Είναι Πέμπτη βράδυ και στο κινητό του sen_saven πετάγεται το παρακάτω what's up:
- Δεν πέρναγε με τίποτα αυτός ο πονοκέφαλος, λέει το Αγγλάκι/συνάδελφος και πήγα στο νοσοκομείο... θα με κρατήσουν μέσα είπανε μέχρι να δουν τι έχω...
- Περαστικά, απαντά ο sen_saven, θα ρθω αύριο να σε δω αν είσαι ακόμα μέσα...
Ο sen_saven είναι σχεδόν βέβαιος ότι το αγγλάκι έχει πονοκέφαλο από στρες/κατάθλιψη αφού από όταν έχει έρθει από την Αγγλία το μόνο που κάνει είναι να κλαίγεται ... να φανταστείς πήγε μόνο μία φορά για μπάνιο όλο το καλοκαίρι...
αν κ για να πούμε την μαύρη αλήθεια το δέρνει μια περίοδο γκαντεμιάς το παιδί... πχ η μόνη γκόμενα που βρήκε στο υποστελεχωμένο μαλτέζικο tinder αποδείχτηκε τραβέλι...
Το επόμενο πρωί το Αγγλάκι ξαναστέλνει μήνυμα:
- Τελικά θα με κρατήσουν μέσα για άλλες 2-3 μέρες ... κάνε μου μια χάρη sen_saven και φέρε μου έναν φορτιστή για iphone 6s (έχω 5% μπαταρία).
- ΟΚ, λέει ο sen_saven - θα ρθω στο lunch break κατά τις 12:30.
...Δεν πιστεύω να χει τίποτα, του πετάει μια άλλη συνάδελφος που το συζήταγαν... και αν είχε τίποτα σοβαρό - καμιά μηνιγγίτιδα που λέει ο λόγος - θα μας ειδοποιούσαν μόνοι τους από το νοσοκομείο.
Κατά τις 12:40 ο sen_saven πηγαίνει προς τους καφέ θαλάμους του νοσοκομείου ακολουθώντας τις αγγλακο-οδηγίες: 'μεταδοτικά νοσήματα / ψυχολογικά προβλήματα΄ λένε οι ταμπέλες και η καρδιά του sen_saven σφίγγεται: "Τον μαλάκα, σκέφτεται, ξεκίνησε την κλάψα και στους γιατρούς και τον χώσανε στον τομέα με τα ψυχολογικά...κρίμα το παιδάκι".
Αμ δε... όταν με τα πολλά ο sen_saven βρίσκει τον θάλαμο, αυτός αποδεικνύεται ότι βρισκόταν στον τομέα με τα μεταδοτικά (μια πρώτη αίσθηση κρύου ιδρώτα ξεκινάει να λούζει τον sen_saven που έτρωγαν μεσημεριανό κάθε μέρα σε απόσταση μικρότερη του ενός μέτρου).
Η ροή του κρύου ιδρώτα αυξάνεται όταν ο sen_saven παρατηρεί ότι σε αντίθεση με τα υπόλοιπα δωμάτια - όπου οι πόρτες είναι ανοιχτές - στον εν λόγω θάλαμο παίζει διπλή πόρτα και μια βρύση απέξω:
- Να, αυτός είναι, του λέει ο νοσοκόμος ανοίγοντας την πόρτα. Ξύπνα! πετάει στο αγγλάκι, έχεις επισκέπτη.
- Ευχαριστώ που ήρθες sen_saven του λέει ο άρρωστος.
- Τίποτα, εννοείται. Σου φέρα και κάτι βιβλία για να περάσεις την ώρα σου, απαντά ο sen_saven απομακρυνόμενος προς μια καρέκλα μερικά μέτρα μακριά... Για πες, σου είπαν τι έχεις? συμπληρώνει όσο το δυνατόν πιο ήρεμα.
- Είναι σχεδόν σίγουροι ότι έχω 'βαιραλ μαιναντζαιτις' του πετάει αδιάφορα το αγγλάκι... μου δώσαν κάτι χάπια όμως τώρα και νιώθω καλύτερα... αλλά βαριέμαι του θανατά... πρέπει να μείνω κλεισμένος μέσα στο δωμάτιο... ούτε στο διάδρομο δεν με αφήνουν να βγω...
Ένα από τα ελάχιστα καλά του να μη μιλάς στην μητρική σου γλώσσα είναι ότι μπορείς να αποστασιοποιείσαι όταν ακούς πράγματα που δεν θες να τα χωνέψεις/πιστέψεις: Δεν ξέρεις, σκέφτεσαι, ίσως το 'μαιναντζαιτις' να μην είναι μηνιγγίτιδα..
