Tuesday, March 29, 2011

Άρθρο Πρετεντέρη στο ΒΗΜΑ

ο πρετεντέρης είναι ένα βολεμένο σε ένα παράθυρο λαμογάκι από όπου τρομοκρατεί  κατά βούληση τον κοσμάκη...

Δυστυχώς όμως πρέπει να αναγνωρίσω ότι το παρακάτω άρθρο είναι καλογραμμένο,με έκανε να σκάσω στα γέλια και συμφωνώ με ότι γράφει...

«Τι κρύβεται από πίσω;»

Είναι μάλλον εθνικό ευτύχημα ότι πρώτα δημιουργήθηκε η σύγχρονη Ελλάδα και μετά εμφανίστηκε η ελληνική Αριστερά- ή, τουλάχιστον, αυτοί που συνήθως την υποδύονται...

Διότι αν είχε συμβεί το αντίστροφο ίσως να μην είχε συμβεί το πρώτο: υποθέτω ότι η επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων και η συμμετοχή τους στη ναυμαχία του Ναβαρίνου θα είχαν ξεσηκώσει ένα απροσπέλαστο τείχος αντιδράσεων.

Απ΄ όπου κι αν το δει κανείς, η επέμβαση των Αγγλων, των Γάλλων και των Ρώσων στο Ναβαρίνο που άνοιξε τον δρόμο στην ελληνική ανεξαρτησία υπακούει σε όλα τα κριτήρια που αναστατώνουν συνήθως τους πολέμιους των «ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων».

Πρώτον, ήταν μια πολεμική επιχείρηση που έγινε από τις τρεις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, και μάλιστα για «ανθρωπιστικούς λόγους», στο όνομα της συγκίνησης που είχαν προκαλέσει στην Ευρώπη η πτώση του Μεσολογγίου και οι σφαγές του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο- σιγά που τους πιστέψαμε!

Δεύτερον, η επέμβαση μιλούσε για προστασία των αμάχων αλλά υπηρετούσε προφανώς τα συμφέροντα των Δυνάμεων, αφού όλες οι Δυνάμεις έχουν συμφέροντα και συνηθίζουν να τα υπηρετούν.

Τρίτον, οι Δυνάμεις επενέβησαν σε ένα κυρίαρχο κράτος, όπως ήταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία, περιορίζοντας αντικειμενικά την άσκηση της κυριαρχίας του. Από πού κι ως πού τους πέφτει λόγος αν ο Σουλτάνος με τον Ιμπραήμ σφάζει τους υπηκόους του;

Τέταρτον, οι Δυνάμεις αντέδρασαν επιλεκτικά αφού επενέβησαν μεν υπέρ της εξέγερσης στην Πελοπόννησο αλλά δεν επενέβησαν σε άλλα μέρη του πλανήτη όπου την ίδια εποχή συνέβαιναν αντίστοιχες εξεγέρσεις, όπως στη Λατινική Αμερική ή (λίγο νωρίτερα) στην Ιταλία.

Πέμπτον, αντέδρασαν και υποκριτικά, αφού στράφηκαν κατά του Σουλτάνου με τον οποίο ως τότε είχαν άριστες σχέσεις. Πότε δηλαδή κατάλαβαν ότι η Υψηλή Πύλη ήταν αυταρχικό καθεστώς; Και αν ήταν ειλικρινείς στις προθέσεις τους, γιατί δεν είχαν επέμβει νωρίτερα;

Είναι αλήθεια ότι στην τυπολογία των απεχθών ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων το Ναβαρίνο έχει δύο σοβαρές παραλείψεις.

Πρώτον, δεν συμμετείχαν οι Αμερικανοί.

Δεύτερον, δεν υπήρχαν πετρέλαια στην Πελοπόννησο- και αυτό προφανώς εξηγεί γιατί δεν μετείχαν οι Αμερικανοί...

Ευελπιστώ όμως ότι οι αντιιμπεριαλιστές συμπολίτες μας δεν θα πτοηθούν από τέτοιες λεπτομέρειες. Αλλωστε, κατά την πάγια άποψή τους, τα πράγματα δεν είναι ποτέ όπως φαίνονται αλλά «το ζητούμενο είναι τι κρύβεται από πίσω» - όπου αυτό «που κρύβεται από πίσω» επιβεβαιώνει συνήθως κάποιο συνωμοσιολογικό άμπρα-κατάμπρα...

Αν ψάξουν καλά λοιπόν, όλο και κάτι θα βρουν να καταγγείλουν. Εκείνος ο Κολοκοτρώνης, ας πούμε, μήπως ήταν τελικά με το μνημόνιο;
jpretenteris@dolnet.gr

Tuesday, March 22, 2011

Όταν έκλαψε ο Νίτσε...

...ή αλλιώς άντε γαμήσου γιάλομ...
γιατί όταν διαβάζεις ένα λογοτεχνικό το τελευταίο πράγμα που περιμένεις είναι ότι ο συγγραφέας θα προσπαθήσει επίτηδες να σε παραπλανήσει..

