Πορεία προς το πανεπιστήμιο..

Είχα μάθημα στις 4 χτες οπότε κατα τις 3 και μισι ξεκίνησα από το σπίτι μου..
Κατηφορίζοντας προς την οδό Κορίνθου από όπου και περνάει το λεωφορείο έβλεπα με μεγάλη μου χαρά ότι δεν είχε περάσει κάποιο απο τα λεωφορεία που ανεβαίνουν στο πανεπ(έχω 'οπτική επαφή' με την Κορίνθου κανά πεντάλεπτο πριν φτάσω σε αυτήν)

Φτάνω τελικά στην Κορίνθου και την ίδια στιγμή βλέπω και το λεωφορείο να περνάει..τρέχω και το προλαβαίνω την τελευταία στιγμή..

Δεν είχα προλάβει προφανώς να αγοράσω εισιτήρια και ζητάω από τον οδηγό ένα επιβαρυμένο..

- Δεν έχω,μου κάνει.
(Τον κοιτάζω καλύτερα και με τρόμο διαπιστώνω ότι ήταν ο χαρακτηριστικά μελαχροινός οδηγός(γύφτουλας) που εδώ και χρόνια 'λυμαίνεται' τις ζωές των κακόμοιρων επιβατών-φοιτητών..
Ολοι οι άλλοι οδηγοί,σε περίπτωση που εσύ δεν έχεις εισιτηριο και δεν έχουν επιβαρυμένο ή ρέστα για να σου δώσουν, σου λένε ρώτα κανέναν άλλον στο λεωφορείο αν έχει και πολύ εύκολα το ξεχνάνε..
Αυτός όμως εκεί..αν δεν καταφέρει να εξασφαλίσει ότι πλήρωσες με κάποιον τρόπο την διαδρομή θα σε κατεβάσει..)

-Θες να κατέβω,του απαντάω λοιπόν,ή να ρωτήσω κανέναν άλλον αν έχει?
-Ρώτα,μου λέει,τι να κατέβεις..νέος άνθρωπος..

Ρωτάω,λοιπόν,κάτι παιδιά που κάθοταν στις μπροστινές θέσεις αλλά κανείς τους δεν είχε δεύτερο εισιτήριο..ήταν και μερικοί άλλοι στις πιο πίσω θέσεις αλλά βαριόμουν να πάω μέχρι εκεί..άσε που,όπως και να το κάνεις, δεν είναι κ το πιο ευγενικό πράγμα του κόσμου να ενοχλείς τον καθένα για εισιτήριο..

Πηγαίνω λοιπόν και κάθομαι σε μια θέση περιμένοντας,μοιραία, τον 'γύφτουλα' να με φωνάξει και να μου την πει..

Είχαμε περάσει ήδη 2-3 στάσεις και ούτε φωνή ούτε ακρόαση..λες να γινε κανά θαύμα και να το ξέχασε,σκεφτόμουν..Ομως όχι..σε μία στάση που ανέβηκαν πολλοί φοιτητές ακούω να με φωνάζει..εσύ που δεν είχες εισιτήριο για έλα λίγο..

-Ρώτησα και δεν είχαν,του λέω..
-4 άτομα ρώτησες μόνο μου απαντάει..τι νομίζεις επειδή κάθομαι εδώ μπροστα δεν καταλαβαίνω τι γίνεται πίσω?(Λέγοντας την τελευταία φράση στρέφει ολόκληρο το πρόσωπο του προς το μέρος μου έχοντας την χαρακτηριστική γκριμάτσα της απόλυτης αλαζονείας)
-Αντε πήγαινε ρώτα και τους άλλους που ανέβηκαν τώρα αν έχουν εισιτήριο,προσθέτει.
-Εισπράκτορας θα το παίξω?..του απαντάω..κατέβασε με στην επόμενη στάση να τελειώνουμε!
-Αυτό ακριβώς θα κάνω μου λέει θριαμβευτικά.



Μετά από λίγο,λοιπόν,βρίσκομαι σε μια ξένη και αφιλόξενη στάση..στα αριστερά μου βλέπω ένα περίπτερο..ωραία σκέφτομαι..θα αγοράσω επιτέλους αυτό το καταραμένο εισιτήριο..

Φτάνοντας στο περίπτερο,ο περιπτεράς,ένας άνδρας γύρω στα 40, είχε κλειστό το τζαμάκι..
Από ευγένεια πάω να το ανοίξω μόνος μου..έτσι για να μην κουραστεί ο άνθρωπος..
-Μην πιάνετε τα τζαμάκια ρε παιδιά μου κάνει περίλυπος..ένα μπουκαλάκι καθαριστικό χάλασα για να το καθαρίσω,προσθέτει φανερά ενοχλημένος..
Μένω εμβρόντητος να τον κοιτάζω...σκέφτομαι συνειρμικά τον καντακουζηνο στο κωνσταντίνου και ελένης..
-Τέλοσπάντων μου λέει..τι θέλεις?
-Δυο κίτρινα
-Τι κίτρινα,ρωτάει παραξενεμένος
-Εισιτήρια,απαντάω..(ξανά εμβρόντητος)
-Δεν έχω εισιτήρια.
-Κάνα άλλο περίπτερο εδώ στη γειτονιά που να έχει, ξέρετε?
-Εχει παντού μου κάνει..και προς τα πάνω και στα δεξιά ..παντού
-Ευχαριστώ πολύ του κάνω και φεύγω

Anyway,αφού περπάτησα περίπου 500 μέτρα μέχρι την επόμενη στάση και κατάφερα,επιτέλους,να προμηθευτώ το μαγικό χαρτάκι πήρα το επόμενο λεωφορείο που με οδήγησε στην Ιθάκη...

Και όσο για το 'γύφτουλας' που έλεγα για τον οδηγό,όπως μου χε εξηγήσει ένας άλλος, 'λιγότερο μαύρος' οδηγός, ότι από την στιγμή που μου ζητάς επιβαρυμένο και εγώ δεν έχω να σου δώσω..ή πρέπει να σε κατεβάσω σε ένα περίπτερο και να περιμένω να αγόρασεις ή να σε πάω τζάμπα..