Φυσικά, ένα γρήγορο γκουγλάρισμα διαλύει εύκολα την όποια ψευδαίσθηση: 'Ιογενής μηνιγγίτιδα' λέγετε αυτό που χει... το καλό είναι ότι δεν σε στέλνει όπως η βακτηριδιακή και δεν κολλάει ή εκδηλώνεται τόσο εύκολα..
Κατά τις 13:30 ο sen_saven γυρνάει στο γραφείο:
- Πρέπει να γίνεις γιατρός!, πετάει στην συνάδελφο που μίλαγε πριν.
- Γιατί τι έγινε? Τι έχει?, απαντά με κάποιο ενδιαφέρον η άλλη.
- Μηνιγγίτιδα!, ακριβώς όπως το μάντεψες!
- Τότε γιατί σου είπε να πας στο νοσοκομείο?, αρχίζει να φωνάζει η συνάδελφος ενώ τα μάτια της έχουν γουρλώσει από το φόβο.
- Για να του φέρω το γαμημένο του φορτιστή!
- Πω ρε γαμώτο, χτες του δώσα το κινητό μου γιατί δεν έπιανε το δικό του! Κόλλησα!
Για την επόμενη μία ώρα ο sen_saven και η συνάδελφος μπαίνουν σε μια λουπα αλληλοτροφοδοτούμενου πανικού... δηλαδή, εκεί που πας να ηρεμήσεις σου πετάει η άλλη κάτι σαν 'είμαστε σίγουροι ότι έχει την χαλαρή μηνιγγίτιδα?' και εσύ επιστρέφεις: ' ίσως και όχι, γιαυτό τον είχαν σε τόσο 'ασφαλές' δωμάτιο'...
Για την ιστορία, το αγγλάκι βγήκε μετά από δύο εβδομάδες από το νοσοκομείο αφού πρώτα έχασε το ταξίδι στην Κολομβία που είχε προγραμματίσει ένα χρόνο πριν και περίμενε σαν τρελός (ο sen_saven του συνέστησε να παίξει κανά λόττο - κάποτε/κάπου θα γυρίσει λίγη τύχη)
- Δεν πέρναγε με τίποτα αυτός ο πονοκέφαλος, λέει το Αγγλάκι/συνάδελφος και πήγα στο νοσοκομείο... θα με κρατήσουν μέσα είπανε μέχρι να δουν τι έχω...
- Περαστικά, απαντά ο sen_saven, θα ρθω αύριο να σε δω αν είσαι ακόμα μέσα...
Ο sen_saven είναι σχεδόν βέβαιος ότι το αγγλάκι έχει πονοκέφαλο από στρες/κατάθλιψη αφού από όταν έχει έρθει από την Αγγλία το μόνο που κάνει είναι να κλαίγεται ... να φανταστείς πήγε μόνο μία φορά για μπάνιο όλο το καλοκαίρι...
αν κ για να πούμε την μαύρη αλήθεια το δέρνει μια περίοδο γκαντεμιάς το παιδί... πχ η μόνη γκόμενα που βρήκε στο υποστελεχωμένο μαλτέζικο tinder αποδείχτηκε τραβέλι...
Το επόμενο πρωί το Αγγλάκι ξαναστέλνει μήνυμα:
- Τελικά θα με κρατήσουν μέσα για άλλες 2-3 μέρες ... κάνε μου μια χάρη sen_saven και φέρε μου έναν φορτιστή για iphone 6s (έχω 5% μπαταρία).
- ΟΚ, λέει ο sen_saven - θα ρθω στο lunch break κατά τις 12:30.
...Δεν πιστεύω να χει τίποτα, του πετάει μια άλλη συνάδελφος που το συζήταγαν... και αν είχε τίποτα σοβαρό - καμιά μηνιγγίτιδα που λέει ο λόγος - θα μας ειδοποιούσαν μόνοι τους από το νοσοκομείο.
Κατά τις 12:40 ο sen_saven πηγαίνει προς τους καφέ θαλάμους του νοσοκομείου ακολουθώντας τις αγγλακο-οδηγίες: 'μεταδοτικά νοσήματα / ψυχολογικά προβλήματα΄ λένε οι ταμπέλες και η καρδιά του sen_saven σφίγγεται: "Τον μαλάκα, σκέφτεται, ξεκίνησε την κλάψα και στους γιατρούς και τον χώσανε στον τομέα με τα ψυχολογικά...κρίμα το παιδάκι".