Διαβάζεις δηλαδή το βιβλίο του τίτλου και στο τέλος μερικών κεφαλαίων σου κοτσάρει ο εν λόγω συγραφευς κάτι παραγράφους γραμμένες σε italic με τον τίτλο:"Σημειώσεις του Νίτσε την τάδε ημερομηνία"

Οπότε σαν καλόπιστος αναγνώστης και έχοντας υπόψιν το consensus της αναγραφής του ξένου-αυτούσιου κειμένου με italic πιστεύεις ότι όντως αυτά τα έγραψε ο Νίτσε και ότι ο γιάλομ δούλεψε πάνω σε αυτά προσθέτοντας λογοτεχνικές πινελιές για να γράψει το βιβλίο

Και φτάνοντας στην τελευταία σκηνή του μυθιστορήματος όπου ο Νίτσε επιτέλους κλαψουρίζει για την αιώνια μοναξιά του λες από μέσα σου:

-Δεν παίζει αυτό!...Να δω σημειώσεις του Νίτσε για να το πιστέψω!
-Ο Φρηντριχ Νίτσε και ο Γιόζεφ Μπρόιερ δεν συναντήθηκαν ποτέ,σου απαντά ο γιάλομ στο τελευταίο κεφάλαιο...

Και κάπου εκεί λες το fuck off(αγγλιστι)...γιατί το ξέρες ότι ο γιαλομ δεν χώνευε την Νιτσεικη φιλοσοφία αλλά δεν περίμενε να φτάσει μέχρι εκεί..

Αν κ στο χε πει ο ψυχιάτρος που παίζει στο χρηματιστήριο κάποια από τα εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που χει φάει από το ΙΚΑ...

-Ποια είναι η γνώμη σας για τον γιάλομ?,τον είχες ρωτήσει.
-Είναι γκουρού!..είναι από τις λίγες περιπτώσεις που κάποιος τόσο σημαντικός στον χώρο ανοίγεται στο ευρύ κοινό,σου χε πει.
-Και γιατί έχει τόσο άχτι τον Νίτσε?
-Μα γιατί πρεσβεύουν δύο εντελώς διαφορετικές σχολές...ο ένας πρεσβεύει κάτι(δεν θυμάμαι πως το χε πει) και ο άλλος κάτι άλλο...
-Οκ,είχες απαντήσει...πάντως για να επιστρέψουμε στον λόγο που με πήρατε τηλέφωνο σήμερα έχω σήμα αγοράς για τον ΟΤΕ(...για να μην ξεχνιόμαστε 7.70 ο ΟΤΕ όταν του το πα κ έφτασε μέχρι 8.50 σήμερα:))

Πάντως το χει συνήθεια ο γιάλομ να κλείνει τα βιβλία του με τον εκπρόσωπο της αντίπαλης σχολής να κλαίει με λυγμούς...και στην θεραπεία του σοπενάουερ κάτι αντίστοιχο είχε παίξει..

δε βαριέσαι...μια ματιά να ρίξεις στην μούρη του γιάλομ θα καταλάβεις ποιας σχολής είναι πραγματικά...μου θυμίζει μια αριστερίστικη οργάνωση που την λένε 'συμμαχία για την ειρήνη' και όπου βρεθεί ευκαιρία ρίχνει το ξύλο της αρκούδας...με ειρηνικό τρόπο φαντάζομαι...

Sunday, March 13, 2011

Κρίμα


Τι λείπει...τι λείπει...τι φταίει...και η καρδιά μας κλαίει,ρώταγε η αρβανιτάκη κλείνοντας την "παράσταση" της στο Παλλάς...

Προφανής απάντηση στο ερώτημα της αοιδού ήταν το 'Δυνατά-Δυνατά'...το τραγούδι που από τα 10 είναι για μένα η απάντηση στο κλασσικό ερώτημα για το αγαπημένο σου τραγούδι..

Δεν πειράζει έλεγα μετά..θα περιμένω να κάνει συνεργασία με τον Ρέμο για να πάω να το ακούσω..

Γιατί δίκιο είχε η γυναίκα...έχει κ αυτό ένα σόλο με το μπουζούκι αμάζευτο...ούτε περίεργοι τζαζ συνδυασμοί με τρομπόνια δεν μπορούν να το αντικαταστήσουν...

γιατί αν δεν το χετε μάθει ακόμα...το μπουζούκι ποινικοποιήθηκε...θα εμφανίζεται στις "παραστάσεις" της αρβανιτάκη όσο το δυνατόν λιγότερο κ πάντα κάτω από την διακριτική παρουσία βιολιού...

αλλά έτσι είναι...όταν πήγαινα σε διάφορα σκυλομάγαζα για να την ακούσω γκρίνιαζα για τον χώρο κ για το υπόλοιπο κοινό...τώρα που ο πολιτισμός επιβάλει να ακούς μουσική καθιστός,νηφάλιος,πάρεα με άσχετος που ξαμόλαγαν ένα χειροκρότημα σε κάθε παύση, τα νοσταλγώ...

και ρε γμτ...το χα αποφασίσει το προηγούμενο βράδυ πριν πάω στο Παλλάς να γράψω όχι για να τα χώσω αλλά για να δώσω τα απαιτούμενα credits στην palyrria και τον μπαλάφα που ένα βράδυ πιο πριν με είχαν κάνει να νιώσει ότι παίρνω εκδίκηση για όλα τα ατέλειωτα πανηγύρια που σε κάθε στιγμή ήξερες ποια θα είναι η επόμενη νότα του γαμωκλαρίνου..(είχαν κ αυτοί κλαρίνο αλλά κατάφεραν να του δώσουν ρυθμό κ νόημα...το πως δεν είμαι σίγουρος:))

αλλά έτσι είναι...όταν ήμουν μικρός πριν από τα πανηγύρια άκουγα πολλές φορές το δυνατά-δυνατά για να χω δυνάμεις...τώρα χάσαμε το δυνατά-δυνατά μας έμεινε όμως το παλιριώτικο κλαρίνο...

αρχή διατήρησης της ενέργειας...