Thursday, March 5, 2015

νορβηγικό δάσος



Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο δεν παύεις να σκέφτεσαι ότι το να γράψεις ένα bestseller είναι σχετικά τζάμπα...

Βάζεις μέσα μπόλικα γαμήσια, αυτοκτονίες, τρελάδικα, έρωτες... και κάπου στο ξεκάρφωτο και μερικές πολιτικές ατάκες για τους δήθεν επαναστάτες που τελικά καταλήγουν στυλοβάτες του συστήματος ή κάτι λίγους φυσιολογικούς θανάτους σε κανονικά νοσοκομεία έτσι για να σπάει η μονοτονία...

Επίσης φυσικά πρέπει να παίζουν διαρκώς διάλογοι ώστε να μην ρισκάρουμε ούτε λεπτό την βαρεμάρα του αναγνώστη.


Εκεί όμως που σε χτυπάει ύπουλα είναι ότι όταν σου ξεκινάει ένα κεφάλαιο λέγοντας σου ότι η πρωταγωνίστρια αυτοκτόνησε... αυτό πραγματικά σε ψιλοσοκάρει... και πάρολο που και αυτό είναι στο συνήθες ρεπερτόριο του βιβλίου (άλλη μια αυτοκτονία βρε αδερφέ -- τόσες είχαμε ήδη) σε κάνει να πιστεύεις ότι ίσως άξιζε που το διάβασες... ήταν ψαγμένος ο τρόπος που το έφερε...

(άσχετο) πάντως αυτός ο πουτάνας γιος από τις εκδόσεις ψυχογιός που γράφει στο οπισθόφυλλο ότι 'ο Τόρου δε χρειάζεται τη μυρωδιά καμιάς μαντλέν...' είναι υπερφυσικά πολύ βέβηλος.... συγκρίνει τα ίδια με τα @@... βγάζει μεροκαματο αυτός ο πούστης δουλεύοντας σε εκδοτικό οίκο?!?!? πως....

1 comment:

theatay said...

bags replica gucci replica bags nancy visit the site replica bags from china free shipping Website replica bags china