Sunday, January 10, 2016

Ο πιο πολυ-μεταφρασμένος Καζαντζάκης και οι Έλληνες ηλίθιοι

Ξεκινώντας από αυτό το άρθρο σχετικά με ένα πρόσφατο βιβλίο που προσπαθεί να εξηγήσει πως τα κατάφεραν οι τότε Έλληνες ηλίθιοι να αποτρέψουν το να πάρει το νόμπελ τραμπουκίζοντας τους Σουηδούς θυμήθηκα τους νυν οι οποίοι στα διάφορα blog τους συναγωνίζονται στο ποιος θα βρίσει περισσότερο τον Καζαντζάκη..

Είναι δεδομένο ότι η βλακεία, όντας πανανθρώπινη αξία, δεν γνωρίζει εθνικότητα αλλά έχω αρχίσει να πιστεύω ότι οι Έλληνες είναι αρκετά ψηλά στην σχετική κατάταξη..
Δηλαδή, αν φέρω στο νου μου έναν Γερμανό τότε είναι δεδομένο ότι αν συζητούσες μαζί του για έναν συγγραφέα της εμβέλειας του Καζαντζάκη, θα προσπαθούσε με κάθε δυνατό τρόπο να σου παραθέσει όλα τα στοιχεία που θα αποδεικνύουν την αξία του (μεταφράσεις, αναφορές στο internet κτλ)... και θα χε δίκιο σε τελική ανάλυση... γιατί να μην παινέψεις/υπερασπιστείς το σπίτι σου...

Οι Έλληνες όμως όχι... εκεί θα τον θάψουν... και αν παλαιότερα είχαν την δικαιολογία της θρησκευτικής/πολιτικής γκαβομάρας για να του την πέφτουν τώρα τους απέμεινε μόνο η ψαγμενίλα... βρίζεις Ασκητική?...Τότε είσαι με τη βούλα ψαγμένος... καταλαβαίνεις πέντε πράγματα παραπάνω από λογοτεχνία...δεν μασάς από επιβαλλόμενους από τα σχολικά βιβλία ψεύτο-λογοτέχνες...το χεις ρε φίλε πως να το κάνουμε...

Ειδικά δε αν πας και ζωγραφίζεις καρδούλες στον τάφο του σβήνοντας τις ατάκες, τότε είσαι τέρας μόρφωσης... πας για νόμπελ..