Αμ δε... όταν με τα πολλά ο sen_saven βρίσκει τον θάλαμο, αυτός αποδεικνύεται ότι βρισκόταν στον τομέα με τα μεταδοτικά (μια πρώτη αίσθηση κρύου ιδρώτα ξεκινάει να λούζει τον sen_saven που έτρωγαν μεσημεριανό κάθε μέρα σε απόσταση μικρότερη του ενός μέτρου).
Η ροή του κρύου ιδρώτα αυξάνεται όταν ο sen_saven παρατηρεί ότι σε αντίθεση με τα υπόλοιπα δωμάτια - όπου οι πόρτες είναι ανοιχτές - στον εν λόγω θάλαμο παίζει διπλή πόρτα και μια βρύση απέξω:
- Να, αυτός είναι, του λέει ο νοσοκόμος ανοίγοντας την πόρτα. Ξύπνα! πετάει στο αγγλάκι, έχεις επισκέπτη.
- Ευχαριστώ που ήρθες sen_saven του λέει ο άρρωστος.
- Τίποτα, εννοείται. Σου φέρα και κάτι βιβλία για να περάσεις την ώρα σου, απαντά ο sen_saven απομακρυνόμενος προς μια καρέκλα μερικά μέτρα μακριά... Για πες, σου είπαν τι έχεις? συμπληρώνει όσο το δυνατόν πιο ήρεμα.
- Είναι σχεδόν σίγουροι ότι έχω 'βαιραλ μαιναντζαιτις' του πετάει αδιάφορα το αγγλάκι... μου δώσαν κάτι χάπια όμως τώρα και νιώθω καλύτερα... αλλά βαριέμαι του θανατά... πρέπει να μείνω κλεισμένος μέσα στο δωμάτιο... ούτε στο διάδρομο δεν με αφήνουν να βγω...
Ένα από τα ελάχιστα καλά του να μη μιλάς στην μητρική σου γλώσσα είναι ότι μπορείς να αποστασιοποιείσαι όταν ακούς πράγματα που δεν θες να τα χωνέψεις/πιστέψεις: Δεν ξέρεις, σκέφτεσαι, ίσως το 'μαιναντζαιτις' να μην είναι μηνιγγίτιδα..
Φυσικά, ένα γρήγορο γκουγλάρισμα διαλύει εύκολα την όποια ψευδαίσθηση: 'Ιογενής μηνιγγίτιδα' λέγετε αυτό που χει... το καλό είναι ότι δεν σε στέλνει όπως η βακτηριδιακή και δεν κολλάει ή εκδηλώνεται τόσο εύκολα..
Κατά τις 13:30 ο sen_saven γυρνάει στο γραφείο:
- Πρέπει να γίνεις γιατρός!, πετάει στην συνάδελφο που μίλαγε πριν.
- Γιατί τι έγινε? Τι έχει?, απαντά με κάποιο ενδιαφέρον η άλλη.
- Μηνιγγίτιδα!, ακριβώς όπως το μάντεψες!
- Τότε γιατί σου είπε να πας στο νοσοκομείο?, αρχίζει να φωνάζει η συνάδελφος ενώ τα μάτια της έχουν γουρλώσει από το φόβο.
- Για να του φέρω το γαμημένο του φορτιστή!
- Πω ρε γαμώτο, χτες του δώσα το κινητό μου γιατί δεν έπιανε το δικό του! Κόλλησα!
Για την επόμενη μία ώρα ο sen_saven και η συνάδελφος μπαίνουν σε μια λουπα αλληλοτροφοδοτούμενου πανικού... δηλαδή, εκεί που πας να ηρεμήσεις σου πετάει η άλλη κάτι σαν 'είμαστε σίγουροι ότι έχει την χαλαρή μηνιγγίτιδα?' και εσύ επιστρέφεις: ' ίσως και όχι, γιαυτό τον είχαν σε τόσο 'ασφαλές' δωμάτιο'...
Για την ιστορία, το αγγλάκι βγήκε μετά από δύο εβδομάδες από το νοσοκομείο αφού πρώτα έχασε το ταξίδι στην Κολομβία που είχε προγραμματίσει ένα χρόνο πριν και περίμενε σαν τρελός (ο sen_saven του συνέστησε να παίξει κανά λόττο - κάποτε/κάπου θα γυρίσει λίγη τύχη)
No comments:
Post a Comment