Monday, May 2, 2016

Ζήτω στην ομορφιά!



Διαβάζω τώρα το Για μια νέα ζωή --- 'διαβάζω' λέμε τώρα...είμαι στην 24η σελίδα και οι πρώτες 20 σελίδες ήταν περιεχόμενα, σημειώσεις μεταφραστή κ λοιπές μλκιες --- και μου κάναν εντύπωση οι ατάκες που έλεγε για τα λουλούδια και το πως διαφέρουν από τα υπόλοιπα φυτά, για τις πέτρες που κατέληξαν κρύσταλλοι, τα ερπετά που έγιναν πτηνά (θύμισε λίγο τον γνωστό γλάρο αυτό) κτλ κτλ

Το καλό με αυτά τα βιβλία, που δεν έχουν κάποια υπόθεση ή οτιδήποτε άλλο να σου τραβάει το ενδιαφέρον, είναι ότι μπορούν να σε οδηγήσουν σε κάποια μορφής αυτοκάθαρση... δηλαδή.. ανοίγεις το βιβλίο και διαβάζεις μερικές γραμμές... τα μάτια σου (όπως ήταν αναμενόμενο) κλείνουν... μετά από λίγο τα ξαναανοίγεις, παλεύεις άλλες δύο γραμμές αλλά πάλι ξανακλείνουν... και πάει λέγοντας...

άνοιξε/κλείσε τελικά το κεφάλι σου θα λαγαρίσει και θα καταφέρεις να ακολουθήσεις τι θέλει να πει ο ποιητής... μέχρι τώρα για την δουλειά αυτή χρησιμοποιούσα τόμους από την Αναζήτηση αλλά ο καινούργιος που παρήγγειλα από την Ελλάδα κατέληξε να ναι κόμικ...ναι... βρέθηκε κάποιος ιερόσυλος πουτάνασγιος να κάνει την Αναζήτηση του χαμένου χρόνου εικονογραφημένο... πως τα κατάφερε ο καριόλης να κάνει ένα βιβλίο διάσημο για την έλλειψη δράσης κομικ απορώ -- φυσικά όμως ούτε που το σκέφτηκα να το διαβάσω (έφυγε καρφωτό στα σκουπίδια)

Anyway, ας γράψω κάτι για το θέμα του τίτλου... η ομορφιά που λες είναι κάτι άυλο...για παράδειγμα, τα μπρόκολα τρώγονται αλλά δεν έχουν φτάσει στο βαθμό συνειδητότητας/εξέλιξης που έχουν φτάσει οι μολόχες, και μπορεί μεν να τα κάνεις δικά σου βρασμένα με λαδολέμονο, αλλά ποτέ δεν θα υπάρξουν η αφορμή για σε φέρουν σε επαφή με την τέχνη μέσα σου...γμστά...