από τον ποταμό και άραξε κ αυτή με τη σειρά της στο φιλόξενο σπιτικό...
Όλα πηγαίνανε καλά... οι σελίδες του βιβλίου περνάγανε με το μόνο που μπορούσε να σε βγάλει από την βαρεμάρα να είναι κάτι 'φλας-μπακ' από τα παλιά με τα μύρια όσα τραβάγανε από τους λευκούς, μέχρι που φτάσαμε στα μισά του βιβλίου οπού και σκάει η βόμβα...Ο άντρας, μαθαίνοντας ότι πριν καμιά δεκαριά χρόνια η πρωταγωνίστρια είχε κόψει το λαιμό της ενός έτους κόρης της και είχε τραυματίσει τα υπόλοιπα παιδιά ώστε να μην πέσουν στα χέρια των λευκών 'ιδιοκτητών' τους, που την είχαν ξετρυπώσει λίγο καιρό αφότου το χε σκάσει, της πετάει μια ατάκα του τύπου 'περπατάς με τα δύο πόδια ή με τα τέσσερα' και την κάνει από το σπίτι...
Πέρα από το σοκ που προφανώς σου προκαλεί η όλη σκηνή του φονικού (την οποία και φυσικά η συγγραφέας φροντίζει να σου περιγράψει με κάθε λεπτομέρεια), η πιο ψυχρή σκέψη που μπορείς να κάνεις είναι με τι άλλο θα γεμίσει το υπόλοιπο μισό του βιβλίου αφού τα πάντα στο βιβλίο μέχρι τώρα περιστρέφονταν έμμεσα γύρω από αυτό...θα συνεχίσει τα 'φλας-μπάκ'? Θα προσπαθήσει να απαλύνει τη μουνταμάρα ρίχνοντας κανά άλλο μεταφυσικό χαρτί στο παιχνίδι?
Δύσκολα το κόβω να το σώζει... τα καλά βιβλία πάντα κάνουν φινάλε με κάτι τέτοια και αφήνουν τον αναγνώστη να βρίζει... δες πχ τα σταφύλια...
No comments:
Post a Comment